ترجمهٔ معانی آیه 87 سوره سوره اعراف - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 87

وَإِن كَانَ طَآئِفَةٞ مِّنكُمۡ ءَامَنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦ وَطَآئِفَةٞ لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ فَٱصۡبِرُواْ حَتَّىٰ يَحۡكُمَ ٱللَّهُ بَيۡنَنَاۚ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلۡحَٰكِمِينَ

Орангиздаги бир жамоа Парвардигорим тарафидан мен олиб келган рисолатга иймон келтирса, бошқа бир жамоа эса иймон келтирмаса, бас, эй ҳақни ёлғонга чиқарадиганлар, Аллоҳ орангизни ажрим қиладиган кунни кутингиз. Аллоҳ энг яхши ажрим қиладиган, энг адолатли ҳукм чиқарадиган Зотдир.

از فواید آیات این صفحه:

• اللواط فاحشة تدلُّ على انتكاس الفطرة، وناسب أن يكون عقابهم من جنس عملهم فنكس الله عليهم قُراهم.

Бачавозлик табиатнинг тубанлашиб кетганини кўрсатадиган бузуқликдир. Аллоҳ бундай қабоҳатни қилган одамларга қилмишларига яраша жазо бериб, уларнинг ерини оёғини осмондан қилиб тўнтариб юборди.

• تقوم دعوة الأنبياء - ومنهم شعيب عليه السلام - على أصلين: تعظيم أمر الله: ويشمل الإقرار بالتوحيد وتصديق النبوة. والشفقة على خلق الله: ويشمل ترك البَخْس وترك الإفساد وكل أنواع الإيذاء.

Пайғамбарларнинг, жумладан, Шуайб алайҳиссаломнинг даъвати икки асос устига қурилган. Улардан бири Аллоҳнинг фармонини улуғлаш бўлиб, у тавҳидни тан олиш ва пайғамбарликни тасдиқлашни ўз ичига олса, иккинчиси Аллоҳнинг бандаларига шафқат қилиш бўлиб, бахиллик, бузуқлик ва турли озорларни тарк этишни ўз ичига олади.

• الإفساد في الأرض بعد الإصلاح جُرْم اجتماعي في حق الإنسانية؛ لأن صلاح الأرض بالعقيدة والأخلاق فيه خير للجميع، وإفساد الأرض عدوان على الناس.

Ўнгланган ерни қайта бузиш инсоният ҳаққига қилинган ижтимоий жиноятдир. Заминнинг ўнгланиши ақида ва ахлоқ билан бўлади. Ернинг ўнгланишида ҳаммага хайр бор. Уни бузиш эса бутун инсониятга қарши қилинган тажовуздир.

• من أعظم الذنوب وأكبرها وأشدها وأفحشها أخذُ ما لا يحقُّ أخذه شرعًا من الوظائف المالية بالقهر والجبر؛ فإنه غصب وظلم وعسف على الناس وإذاعة للمنكر وعمل به ودوام عليه وإقرار له.

Энг улуғ, энг катта, энг қаттиқ, энг қабиҳ гуноҳлардан бири қонунан ҳақи бўлмаган молияга оид бир мансабни зулму зўравонлик билан эгаллаб олишдир. Зеро, бу иш босқинчилик, зулм ва одамларни талон-торож қилишнинг айнан ўзидир. Ундан бузуқликнинг кенг ёйилиши, бардавом бўлиши, ҳамма уни тан олиб, унга амал қилиши каби бедаво дард пайдо бўлади.