ترجمهٔ معانی آیه 44 سوره سوره شورى - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 44

وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن وَلِيّٖ مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَتَرَى ٱلظَّٰلِمِينَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَ يَقُولُونَ هَلۡ إِلَىٰ مَرَدّٖ مِّن سَبِيلٖ

Аллоҳ кимни ҳидоятдан маҳрум айлаб, ҳақ йўлдан оздириб қўйган бўлса, унга ишини ўнглаб қўядиган бирон дўст топилмас. Куфру маъсиятлар ила ўз жонига жабр қилган золимларни кўрасизки, Қиёмат куни азобни ўз кўзлари билан кўрган пайтларида: "Дунёга қайтиб, тавба қилиб олишнинг бирон йўли бормикин", деб қоладилар.

از فواید آیات این صفحه:

• الصبر والشكر سببان للتوفيق للاعتبار بآيات الله.

Сабр ва шукр тавфиқ йўлини, Аллоҳнинг оятларидан ибратланиш эшигини очиб беради.

• مكانة الشورى في الإسلام عظيمة.

Исломда шўронинг, маслаҳат билан иш қилишнинг мақоми жуда улуғ.

• جواز مؤاخذة الظالم بمثل ظلمه، والعفو خير من ذلك.

Золимни зулмига яраша жазолаш жоиз. Кечириб юбориш яхшироқ.