ترجمهٔ معانی آیه 37 سوره سوره انفال - ترجمه ى فارسى كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 37

لِیَمِیْزَ اللّٰهُ الْخَبِیْثَ مِنَ الطَّیِّبِ وَیَجْعَلَ الْخَبِیْثَ بَعْضَهٗ عَلٰی بَعْضٍ فَیَرْكُمَهٗ جَمِیْعًا فَیَجْعَلَهٗ فِیْ جَهَنَّمَ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْخٰسِرُوْنَ ۟۠

این کافران که اموال‌شان را برای بازداشتن از راه الله انفاق می‌کنند به‌سوی آتش جهنم کشانده می‌شوند تا الله گروه پلید کفار را از گروه پاک مؤمنان جدا کند، و به این هدف که اشخاص و اعمال و اموال پلید را به صورت متراکم و انباشته روی هم قرار دهد، آن‌گاه آنها را در آتش جهنم قرار دهد، اینها همان زیانکاران هستند؛ زیرا در روز قیامت به خودشان و اهل‌شان زیان وارد کردند.

از فواید آیات این صفحه:

• الصد عن المسجد الحرام جريمة عظيمة يستحق فاعلوه عذاب الدنيا قبل عذاب الآخرة.

بازداشتن از مسجدالحرام جرم بزرگی است که انجام‌ دهندۀ آن سزاوار عذاب دنیا قبل از عذاب آخرت است.

• عمارة المسجد الحرام وولايته شرف لا يستحقه إلّا أولياء الله المتقون.

آبادانی و نگهداری مسجدالحرام شرفی است که فقط دوستان پرهیزکار الله شایستگی کسب آن را دارند.

• في الآيات إنذار للكافرين بأنهم لا يحصلون من إنفاقهم أموالهم في الباطل على طائل، وسوف تصيبهم الحسرة وشدة الندامة.

در این آیات کافران انذار شده‌اند از اینکه از انفاق اموال‌شان در راه باطل هیچ نفعی کسب نمی‌کنند، و به‌زودی گرفتار حسرت و پشیمانی بزرگی می‌شوند.

• دعوة الله تعالى للكافرين للتوبة والإيمان دعوة مفتوحة لهم على الرغم من استمرار عنادهم.

دعوت کافران از سوی الله تعالی به توبه و ایمان، برخلاف استمرار دشمنی آنها، دعوتی است که بر روی آنها باز است.

• من كان الله مولاه وناصره فلا خوف عليه، ومن كان الله عدوًّا له فلا عِزَّ له.

هرکس الله دوستدار و یاورش باشد بیمی بر او نیست، و هرکس الله دشمنش باشد هیچ عزتی ندارد.