ترجمهٔ معانی آیه 121 سوره سوره انعام - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 121

وَلَا تَأۡكُلُواْ مِمَّا لَمۡ يُذۡكَرِ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞۗ وَإِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰٓ أَوۡلِيَآئِهِمۡ لِيُجَٰدِلُوكُمۡۖ وَإِنۡ أَطَعۡتُمُوهُمۡ إِنَّكُمۡ لَمُشۡرِكُونَ

Эй мусулмонлар, Аллоҳнинг номи айтилмасдан сўйилган ҳайвоннинг гўштини еманглар. Бунда Аллоҳдан бошқанинг номи айтиладими, йўқми, фарқ қилмайди. Ундан тановул қилиш Аллоҳга итоатсизликдир, маъсиятдир. Шайтонлар ошналарининг кўнглига шубҳалар солиб, уларни сизлар билан ўлимтикни ейиш борасида талашиб-тортишишга васваса қиладилар. Эй мусулмонлар, уларга бош эгиб, ўлимтикни мубоҳга айлантирадиган бўлсангизлар, ўзларингиз ҳам худди улардек мушрикка айланасизлар.

از فواید آیات این صفحه:

• الأصل في الأشياء والأطعمة الإباحة، وأنه إذا لم يرد الشرع بتحريم شيء منها فإنه باق على الإباحة.

Барча нарсалар ва таомлардаги асл - мубоҳликдир. Модомики, уларнинг ҳаромлигига бирон шаръий далил келмаган экан, улар мубоҳлигича қолаверадилар.

• كل من تكلم في الدين بما لا يعلمه، أو دعا الناس إلى شيء لا يعلم أنه حق أو باطل، فهو معتدٍ ظالم لنفسه وللناس، وكذلك كل من أفتى وليس هو بكفء للإفتاء.

Дин борасида билмаганини гапирган ёки бир нарсага унинг ҳақ ё ноҳақлигини билмай туриб даъват қилган ҳар бир одам ўзига ҳам, бошқаларга ҳам зулм қилган тажовузкордир. Фатво беришга нолойиқ бўла туриб фатво берган одам ҳам шулар жумласидандир.

• منفعة المؤمن ليست مقتصرة على نفسه، بل مُتَعدِّية لغيره من الناس.

Мўминнинг нафи ўзи билангина чекланиб қолмай, бошқаларга ҳам тегади.