ترجمهٔ معانی آیه 29 سوره سوره شورى - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 29

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَآبَّةٖۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمۡعِهِمۡ إِذَا يَشَآءُ قَدِيرٞ

Осмонлару ернинг яратилиши ва уларга сочиб юборилган хилма-хил ажойиб махлуқотлар Аллоҳнинг ягоналиги ва қудратига далолат қиладиган оятларидандир. У Зот истаган пайтида уларни ҳисоб-китоб қилиш ва жазо ёки мукофотларини бериш учун жамлаб олишга Қодир. Уларни дастлаб қандай йўқдан бор қилган бўлса, ўшандай яна қайта тирилтираверади. Бу иш У Зот учун оғир эмас.

از فواید آیات این صفحه:

• الداعي إلى الله لا يبتغي الأجر عند الناس.

Аллоҳга даъват қиладиган одам одамлардан савоб кутмайди.

• التوسيع في الرزق والتضييق فيه خاضع لحكمة إلهية قد تخفى على كثير من الناس.

Ризқнинг кенг ёки танг бўлиши илоҳий ҳикматга боғлиқ. Уни ҳамма ҳам билавермайди.

• الذنوب والمعاصي من أسباب المصائب.

Гуноҳлар мусибатларни бошлаб келади.