ترجمهٔ معانی آیه 109 سوره سوره توبه - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 109

أَفَمَنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ تَقۡوَىٰ مِنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٍ خَيۡرٌ أَم مَّنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٖ فَٱنۡهَارَ بِهِۦ فِي نَارِ جَهَنَّمَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

ผู้ที่วางรากฐานอาคารของเขาบนความยำเกรงต่ออัลลอฮฺด้วยการปฏิบัติตามคำบัญชาของพระองค์และหลีกเลี่ยงข้อห้ามของพระองค์ และหวังความโปรดปรานของอัลลอฮฺ ด้วยการขยายการทำความดีนั้นให้กว้างขึ้น กับผู้ที่สร้างมัสยิดเพื่อก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่บรรดามุสลิมและทำให้การปฏิเสธศรัทธาแข็งแกร่งขึ้น และก่อให้เกิดการแตกแยกระหว่างบรรดามุอฺมินด้วยกันนั้น มันจะเท่าเทียมกันอย่างนั้นหรือ ทั้งสองอย่างนี้จะไม่เท่าเทียมกันเป็นอันขาด ดังนั้นอันแรกโครงสร้างของอาคารนั้นแข็งแกร่งและเชื่อมโยงกันไม่กลัวต่อการพังทลาย และอีกอันนั้นเปรียบเสมือนกับคนที่สร้างอาคารของเขาบนริมขอบเหวและพังทลายลง แล้วอาคารของเขาถูกทำลายลงในก้นบึ้งของนรก และอัลลอฮฺนั้นจะไม่ชี้แนะทางแก่กลุ่มชนที่อธรรมที่ปฏิเสธศรัทธาและกลับกลอกและอื่นๆ

از فواید آیات این صفحه:

• محبة الله ثابتة للمتطهرين من الأنجاس البدنية والروحية.

ความรักของอัลลอฮฺจะมีให้แก่บรรดาผู้ที่ชำละล้างสิ่งสกปรกให้บริสุทธิ์จากทั้งภายในและภายนอกอย่างแน่นอน

• لا يستوي من عمل عملًا قصد به وجه الله؛ فهذا العمل هو الذي سيبقى ويسعد به صاحبه، مع من قصد بعمله نصرة الكفر ومحاربة المسلمين؛ وهذا العمل هو الذي سيفنى ويشقى به صاحبه.

ผู้ที่กระทำการงานของเขาโดยมีความตั้งใจเพื่ออัลลอฮฺ และการงานนี้แหละที่จะยังคงอยู่และทำให้ผู้กระทำนั้นมีความสุข จะไม่มีทางเท่าเทียมกันกับผู้ที่มีความตั้งใจจากการทำงานของเขาเพื่อสนับสนุนการปฏิเสธศรัทธาและเพื่อต่อสู้กับบรรดามุสลิม และการงานนี้จะดับสลายและทำให้ผู้กระทำนั้นต้องทุกข์ทรมาน

• مشروعية الجهاد والحض عليه كانت في الأديان التي قبل الإسلام أيضًا.

บทบัญญัติของการญิฮาดและการเรียกร้องให้ออกญิฮาดนั้นได้มีขึ้นในศาสนาอื่นๆ ก่อนอิสลามเช่นกัน

• كل حالة يحصل بها التفريق بين المؤمنين فإنها من المعاصي التي يتعين تركها وإزالتها، كما أن كل حالة يحصل بها جمع المؤمنين وائتلافهم يتعين اتباعها والأمر بها والحث عليها.

ทุกสาเหตุที่จะก่อให้เกิดความแตกแยกระหว่างบรรดาผู้ศรัทธาด้วยกันนั้น ถือว่าเป็นบาปที่จะต้องละทิ้งและทำให้มันหมดไป และทุกสาเหตุที่ก่อให้เกิดการเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของผู้ศรัทธาและการเห็นพ้องต้องกันของพวกเขานั้นจำเป็นจะต้องปฏิบัติตามและเรียกร้องไปสู่สิ่งนั้น