ترجمهٔ معانی آیه 20 سوره هود - ترجمه‌ى ازبکی كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 20

أُوْلَٰٓئِكَ لَمۡ يَكُونُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِنۡ أَوۡلِيَآءَۘ يُضَٰعَفُ لَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ مَا كَانُواْ يَسۡتَطِيعُونَ ٱلسَّمۡعَ وَمَا كَانُواْ يُبۡصِرُونَ

Мана шу сифатларга эга бўлган кимсалар ер юзида Аллоҳнинг азобидан қочиб-қутула олмадилар. Уларга Аллоҳдан ўзга мададкорлар ҳам, иттифоқдошлар ҳам топилмадики, уларни азобдан қутқариб қолса. Ўзлари ҳам Аллоҳнинг йўлига юрмай, ўзгаларни ҳам ундан тўсганлари учун Қиёмат куни азоб уларга бир неча баробар қилиб берилур. Ҳақдан юз ўгирганлари боис бу дунёда ҳаққа, ҳидоятга қулоқ солмадилар, Аллоҳнинг коинотдаги оят-аломатларини кўра билмадилар.

از فواید آیات این صفحه:

• الكافر لا ينتفع بسمعه وبصره انتفاعًا يقود للإيمان، فهما كالمُنْتَفِيَين عنه بخلاف المؤمن.

Кофир кўзидан ҳам, қулоғидан ҳам тўғри фойдалана олмайди. Унинг иймон келтирмаслиги мана шундан. Тўғри фойдалана олмаганидан кейин уларнинг бори ҳам худди йўқдекдир.

• سُنَّة الله في أتباع الرسل أنهم الفقراء والضعفاء لخلوِّهم من الكِبْر، وخُصُومهم الأشراف والرؤساء.

Аллоҳнинг қонуниятига кўра, пайғамбарларга кўпроқ камбағаллар, ночорлар эргашадилар. Чунки улар кибрдан холи бўладилар. Уларнинг рақиби зодагонлардир.

• تكبُّر الأشراف والرؤساء واحتقارهم لمن دونهم في غالب الأحيان.

Зодагонлар ва раҳбарлар кўпинча ўзидан қуйидагиларни менсимайдилар, ерга урадилар.