ترجمهٔ معانی آیه 92 سوره سوره نساء - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 92

وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٍ أَن يَقۡتُلَ مُؤۡمِنًا إِلَّا خَطَـٔٗاۚ وَمَن قَتَلَ مُؤۡمِنًا خَطَـٔٗا فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖ وَدِيَةٞ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَصَّدَّقُواْۚ فَإِن كَانَ مِن قَوۡمٍ عَدُوّٖ لَّكُمۡ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖۖ وَإِن كَانَ مِن قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٞ فَدِيَةٞ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ وَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖۖ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ شَهۡرَيۡنِ مُتَتَابِعَيۡنِ تَوۡبَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

และไม่เป็นที่อนุญาตสำหรับผู้ศรัทธาที่จะฆ่าผู้ศรัทธาคนหนึ่งคนใด นอกเสียจากว่าการฆ่าที่เกิดขึ้นจากความผิดพลาดเท่านั้น และผู้ใดที่ฆ่าผู้ศรัทธาโดยเกิดจากความผิดพลาดแล้ว ก็จำเป็นสำหรับเขาที่จะต้องปล่อยทาสที่ศรัทธาคนหนึ่งให้เป็นไท ซึ่งเป็นการชดใช้ต่อสิ่งที่เขาได้กระทำไว้ และจำเป็นสำหรับเครือญาติใกล้ชิดของผู้ฆ่า ที่มีสิทธิรับมรดกจากเขาที่จะต้องให้มีค่าทำขวัญ ซึ่งถูกมอบให้แก่ครอบครัวของผู้ถูกฆ่า นอกจากว่าครอบครัวของผู้ถูกฆ่านั้นจะอภัยเรื่องค่าทำขวัญให้ ค่าทำขวัญนั้นจึงจะตกไป แต่ถ้าหากผู้ถูกฆ่าอยู่ในหมู่ชนที่เป็นศัตรูของพวกเจ้า โดยที่เขาเป็นผู้ศรัทธา ก็จำเป็นสำหรับผู้ฆ่าที่จะต้องไถ่ชีวิตทาสที่ศรัทธาคนหนึ่งให้เป็นไท และไม่ต้องเสียค่าทำขวัญแต่อย่างใด และถ้าผู้ถูกฆ่าไม่ใช่ผู้ศรัทธา แต่เขาอยู่ในหมู่ชนที่มีพันธะสัญญาระหว่างพวกเจ้ากับพวกเขา เช่น ผู้ที่ได้รับการคุ้มครอง ดังนั้นเครือญาติของผู้ฆ่า ที่มีสิทธิ์รับมรดกจากเขา จำเป็นจะต้องให้มีการจ่ายค่าทำขวัญ ซึ่งถูกมอบให้แก่ครอบครัวของผู้ถูกฆ่า และสำหรับผู้ฆ่านั้น จำเป็นสำหรับเขาที่จะต้องไถ่ชีวิตทาสที่ศรัทธาคนหนึ่งให้เป็นไท ซึ่งเป็นการชดใช้ต่อสิ่งที่เขาได้กระทำไว้ ดังนั้นหากผู้ใดไม่มีทาสเพื่อการปลดปล่อยเขาให้เป็นไทหรือไม่สามารถจ่ายเป็นราคาได้แล้ว ก็ให้เขาถือศีลอดสองเดือนต่อเนื่องกันโดยไม่ขาดตอนไม่หยุดถือศีลอดในสองเดือนนั้นเพื่อให้อัลลอฮ์ ทรงอภัยโทษแก่เขา ต่อสิ่งที่เขาทำ และอัลลอฮ์นั้น เป็นผู้ทรงรอบรู้ถึงการงานต่างๆ ของบ่าวของพระองค์ และการนึกคิดต่างๆของพวกเขา ผู้ทรงปรีชาญาณในการบัญญัติศาสนาและบริหารจัดการของพระองค์

از فواید آیات این صفحه:

• جاء القرآن الكريم معظِّمًا حرمة نفس المؤمن، وناهيًا عن انتهاكها، ومرتبًا على ذلك أشد العقوبات.

อัลกุรอานถูกประทานลงมา เพื่อให้เกียรติแก่ชีวิตผู้ศรัทธา และห้ามในการที่จะละเมิดต่อชีวิตนั้นๆ และผลพวงจากการกระทำดังกล่าว คือ บทลงโทษที่รุนแรง

• من عقيدة أهل السُّنَّة والجماعة أن المؤمن القاتل لا يُخلَّد أبدًا في النار، وإنما يُعذَّب فيها مدة طويلة ثم يخرج منها برحمة الله تعالى.

เป็นหลักการหนึ่งในหลักความเชื่อของอะฮ์ลุลสสุนนะฮ์ วัลญะมาอะฮ์ คือ ฆาตกรที่เป็นผู้ศรัทธา จะไม่ถูกจองจำอยู่ในไฟนรกตลอดกาล แต่จะถูกลงโทษอยู่ในนั้นเป็นเวลานาน หลังจากนั้นเขาก็จะออกมาด้วยความเมตตาของ อัลลอฮ์ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา

• وجوب التثبت والتبيُّن في الجهاد، وعدم الاستعجال في الحكم على الناس حتى لا يُعتدى على البريء.

วาญิบต้องทำให้ประจักษ์และชัดเจนในการญิฮาด และไม่ผลีผลามในการตัดสินคน เพื่อไม่ให้มีการละเมิดต่อผู้ที่บริสุทธิ์