ترجمهٔ معانی آیه 37 سوره سوره رحمن - الترجمة التاميلية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 37

فَاِذَا انْشَقَّتِ السَّمَآءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ ۟ۚ

55.37. வானவர்கள் இறங்குவதற்காக வானம் பிளந்துவிடும்போது அதனுடைய நிறத்தின் பிரகாசம் கொதிக்கவைக்கப்பட்ட எண்ணையை போன்று சிவப்பாகிவிடும்.

از فواید آیات این صفحه:

• الجمع بين البحر المالح والعَذْب دون أن يختلطا من مظاهر قدرة الله تعالى.

1. உப்பு நீர் மற்றும் சுவையான நீருடைய இரு கடல்களை கலந்துவிடாமல் அல்லாஹ் ஒன்றிணைத்திருப்பது அவனுடைய வல்லமையின் வெளிப்பாடுகளில் உள்ளவையாகும்.

• ثبوت الفناء لجميع الخلائق، وبيان أن البقاء لله وحده حضٌّ للعباد على التعلق بالباقي - سبحانه - دون من سواه.

2. படைப்புகள் அனைத்தும் அழிந்துவிடுவது உறுதியாகிறது. நிச்சயமாக அல்லாஹ் மட்டுமே நிலைத்திருப்பான் என்பதை விளக்குவது, வேறு எவரையும் விடுத்து எப்போதும் அழியாமலிருக்கும் அல்லாஹ்வுடனே மனிதன் தொடர்புடன் இருக்க வேண்டும் என்பதற்கான தூண்டுதலாகும்.

• إثبات صفة الوجه لله على ما يليق به سبحانه دون تشبيه أو تمثيل.

3. ஒப்புமையோ, உதாரணமோ இன்றி அவனுடைய தகுதிக்கு ஏற்ப அல்லாஹ்வுக்கு முகம் என்ற பண்பு உண்டு என்பது உறுதியாகிறது.

• تنويع عذاب الكافر.

4. நிராகரிப்பாளனை பல்வேறு விதத்தில் வேதனை செய்தல்.