ترجمهٔ معانی آیه 20 سوره سوره فصلت - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 20

حَتَّىٰٓ إِذَا مَا جَآءُوهَا شَهِدَ عَلَيۡهِمۡ سَمۡعُهُمۡ وَأَبۡصَٰرُهُمۡ وَجُلُودُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Дўзахга етиб келганларида эса дунёда қилиб ўтган ишларидан тонадилар. Шунда уларнинг қулоқлари, кўзлари ва терилари ўзларига қарши гувоҳлик бериб, дунёда қилиб ўтган куфру маъсиятларини айтиб берадилар.

از فواید آیات این صفحه:

• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.

Ҳақдан юз ўгириш дунёда ҳам, охиратда ҳам ҳалокатга олиб боради.

• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.

Такаббурлик ва ўз кучига керилиш ҳаққа бўйсунишдан тўсадиган ғовдир.

• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.

Кофирлар бу дунёда ҳам, охиратда ҳам азобга йўлиқадилар.

• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.

Қиёмат куни инсон аъзолари ўзига қарши гувоҳлик берадилар.