ترجمهٔ معانی آیه 40 سوره سوره انبياء - ترجمه ى فارسى كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 40

بَلْ تَاْتِیْهِمْ بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ یُنْظَرُوْنَ ۟

این آتش که با آن عذاب می‌شوند درحالی‌که از آن آگاه هستند بر آنها وارد نمی‌شود، بلکه ناگهانی آنها را فرا می‌گیرد، پس نمی‌توانند آن را از خودشان بازگردانند، و به آنها مهلت نیز داده نمی‌شود تا توبه کنند و رحمت به آنها برسد.

از فواید آیات این صفحه:

• بيان كفر من يستهزئ بالرسول، سواء بالقول أو الفعل أو الإشارة.

بیان کفر کسی‌که رسولی را مسخره می‌کند؛ چه از طریق سخن یا عمل یا اشاره.

• من طبع الإنسان الاستعجال، والأناة خلق فاضل.

عجله، ‌از طبیعت انسان و شکیبایی اخلاقی برگزیده است.

• لا يحفظ من عذاب الله إلا الله.

جز الله از عذاب او تعالی محافظت نمی‌کند.

• مآل الباطل الزوال، ومآل الحق البقاء.

سرانجام باطل، زوال و سرانجام حق، بقا است.