ترجمهٔ معانی آیه 4 سوره قصص - ترجمه‌ى ازبکی كتاب مختصر در تفسير قرآن كريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 4

إِنَّ فِرۡعَوۡنَ عَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَجَعَلَ أَهۡلَهَا شِيَعٗا يَسۡتَضۡعِفُ طَآئِفَةٗ مِّنۡهُمۡ يُذَبِّحُ أَبۡنَآءَهُمۡ وَيَسۡتَحۡيِۦ نِسَآءَهُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ

Фиръавн Мисрда ҳаддидан ошди, зўравонлик қилди, унинг аҳолисини тоифаларга бўлиб юборди. Улардан бир тоифани - Бани Исроилни хорлади, эркакларини ўлдириб, аёлларини хизматкор қилиш мақсадида тирик қолдирди. У такаббурлиги, зулми ва зўравонлиги билан ер юзидаги бузғунчилардан бири бўлганди.

از فواید آیات این صفحه:

• الإيمان والعمل الصالح سببا النجاة من الفزع يوم القيامة.

Иймон ва солиҳ амал Қиёмат кунининг даҳшатидан нажот топишга олиб боради.

• الكفر والعصيان سبب في دخول النار.

Куфр ва маъсият дўзахга олиб боради.

• تحريم القتل والظلم والصيد في الحرم.

Ҳарамда қон тўкиш, зулм ва ов қилиш ҳаром.

• النصر والتمكين عاقبة المؤمنين.

Мўминлар оқибати ғалаба ва имкониятдир.