ترجمهٔ معانی آیه 14 سوره سوره فصلت - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 14

إِذۡ جَآءَتۡهُمُ ٱلرُّسُلُ مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَۖ قَالُواْ لَوۡ شَآءَ رَبُّنَا لَأَنزَلَ مَلَٰٓئِكَةٗ فَإِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ

Уларга пайғамбарлари кетма-кет келиб, айни ишга, яъни, ёлғиз Аллоҳгагина бандалик қилишга даъват этдилар. Кофирлар бунга жавобан: "Агар Парвардигоримиз истаганида фаришталарни туширган бўларди. Биз сизлар олиб келган рисолатни инкор этамиз. Чунки сизлар ҳам худди ўзимизга ўхшаган одамларсиз", дедилар.

از فواید آیات این صفحه:

• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.

Ҳақдан юз ўгириш дунёда ҳам, охиратда ҳам ҳалокатга олиб боради.

• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.

Такаббурлик ва ўз кучига керилиш ҳаққа бўйсунишдан тўсадиган ғовдир.

• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.

Кофирлар бу дунёда ҳам, охиратда ҳам азобга йўлиқадилар.

• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.

Қиёмат куни инсон аъзолари ўзига қарши гувоҳлик берадилар.