ترجمهٔ معانی آیه 6 سوره سوره تغابن - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 6

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُۥ كَانَت تَّأۡتِيهِمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٞ يَهۡدُونَنَا فَكَفَرُواْ وَتَوَلَّواْۖ وَّٱسۡتَغۡنَى ٱللَّهُۚ وَٱللَّهُ غَنِيٌّ حَمِيدٞ

Бунга сабаб шуки, уларга пайғамбарлари ёрқин ҳужжатларни, аниқ-тиниқ далилларни олиб келардилар. Улар эса: "Бизни тўғри йўлга ўзимизга ўхшаган инсон зоти бошлар эканми?", деб куфр келтирдилар ва иймон келтиришдан бош тортдилар. Бу билан Аллоҳга зарар қилмадилар. Зеро, Аллоҳ уларнинг иймон келтиришларига, тоат-ибодат қилишларига муҳтож эмас. Алоҳ биронта бандасига муҳтож бўлмайдиган Беҳожат ва ҳамма гапларию ишларида мақтовга лойиқ Зотдир.

از فواید آیات این صفحه:

• من قضاء الله انقسام الناس إلى أشقياء وسعداء.

Одамларнинг бахтли ва бахтсизларга бўлиниши Аллоҳнинг қадаридир.

• من الوسائل المعينة على العمل الصالح تذكر خسارة الناس يوم القيامة.

Қиёмат кунида юз берадиган чин муваффақиятсизликни эслаш яхши ишлар қилишга ундайдиган воситалардандир.