ترجمهٔ معانی آیه 101 سوره سوره بقره - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 101

وَلَمَّا جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٞ لِّمَا مَعَهُمۡ نَبَذَ فَرِيقٞ مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ كِتَٰبَ ٱللَّهِ وَرَآءَ ظُهُورِهِمۡ كَأَنَّهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

และเมื่อมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮฺวะสัลลัม ได้มายังพวกเขาในฐานะรอสูลคนหนึ่ง ที่มาจากอัลลอฮฺ โดยที่คุณลักษณะของเขาสอดคลองตรงตามที่มีอยู่ในคำภีร์อัตเตารอตฺ กลุ่มหนึ่งจากพวกเขาก็ได้หันหลังให้ต่อสิ่งที่อัตเตารอตฺได้บ่งชี้ถึงมัน และพวกเขาก็ได้โยนมันทิ้งไว้เบื้องหลังพวกเขาโดยที่ไม่แยแสต่อสิ่งนั้น เสมือนกับว่าพวกเขาเป็นคนโง่เขลาที่ไม่ได้รับประโยชน์อะไรจากสัจจะธรรมและคำแนะนำที่อยู่ในนั้น ดังนั้นเขาก็ไม่ใส่ใจกับมันอีก

از فواید آیات این صفحه:

• المؤمن الحق يرجو ما عند الله من النعيم المقيم، ولهذا يفرح بلقاء الله ولا يخشى الموت.

ผู้ศรัทธาที่แท้จริงนั้น เขาจะหวังในสิ่งที่อยู่ ณ ที่อัลลอฮฺ จากความสุขสบายที่มีตลอดไป และด้วยเหตุนี้แหละที่พวกเขานั้นรู้สึกดีอกดีใจต่อการที่จะไปพบเจอกับอัลลอฮฺโดยที่ไม่กลัวต่อความตาย

• حِرص اليهود على الحياة الدنيا حتى لو كانت حياة حقيرة مهينة غير كريمة.

ชาวยิวมีความปรารถนาต่อการใช้ชีวิตบนโลกนี้อย่างมาก ถึงแม้ว่ามันจะเป็นชีวิตที่ไร้ค่าไร้เกียรติและอัปยศไม่สง่างามก็ตาม

• أنّ من عادى أولياء الله المقربين منه فقد عادى الله تعالى.

ผู้ที่ทำตัวเป็นศัตรูต่อผู้ที่ใกล้ชิดอัลลอฮ์ ดังนั้นแท้จริงเขาทำตัวเป็นศัตรูต่ออัลลอฮฺ ตะอาลา เช่นกัน

• إعراض اليهود عن نبوة محمد صلى الله عليه وسلم بعدما عرفوا تصديقه لما في أيديهم من التوراة.

การผินหลังของชาวยิวในการไม่ยอมรับการเป็นนบีของมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮฺวะสัลลัม นั้น ได้เกิดขึ้นภายหลังที่พวกเขารู้ว่ามันเป็นการยืนยันถึงความสัจจริงของสิ่งที่มีอยู่ในคัมภีร์อัตเตารอตที่มีอยู่ในมือของพวกเขา

• أنَّ من لم ينتفع بعلمه صح أن يوصف بالجهل؛ لأنه شابه الجاهل في جهله.

ผู้ที่ไม่ได้รับประโยชน์จากความรู้ของเขา สมควรที่เขาจะถูกเรียกว่าโง่ เพราะว่าเขานั้นเหมือนกับคนโง่ในความไม่รู้ของเขา