કુરઆન મજીદના શબ્દોનું ભાષાંતર - અસમિયા ભાષામાં અલ્ મુખ્તસર ફી તફસીરિલ્ કુરઆનીલ્ કરીમ કિતાબનું અનુવાદ * - ભાષાંતરોની અનુક્રમણિકા
وَلَقَدْ ذَرَاْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِیْرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ ۖؗ— لَهُمْ قُلُوْبٌ لَّا یَفْقَهُوْنَ بِهَا ؗ— وَلَهُمْ اَعْیُنٌ لَّا یُبْصِرُوْنَ بِهَا ؗ— وَلَهُمْ اٰذَانٌ لَّا یَسْمَعُوْنَ بِهَا ؕ— اُولٰٓىِٕكَ كَالْاَنْعَامِ بَلْ هُمْ اَضَلُّ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْغٰفِلُوْنَ ۟
আমি বহুতো জিন আৰু মানুহক জাহান্নামৰ বাবে সৃষ্টি কৰিছো, কিয়নো আমি জানো সিহঁতে জাহান্নামত যোৱা কামকে কৰিব। সিহঁতৰ অন্তৰ আছে কিন্তু সেইটোৱে সিহঁতৰ ক্ষতি বা লাভ অনুধাৱন কৰিব নোৱাৰে। সিহঁতৰ চকু আছে কিন্তু সেই চকুৰে নিজৰ মাজত থকা আৰু সংসাৰত প্ৰসাৰিত আল্লাহৰ নিদৰ্শনসমূহ দেখিবলৈ সক্ষম নহয়, যিবোৰৰ পৰা শিক্ষা অৰ্জন কৰিব পাৰিলেহেঁতেন। সিহঁতৰ ওচৰত কাণ আছে কিন্তু সেই কাণেৰে আল্লাহৰ আয়াতসমূহ চিন্তা-চৰ্চা কৰিবলৈ সক্ষম নহয়। এইবোৰ বৈশিষ্ট্যৰ অধিকাৰী ব্যক্তিসকলেই পশুতকৈ অধম তথা বুদ্ধিহীন। বৰং সিহঁত পশুতকৈ অধিক পথভ্ৰষ্ট। এইসকল লোকেই আল্লাহৰ আৰু আখিৰাতৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত অমনোযোগী হৈ আছে।
અરબી તફસીરો:
وَلِلّٰهِ الْاَسْمَآءُ الْحُسْنٰی فَادْعُوْهُ بِهَا ۪— وَذَرُوا الَّذِیْنَ یُلْحِدُوْنَ فِیْۤ اَسْمَآىِٕهٖ ؕ— سَیُجْزَوْنَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
আল্লাহৰ আছে অতি সুন্দৰ সুন্দৰ নাম, যিবোৰে তেওঁৰ মহিমা আৰু পূৰ্ণতা প্ৰমাণ কৰে। এতেকে আল্লাহৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ সময়ত সেইবোৰৰ জৰিয়তে অছীলা তলব কৰা আৰু সেইবোৰৰ জৰিয়তে আল্লাহক প্ৰশংসা কৰা। আৰু সেইসকল লোকক এৰাই চলা, যিসকলে সত্যৰ পৰা আঁতৰি গৈ এইবোৰ নামক আনৰ লগত সম্পৃক্ত কৰে, অথবা সেইবোৰক অস্বীকাৰ কৰে, নাইবা অৰ্থ বিকৃত কৰে, অথবা আনক সাদৃশ্য কৰে। এইবোৰৰ ক্ষেত্ৰত যিসকলে সত্যৰ পৰা আঁতৰি গৈছে, অনতিপলমে আমি সিহঁতক কষ্টদায়ক শাস্তি প্ৰদান কৰিম।
અરબી તફસીરો:
وَالَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ۚ
যিসকলে আমাৰ আয়াতসমূহক মিথ্যাৰোপ কৰিছে, আৰু সেইবোৰৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰা নাই বৰং অস্বীকাৰ কৰিছে, আমি সিহঁতৰ বাবে জীৱিকাৰ দুৱাৰ খুলি দিম। এইটো সিহঁতক সন্মানিত কৰাৰ উদ্দেশ্যে নহয়, বৰং অৱকাশ দিয়াৰ উদ্দেশ্যেহে, যাতে সিহঁতে যি ভ্ৰষ্টতাত পতিত হৈ আছে তাত আৰু অধিক নিমজ্জিত হ'ব পাৰে। অৱশেষত সিহঁতৰ অসাৱধানতাত যাতে আমাৰ শাস্তি আহি সিহঁতক ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰে।
અરબી તફસીરો:
وَاُمْلِیْ لَهُمْ ؕ— اِنَّ كَیْدِیْ مَتِیْنٌ ۟
আৰু মই সিহঁতৰ শাস্তি পিছুৱাই দিম, যাতে সিহঁতে ভাৱে যে, সিহঁত শাস্তিৰ সন্মুখীন নহ'ব। ফলত সিহঁতৰ কুফুৰী আৰু অস্বীকাৰ প্ৰৱণতাৰ ধাৰাবাহিকতা অবিচল থাকিব, অৱশেষত সিহঁতৰ শাস্তি বৃদ্ধি পাব। নিশ্চয় মোৰ কৌশল অতি শক্তিশালী। সিহঁতে পতিয়ন যাব যে, সিহঁতৰ উপকাৰ হৈ আছে, অথচ তাত আছে সিহঁতৰ লাঞ্ছনা।
અરબી તફસીરો:
اَوَلَمْ یَتَفَكَّرُوْا ٚ— مَا بِصَاحِبِهِمْ مِّنْ جِنَّةٍ ؕ— اِنْ هُوَ اِلَّا نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟
এইসকল লোকে যিসকলে আল্লাহৰ আয়াতসমূহ আৰু তেওঁৰ ৰাছুলক অস্বীকাৰ কৰে, নিজৰ বিবেক খটুৱাই অলপ চিন্তা কৰা নাইনে, তেতিয়াহে সিহঁতে স্পষ্টৰূপে বুজি পালেহেঁতেন যে, মুহাম্মদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লাম উন্মাদ নহয়। তেওঁ হৈছে আল্লাহৰ তৰফৰ পৰা প্ৰেৰিত ৰাছুল, তেওঁক আল্লাহে তেওঁৰ শাস্তিৰ পৰা মানুহক সাৱধান কৰিবলৈ সতৰ্ককাৰী হিচাপে প্ৰেৰণ কৰিছে।
અરબી તફસીરો:
اَوَلَمْ یَنْظُرُوْا فِیْ مَلَكُوْتِ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللّٰهُ مِنْ شَیْءٍ ۙ— وَّاَنْ عَسٰۤی اَنْ یَّكُوْنَ قَدِ اقْتَرَبَ اَجَلُهُمْ ۚ— فَبِاَیِّ حَدِیْثٍ بَعْدَهٗ یُؤْمِنُوْنَ ۟
আকাশমণ্ডল আৰু পৃথিৱীৰ আল্লাহৰ ৰাজত্বৰ প্ৰতি সিহঁতে শিক্ষা গ্ৰহণৰ উদ্দেশ্যে দৃষ্টিপাত কৰা নাইনে? উভয়ৰ মাজত আল্লাহে যিবোৰ জীৱ আৰু নিৰ্জীৱ সৃষ্টি কৰিছে সেইবোৰৰ প্ৰতি দৃষ্টিপাত কৰা নাইনে? নিজৰ নিৰ্ধাৰিত সময়ৰ প্ৰতি লক্ষ্য কৰা নাইনে, হয়তো সেই নিৰ্ধাৰিত সময় অতি সন্নিকট? এতেকে এই সময় অতিবাহিত হোৱাৰ পূৰ্বেই তাওবা কৰা উচিত। এতেকে যিহেতু সিহঁতে কোৰআন আৰু তাৰ মাজত থকা প্ৰতিশ্ৰুতি আৰু সতৰ্কবাণীৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰা নাই, তেন্তে ইয়াৰ বাহিৰে আৰু কোনটো কিতাপৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰিব?
અરબી તફસીરો:
مَنْ یُّضْلِلِ اللّٰهُ فَلَا هَادِیَ لَهٗ ؕ— وَیَذَرُهُمْ فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟
যাক আল্লাহে হিদায়তৰ পৰা দূৰ কৰি দিয়ে আৰু পোন পথৰ পৰা আঁতৰাই দিয়ে, তাক কোনেও হিদায়ত দিব নোৱাৰে। আৰু আল্লাহে তাক কুফৰ তথা পথভ্ৰষ্টতাৰ মাজত এৰি দিয়ে, তাত সিহঁত দিশহাৰা হৈ পৰিব, কোনো পথ বিচাৰি নাপাব।
અરબી તફસીરો:
یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ؕ— قُلْ اِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّیْ ۚ— لَا یُجَلِّیْهَا لِوَقْتِهَاۤ اِلَّا هُوَ ؔؕۘ— ثَقُلَتْ فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— لَا تَاْتِیْكُمْ اِلَّا بَغْتَةً ؕ— یَسْـَٔلُوْنَكَ كَاَنَّكَ حَفِیٌّ عَنْهَا ؕ— قُلْ اِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللّٰهِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟
হে নবী! এই নিষ্ঠুৰ অস্বীকাৰকাৰীসকলে আপোনাৰ ওচৰত ক্বিয়ামত সম্পৰ্কে প্ৰশ্ন কৰে যে, সেয়া কেতিয়া সংঘটিত হ'ব আৰু ইয়াৰ সঠিক সময় কোনটো, আপুনি কৈ দিয়ক যে, এই বিষয়ে সঠিক তথ্য মোৰ ওচৰতো নাই আৰু মোৰ বাহিৰে আন কাৰো ওচৰতো নাই। ইয়াৰ সঠিক জ্ঞান একমাত্ৰ আল্লাহৰ ওচৰত আছে। ইয়াক ইয়াৰ নিৰ্ধাৰিত সময়ত কেৱল আল্লাহেই সংঘটিত কৰিব। ক্বিয়ামত প্ৰকট হোৱাৰ তথ্য আকাশমণ্ডল আৰু পৃথিৱীৰ অধিবাসীসকলৰ পৰা গোপন ৰখা হৈছে। এইটো আকস্মিক সংঘটিত হব। সিহঁতে আপোনাক ক্বিয়ামত সম্পৰ্কে এনেকৈ প্ৰশ্ন কৰি আছে যেনিবা আপুনি সেই বিষয়ে জনাৰ বাবে আগ্ৰহী। সিহঁতে নাজানে যে, আপুনি আপোনাৰ প্ৰতিপালক সম্পৰ্কে পূৰ্ণ অৱগত, সেই কাৰণে আপুনি ক্বিয়ামত সম্পৰ্কে তেওঁক নুসোধে। হে মুহাম্মদ! আপুনি সিহঁতক কৈ দিয়ক যে, ক্বিয়ামতৰ সঠিক জ্ঞান একমাত্ৰ আল্লাহৰ ওচৰত আছে, কিন্তু অধিকাংশ লোক এই বিষয়ে অৱগত নহয়।
અરબી તફસીરો:
આયતોના ફાયદાઓ માંથી:
• خلق الله للبشر آلات الإدراك والعلم - القلوب والأعين والآذان - لتحصيل المنافع ودفع المضار.
আল্লাহে মানুহক জ্ঞান আহৰণৰ আৰু অনুভৱ কৰাৰ মাধ্যম প্ৰদান কৰিছে (যেনে, অন্তৰ, চকু, কাণ আদি) যাতে মানুহে কল্যাণকৰ বস্তু আহৰণ কৰে আৰু ক্ষতিকৰ বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকে।
• الدعاء بأسماء الله الحسنى سبب في إجابة الدعاء، فيُدْعَى في كل مطلوب بما يناسب ذلك المطلوب، مثل: اللهمَّ تب عَلَيَّ يا تواب.
আল্লাহৰ সুন্দৰ সুন্দৰ নামৰ জৰিয়তে দুআ কৰিলে দুআ কবুল হয়। এতেকে কোনো বিষয়ে দুআ কৰাৰ সময়ত আল্লাহৰ সেই নামৰ জৰিয়তেই দুআ কৰা উচিত যিটো নাম সেই বিষয়ৰ সৈতে সম্পৃক্ত। যেনে- হে তাওবা কবুলকাৰী (ইয়া তাওৱাব), মোৰ তাওবা কবুল কৰা।
• التفكر في عظمة السماوات والأرض، والتوصل بهذا التفكر إلى أن الله تعالى هو المستحق للألوهية دون غيره؛ لأنه المنفرد بالصنع.
আকাশমণ্ডল আৰু পৃথিৱীৰ বিশালতা সম্পৰ্কে চিন্তা-চৰ্চা কৰা। আৰু এই গৱেষণাৰ জৰিয়তে এই সিদ্ধান্তত উপনীত হোৱা যে, ইবাদতৰ অধিকাৰী একমাত্ৰ আল্লাহ তাআলা, তেওঁৰ বাহিৰে আন কোনো নহয়। কিয়নো কেৱল তেওঁ অকলেই এই বিশ্বজগতক সৃষ্টি কৰিছে।
કુરઆન મજીદના શબ્દોનું ભાષાંતર - અસમિયા ભાષામાં અલ્ મુખ્તસર ફી તફસીરિલ્ કુરઆનીલ્ કરીમ કિતાબનું અનુવાદ - ભાષાંતરોની અનુક્રમણિકા
તફસીર લિદ્ દિરાસતીલ્ કુરઆનિયહ કેન્દ્ર દ્વારા પ્રકાશિત.