શબ્દોનું ભાષાંતર સૂરહ અશ્ શુઅરાઅ - الترجمة البشتوية - سرفراز - કુરઆન કરીમનો એન્સાઈક્લોપીડિયા

الشعراء

આયત: 1

طٰسٓمّٓ ۟

ظسم.

આયત: 2

تِلْكَ اٰیٰتُ الْكِتٰبِ الْمُبِیْنِ ۟

دا د یوه روښانه کتاب ایتونه دي.

આયત: 3

لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ اَلَّا یَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟

ښايې ته ځان د مرګ تر پولې غمجن کړې چې هغوی ولې ایمان نه راوي؟

આયત: 4

اِنْ نَّشَاْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِّنَ السَّمَآءِ اٰیَةً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خٰضِعِیْنَ ۟

که مونږ وغواړو نو اسمان څخه به پرې یوه نښه راښکته او هغوی به په خپله ورته غاړه ټیټه کړي.

આયત: 5

وَمَا یَاْتِیْهِمْ مِّنْ ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ اِلَّا كَانُوْا عَنْهُ مُعْرِضِیْنَ ۟

د مهربان خدای له لورې چې ورته هر نوی پند راشي نو دوی ترې مخ اړوي.

આયત: 6

فَقَدْ كَذَّبُوْا فَسَیَاْتِیْهِمْ اَنْۢبٰٓؤُا مَا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟

هو! خبره يي درواغ وګڼله نو ژر دی چې د هغې خبرې پای ورته راشي چې دوی پرې ملنډې وهلې.

આયત: 7

اَوَلَمْ یَرَوْا اِلَی الْاَرْضِ كَمْ اَنْۢبَتْنَا فِیْهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِیْمٍ ۟

ایا ځمکې ته نه ګوري چې مونږ پکې څومره غوره جنسونه راپورته کړي دي؟

આયત: 8

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

په رښتیا چې په دې کې غټه نښه شته خو د هغوی ډیر خلک خبره نه مني.

આયત: 9

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه ستا رب په هر څه برلاسی او خورا مهربان دی.

આયત: 10

وَاِذْ نَادٰی رَبُّكَ مُوْسٰۤی اَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظّٰلِمِیْنَ ۟ۙ

او هغه را په زړه کړه چې ستا رب پر موسی غږ وکړ چې د ظالم قوم په لور ولاړ شه.

આયત: 11

قَوْمَ فِرْعَوْنَ ؕ— اَلَا یَتَّقُوْنَ ۟

د فرعون قوم ته هغوی ولې له خپل رب څخه نه ډاریږي؟

આયત: 12

قَالَ رَبِّ اِنِّیْۤ اَخَافُ اَنْ یُّكَذِّبُوْنِ ۟ؕ

موسی وویل: ای زما ربه! له ماسره ویره ده چې ما به درواغجن وګڼي.

આયત: 13

وَیَضِیْقُ صَدْرِیْ وَلَا یَنْطَلِقُ لِسَانِیْ فَاَرْسِلْ اِلٰی هٰرُوْنَ ۟

زړه مي تنګیږي او ژبه مې هم ښه روانه نه ده. نو هارون هم د پیغمبر په توګه ولیږه.

આયત: 14

وَلَهُمْ عَلَیَّ ذَنْۢبٌ فَاَخَافُ اَنْ یَّقْتُلُوْنِ ۟ۚۖ

او هغوی پر ما د یوې ګناه دعوه لري ډاریږم چې وبه مي وژني[۱۱].

[۱۱] ما به ووژني او د دعوت رسولو کار به نیمګړی پاتې شي( البحر المحیط).

આયત: 15

قَالَ كَلَّا ۚ— فَاذْهَبَا بِاٰیٰتِنَاۤ اِنَّا مَعَكُمْ مُّسْتَمِعُوْنَ ۟

الله وفرمایل: نه! هغوی هیڅ نشي کولی. تاسې دواړه زما له ایتونو سره ورشئ زه له تاسې سره یم او هر څه اورم.

આયત: 16

فَاْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُوْلَاۤ اِنَّا رَسُوْلُ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

دواړه فرعون ته ورشئ او ورته ووايې چې: مونږ د رب العالمین استازي یو.

આયત: 17

اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

بنې اسرائیل له مونږ سره پریږده.

આયત: 18

قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ فِیْنَا وَلِیْدًا وَّلَبِثْتَ فِیْنَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِیْنَ ۟ۙ

فرعون وویل: ایا ته مې په خپله غیږ کې د کوچنې ځوی په توګه نه يي روزلی؟ او تا زمونږ په مینځ کې څو کلونه ژوند نه دی تیر کړی؟

આયત: 19

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِیْ فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكٰفِرِیْنَ ۟

او بالاخره دې خپل هغه کار وکړ چې تا کړی او زمونږ له نظام نه سرغړوونکی وې.

આયત: 20

قَالَ فَعَلْتُهَاۤ اِذًا وَّاَنَا مِنَ الضَّآلِّیْنَ ۟ؕ

موسی وویل: هو! هغه کار له ما نه په خطايې سره وشو.

આયત: 21

فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِیْ رَبِّیْ حُكْمًا وَّجَعَلَنِیْ مِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟

او بیا ستاسې له ډار نه وتښتیدم. نو زما رب ما ته پوهه را په برخه او زه يي له رسولانو نه وګرځولم.

આયત: 22

وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ اَنْ عَبَّدْتَّ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

او دا ستا لورینه ده چې په ما يې باروې چې بني اسرائیل دې خپل غلامان ګرځولي وو؟

આયત: 23

قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

فرعون وویل: رب العالمین څه شی دی؟

આયત: 24

قَالَ رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ؕ— اِنْ كُنْتُمْ مُّوْقِنِیْنَ ۟

موسی وویل: د اسمانونو او ځمکې او د هغه څه رب دی چې ددې دواړو په مینځ کې دي. که تاسې باور کوونکي یاست.

આયત: 25

قَالَ لِمَنْ حَوْلَهٗۤ اَلَا تَسْتَمِعُوْنَ ۟

فرعون چاپیریال ته وویل: ایا نه اورئ چې دا سړی څه وايې؟

આયત: 26

قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

موسی وویل: ستاسې رب دی او ستاسې د نیکونو رب هم دی.

આયત: 27

قَالَ اِنَّ رَسُوْلَكُمُ الَّذِیْۤ اُرْسِلَ اِلَیْكُمْ لَمَجْنُوْنٌ ۟

فرعون وویل: په رښتیا چې تاسې ته رالیږل شوی استازی لیونی دی.

આયત: 28

قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَیْنَهُمَا ؕ— اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُوْنَ ۟

موسی وویل: ختیځ او لویدیځ او د هغه څه چې د دواړو په مینځ کې دي د ټولو رب دی که تاسې عقلمن یاست.

આયત: 29

قَالَ لَىِٕنِ اتَّخَذْتَ اِلٰهًا غَیْرِیْ لَاَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُوْنِیْنَ ۟

فرعون وویل: قسم دی که چیرې پرته له ما بل څه په خدايي ونیسې نو خامخا به دې په زندان کې واچوم.

આયત: 30

قَالَ اَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَیْءٍ مُّبِیْنٍ ۟ۚ

موسی وویل: که څه هم یو ښکاره دلیل وړاندې کړم؟

આયત: 31

قَالَ فَاْتِ بِهٖۤ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

فرعون وویل: را وړاندې يې کړه که ته له رښتینو څخه يې.

આયત: 32

فَاَلْقٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ

موسی خپله امسا وغورځوله ناببره هغه یو لوی ښامار شو.

આયત: 33

وَّنَزَعَ یَدَهٗ فَاِذَا هِیَ بَیْضَآءُ لِلنّٰظِرِیْنَ ۟۠

او چې لاس يې را وویست نو د کتونکو لپاره سپین پړکیدونکی وو.

આયત: 34

قَالَ لِلْمَلَاِ حَوْلَهٗۤ اِنَّ هٰذَا لَسٰحِرٌ عَلِیْمٌ ۟ۙ

فرعون خپلو نژدې درباریانو ته وویل: په رښتیا چې دا سړی یو پوه ساحر دی.

આયત: 35

یُّرِیْدُ اَنْ یُّخْرِجَكُمْ مِّنْ اَرْضِكُمْ بِسِحْرِهٖ ۖۗ— فَمَاذَا تَاْمُرُوْنَ ۟

غواړي چې په خپل سحر تاسې له خپل وطن نه وشړي. نو مشوره او نظر مو څه دی؟

આયત: 36

قَالُوْۤا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَآىِٕنِ حٰشِرِیْنَ ۟ۙ

هغوی وویل: ده او ورور ته يي وخت ورکړه او ښارونو ته جارچیان ولیږه.

આયત: 37

یَاْتُوْكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِیْمٍ ۟

چې ډير زیات پوه او رسیدلی ساحران درته راولي.

આયત: 38

فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِیْقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۙ

نو ساحران ټاکلې ورځې ته راټول کړای شول.

આયત: 39

وَّقِیْلَ لِلنَّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُّجْتَمِعُوْنَ ۟ۙ

او خلکو ته وویل شو چې ایا راټولیدونکي یاست؟

આયત: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ اِنْ كَانُوْا هُمُ الْغٰلِبِیْنَ ۟

ښايې چې مونږ د ساحرانو مننه وکړو که هغوی برلاسي شول.

આયત: 41

فَلَمَّا جَآءَ السَّحَرَةُ قَالُوْا لِفِرْعَوْنَ اَىِٕنَّ لَنَا لَاَجْرًا اِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغٰلِبِیْنَ ۟

کله چې ساحران راغلل نو فرعون ته يې وویل: که مونږ برلاسي شو نو څه انعام مو شته؟

આયત: 42

قَالَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ اِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِیْنَ ۟

فرعون وویل: هو! او بیا به تاسې زما له نژدې خلکو یاست.

આયત: 43

قَالَ لَهُمْ مُّوْسٰۤی اَلْقُوْا مَاۤ اَنْتُمْ مُّلْقُوْنَ ۟

موسی ساحرانو ته وویل: وغورځوئ هغه څه چې تاسې يي غورزوونکي یاست.

આયત: 44

فَاَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِیَّهُمْ وَقَالُوْا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ اِنَّا لَنَحْنُ الْغٰلِبُوْنَ ۟

نو هغوی خپلې رسۍ او امساګانې وغورزولې او ويې ویل: د فرعو په دبدبه لوړه ده چې مونږ برلاسي یو.

આયત: 45

فَاَلْقٰی مُوْسٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَاْفِكُوْنَ ۟ۚۖ

بیا موسی خپله امسا وغورځوله، امسا ټول هغه شیان تیر کړل چې هغوی درواغ جوړ کړي وو.

આયત: 46

فَاُلْقِیَ السَّحَرَةُ سٰجِدِیْنَ ۟ۙ

هغه وو چې ساحران پړ مخ په سجده پریوتل.

આયત: 47

قَالُوْۤا اٰمَنَّا بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

او ویې ویل: مونږ د عالمیانو په رب ایمان راوړی دی.

આયત: 48

رَبِّ مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟

د موسی او هارون په رب.

આયત: 49

قَالَ اٰمَنْتُمْ لَهٗ قَبْلَ اَنْ اٰذَنَ لَكُمْ ۚ— اِنَّهٗ لَكَبِیْرُكُمُ الَّذِیْ عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۚ— فَلَسَوْفَ تَعْلَمُوْنَ ؕ۬— لَاُقَطِّعَنَّ اَیْدِیَكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ مِّنْ خِلَافٍ وَّلَاُوصَلِّبَنَّكُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۚ

فرعون ویل: ایا زما له اجازې نه وړاندې مو په هغه ایمان راووړ؟ بې له شکه موسی ستاسې هغه لوی ساحر دی چې تاسې ته يي سحر ښوولی دی. نو ډیر ژر به تاسې پوه شئ. زه خامخا ستاسې لاسونه او پښې ادل بدل پرې کوم او تاسې ټول به په دار وځړوم.

આયત: 50

قَالُوْا لَا ضَیْرَ ؗ— اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا مُنْقَلِبُوْنَ ۟ۚ

هغوی وویل: هیڅ باک نشته مونږ په هر صورت د خپل رب په لور ورتلونکي یو.

આયત: 51

اِنَّا نَطْمَعُ اَنْ یَّغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطٰیٰنَاۤ اَنْ كُنَّاۤ اَوَّلَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ؕ۠

مونږ هیله من یو چې رب مو ټول ګناهونه راوبښي ځکه چې مونږ لومړني ایمان راوړنکي یو.

આયત: 52

وَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسٰۤی اَنْ اَسْرِ بِعِبَادِیْۤ اِنَّكُمْ مُّتَّبَعُوْنَ ۟

او مونږ موسی ته وحې وکړه چې زما بنده ګان د شپې روان کړه فرعونیان به په تاسې پسې را ووځي.

આયત: 53

فَاَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِی الْمَدَآىِٕنِ حٰشِرِیْنَ ۟ۚ

فرعون ښارونو ته جارچیان ولیږل.

આયત: 54

اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِیْلُوْنَ ۟ۙ

چې دغه یوه کوچنۍ ډله ده.

આયત: 55

وَاِنَّهُمْ لَنَا لَغَآىِٕظُوْنَ ۟ۙ

او همدوی زمونږ قهر راپارولی دی.

આયત: 56

وَاِنَّا لَجَمِیْعٌ حٰذِرُوْنَ ۟ؕ

او بې شکه مونږ ښه بیدار او تیار یو.

આયત: 57

فَاَخْرَجْنٰهُمْ مِّنْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

نو مونږ فرعونیان له باغونو او چینو نه وښکل.

આયત: 58

وَّكُنُوْزٍ وَّمَقَامٍ كَرِیْمٍ ۟ۙ

او له خزانو او غوره ماڼیو نه.

આયત: 59

كَذٰلِكَ ؕ— وَاَوْرَثْنٰهَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

هو! همدا مو وکړل. او هغه ټول مو بنې اسرائیلو ته په میراث ورکړل.

આયત: 60

فَاَتْبَعُوْهُمْ مُّشْرِقِیْنَ ۟

نو هغوی په مؤمنانو پسې، او د لمرخاته په وخت کې ور ورسیدل.

આયત: 61

فَلَمَّا تَرَآءَ الْجَمْعٰنِ قَالَ اَصْحٰبُ مُوْسٰۤی اِنَّا لَمُدْرَكُوْنَ ۟ۚ

نو کله چې دواړو ډلو یو بل ولیدل نو د موسی ملګرو وویل: بې له شکه اوس مونږ نیول کیږو.

આયત: 62

قَالَ كَلَّا ۚ— اِنَّ مَعِیَ رَبِّیْ سَیَهْدِیْنِ ۟

موسی وویل: نه : مه وار خطا کیږئ مه رب مې مل دی ډیر ژر به ښوونه راته وکړي.

આયત: 63

فَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسٰۤی اَنِ اضْرِبْ بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ؕ— فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ

نو مونږ موسی ته وحې وکړه چې په امساء دې سیند ووهه. نو هغه وو چې سیند څیرې او هره برخه يې د لوی غره په شان ودریده.

આયત: 64

وَاَزْلَفْنَا ثَمَّ الْاٰخَرِیْنَ ۟ۚ

او هلته مو هغه نور هم رانژدې کړل.

આયત: 65

وَاَنْجَیْنَا مُوْسٰی وَمَنْ مَّعَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۚ

موسی او د هغه ملګرو ته مو نجات ورکړ.

આયત: 66

ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟ؕ

او بیا مو هغه غرق کړل.

આયત: 67

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

په رښتیا چې په دې پیښه کې د عبرت لویه نښه ده. خو د هغوی ډیر خلک ایمان نه راوي.

આયત: 68

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او په رښتیا چې ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.

આયત: 69

وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَاَ اِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ

او دوی ته د ابراهیم کیسه ووایه.

આયત: 70

اِذْ قَالَ لِاَبِیْهِ وَقَوْمِهٖ مَا تَعْبُدُوْنَ ۟

کله چې هغه خپل پلار او قوم ته وویل: تاسې د څه عبادت کوئ؟

આયત: 71

قَالُوْا نَعْبُدُ اَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عٰكِفِیْنَ ۟

هغوی وویل: مونږ د بوتانو عبادت کوو او تل ورته لاس په نامه یو.

આયત: 72

قَالَ هَلْ یَسْمَعُوْنَكُمْ اِذْ تَدْعُوْنَ ۟ۙ

ابراهیم وویل: تاسې يې چې رابلئ خبره مو اوري؟

આયત: 73

اَوْ یَنْفَعُوْنَكُمْ اَوْ یَضُرُّوْنَ ۟

یا څه ګټه او تاوان در رسوي؟

આયત: 74

قَالُوْا بَلْ وَجَدْنَاۤ اٰبَآءَنَا كَذٰلِكَ یَفْعَلُوْنَ ۟

هغوی وویل: نه دا خبره نه ده بلکې مونږ ته همدا راپاتې ده زمونږ نیکونو همداسې کړي دي.

આયત: 75

قَالَ اَفَرَءَیْتُمْ مَّا كُنْتُمْ تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ

پوهیږئ چې د کوم څه تاسې عبادت کوئ؟

આયત: 76

اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمُ الْاَقْدَمُوْنَ ۟ؗ

تاسې او ستاسې پخوانیو نیکونو يې کړی.

આયત: 77

فَاِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّیْۤ اِلَّا رَبَّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

دا ټول زما دښمنان دي یوازې رب العالمین زما ملاتړ دی.

આયત: 78

الَّذِیْ خَلَقَنِیْ فَهُوَ یَهْدِیْنِ ۟ۙ

هغه ذات چې زه يې پیدا کړی او لار يې راته ښايې.

આયત: 79

وَالَّذِیْ هُوَ یُطْعِمُنِیْ وَیَسْقِیْنِ ۟ۙ

او هغه ذات چې خوراک او څښاک راکوي.

આયત: 80

وَاِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِیْنِ ۟

او چې ناروغ شم نو روغوي مې.

આયત: 81

وَالَّذِیْ یُمِیْتُنِیْ ثُمَّ یُحْیِیْنِ ۟ۙ

او هغه ذات دی چې مړ کوي مې او بیا مې راژوندی کوي.

આયત: 82

وَالَّذِیْۤ اَطْمَعُ اَنْ یَّغْفِرَ لِیْ خَطِیْٓـَٔتِیْ یَوْمَ الدِّیْنِ ۟ؕ

او هغه ذات دی چې زه ترې هیله من یم چې د حساب په ورځ به زما ټول ګناهونه وبښي.

આયત: 83

رَبِّ هَبْ لِیْ حُكْمًا وَّاَلْحِقْنِیْ بِالصّٰلِحِیْنَ ۟ۙ

ای زما ربه! ما ته علم او پوهه را په برخه او له نیکانو سره مې یو ځای کړه.

આયત: 84

وَاجْعَلْ لِّیْ لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ۙ

او په راتلونکو نسلونو کې مې په ښه نوم سره یاد کړه.

આયત: 85

وَاجْعَلْنِیْ مِنْ وَّرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیْمِ ۟ۙ

او له نعمتونو نه د ډک جنت په وارثانو کې مې وګڼه.

આયત: 86

وَاغْفِرْ لِاَبِیْۤ اِنَّهٗ كَانَ مِنَ الضَّآلِّیْنَ ۟ۙ

او پلار مې وبښه په رښتیا چې هغه لا لارې ورکو څخه وو.

આયત: 87

وَلَا تُخْزِنِیْ یَوْمَ یُبْعَثُوْنَ ۟ۙ

او په هغه ورځ مې مه رسواء کوه چې ټول خلک راپورته کړای شي.

આયત: 88

یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَّلَا بَنُوْنَ ۟ۙ

په هغه ورځ چې نه مال ګټه رسولای شي او نه ځامن.

આયત: 89

اِلَّا مَنْ اَتَی اللّٰهَ بِقَلْبٍ سَلِیْمٍ ۟ؕ

مګر ګټه یوازې د هغه چا ده چې الله ته په پاک زړه ورشي.

આયત: 90

وَاُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِیْنَ ۟ۙ

او نژدې کړای شي پرهیزګارانو ته جنت

આયત: 91

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِلْغٰوِیْنَ ۟ۙ

او ښکاره کړای شي لار ورکو ته دوزخ.

આયત: 92

وَقِیْلَ لَهُمْ اَیْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ

او ورته وویل شي چې اوس چیرې دي هغه چې تاسې به يې عبادت کولو؟

આયત: 93

مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؕ— هَلْ یَنْصُرُوْنَكُمْ اَوْ یَنْتَصِرُوْنَ ۟ؕ

ایا پرته له الله، خدایان ستاسې ملاتړکوي؟ او یا له خپلو ځانو څخه دفاع کوي؟

આયત: 94

فَكُبْكِبُوْا فِیْهَا هُمْ وَالْغَاوٗنَ ۟ۙ

نو دوی او بې لارې خلک به په جهنم کې پړمخ وغورځول شي.

આયત: 95

وَجُنُوْدُ اِبْلِیْسَ اَجْمَعُوْنَ ۟ؕ

او هم د ابلیس ټول لښکر.

આયત: 96

قَالُوْا وَهُمْ فِیْهَا یَخْتَصِمُوْنَ ۟ۙ

هغوی به په ورځ کې د ناندریو په اوږدو کې وايې.

આયત: 97

تَاللّٰهِ اِنْ كُنَّا لَفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

قسم په الله چې مونږ ښکاره بې لارې وو.

આયત: 98

اِذْ نُسَوِّیْكُمْ بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

چې تاسو مو د ټول عالم له رب سره برابرولئ.

આયત: 99

وَمَاۤ اَضَلَّنَاۤ اِلَّا الْمُجْرِمُوْنَ ۟

او همدا لوی مجرمان وو چې مونږ يې بې لارې کړي وو.

આયત: 100

فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِیْنَ ۟ۙ

نو ځکه نن زمونږ هیڅ غوښتونکي نشته.

આયત: 101

وَلَا صَدِیْقٍ حَمِیْمٍ ۟

او نه مو خوږ او مهربان دوست.

આયત: 102

فَلَوْ اَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

کاشکې چې یو ځل بیرته تللي وای نو ایمان به مو راوړی وو.

આયત: 103

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

هو! په دې کې ډیر لوی دلیل دی خو د هغوی ډیر خلک ایمان نه راوړي.

આયત: 104

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.

આયત: 105

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوْحِ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

د نوح قوم پیغمبران درواغجن وګڼل.

આયત: 106

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ نُوْحٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت یاد کړه چې ورور يې نوح ورته وویل: ایا له الله څخه نه ډاریږئ؟

આયત: 107

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

زه ستاسې په لور یو امین استازی یم.

આયત: 108

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

له الله نه وډارشئ او زما مننه وکړئ.

આયત: 109

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۚ

او زه له تاسې نه په دې کار کوم بدل نه غواړم او زما بدل او اجر یوازې پر رب العالمین دی.

આયત: 110

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ؕ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

આયત: 111

قَالُوْۤا اَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْاَرْذَلُوْنَ ۟ؕ

هغوی وویل: ایا مونږ ستا خبره ومنو سره له دې چې یوازې پریوتو[۱۲] خلکو ستا مننه کړې؟

[۱۲] د هغوی غوښتنه وه چې پریوتي خلک لرې کړه مونږ به ستا ملګري شو نوح ځواب ورکړ چې د خلکو د کړنو سره زما کار نشته. زه د خلکو اخلاص او صداقت ته ګورم( تفهیم القران).

આયત: 112

قَالَ وَمَا عِلْمِیْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟ۚ

نوح وویل: د هغوی له کړنو زه خبر نه یم.

આયત: 113

اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰی رَبِّیْ لَوْ تَشْعُرُوْنَ ۟ۚ

د هغوی د حالاتو ګرویګنه زما د رب کار دی که په څه پوه یاست.

આયત: 114

وَمَاۤ اَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

او زه مؤمنان نه شړم.

આયત: 115

اِنْ اَنَا اِلَّا نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ؕ

زه پرته له یوه څرګند ډاروونکي بل څه نه یم.

આયત: 116

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰنُوْحُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمَرْجُوْمِیْنَ ۟ؕ

هغوی وویل: نوحه! لوړه ده که له دې کارونو دې لاس وانه خیست نو خامخا به په ډبرو وویشتل شې.

આયત: 117

قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْمِیْ كَذَّبُوْنِ ۟ۚۖ

نوح وویل: ای زما ربه! زه خپل قوم درواغجن وګڼلم.

આયત: 118

فَافْتَحْ بَیْنِیْ وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَّنَجِّنِیْ وَمَنْ مَّعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

اوس ته زما او هغوی ترمینځ اخرنۍ پریکړه وکړه! او ما او زما مؤمن ملګري له شر څخه خلاص کړه.

આયત: 119

فَاَنْجَیْنٰهُ وَمَنْ مَّعَهٗ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ۟ۚ

نو مونږ هغه او د هغه ملګرو ته په یوه ډکه کښتۍ کې نجات ورکړ.

આયત: 120

ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبٰقِیْنَ ۟ؕ

او بیا مو نور پاتې خلک ډوب کړل.

આયત: 121

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

بې له شکه په دې کې یو دلیل دی. خو د هغوی ډیر خلک مؤمنان نه وو.

આયત: 122

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه ستا رب پر هر څه برلاسی مهربان دی.

આયત: 123

كَذَّبَتْ عَادُ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

عادیانو پیغمبران درواغجن وګڼل.

આયત: 124

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ هُوْدٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت رایاد کړه چې ورور يې هود ورته وویل: ایا له الله څخه نه ډاریږئ؟

આયત: 125

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

بې له شکه زه ستاسې په لور امین استازی یم.

આયત: 126

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

આયત: 127

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

او زه له تاسې نه ددې کار په بدل کې کوم اجر نه غواړم. زما اجر یوازې پر رب العالمین دی.

આયત: 128

اَتَبْنُوْنَ بِكُلِّ رِیْعٍ اٰیَةً تَعْبَثُوْنَ ۟ۙ

ایا تاسې په هره لوړه د لوبو په توګه نښه جوړوئ؟

આયત: 129

وَتَتَّخِذُوْنَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُوْنَ ۟ۚ

او هسې دنګې ماڼۍ جوړوئ ګنې تاسې به تل تر تله واست؟

આયત: 130

وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِیْنَ ۟ۚ

او چې څوک مو په لاس درغی نو د تیري کوونکو او ظلم کوونکو کړنه ورسره کوئ.

આયત: 131

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

આયત: 132

وَاتَّقُوا الَّذِیْۤ اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُوْنَ ۟ۚ

له هغه ذات نه وډار شئ چې تاسې ښه پوهیږئ چې په څه ډول لورینې يې درسره کړي؟

આયત: 133

اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَّبَنِیْنَ ۟ۚۙ

د څارویو او ځامنو لورینه يي درسره کړې.

આયત: 134

وَجَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۚ

او د باغونو او چینو لورینه.

આયત: 135

اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟ؕ

زه پر تاسې د یوې لوی ورځې له عذاب نه ډاریږم.

આયત: 136

قَالُوْا سَوَآءٌ عَلَیْنَاۤ اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِّنَ الْوٰعِظِیْنَ ۟ۙ

هغوی وویل: مونږ ته یو شان ده چې نصیحت راته وکړې او که نه؟

આયત: 137

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ

همدا د پخوانیو[۱۳] زوړ خوی دی.

[۱۳] د پخوا نه همدا خبره روانه ده چې ځینې خلک ځان ته پیغمبران وايې خو دا هسې خبره ده یا معنې دا چې که ته مونږ ته هر نصیحت وکړې مونږ درته غوږ نه ږدو ځکه چې مونږ د خپلو پخوانیو خلکو په لار روان یو( فتح القدیر).

આયત: 138

وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ

او مونږ به هیڅکله ونه ربړول شو.

આયત: 139

فَكَذَّبُوْهُ فَاَهْلَكْنٰهُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

قوم يي هغه درواغجن وګاڼه، نو مونږ هم هغوی هلاک کړل. بې له شکه په دې کې یو لوی دلیل وو. او ډير خلک يې ایمان راوړونکي نه وو.

આયત: 140

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه چې ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.

આયત: 141

كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

ثمودیانو پیغمبران درواغجن وګڼل.

આયત: 142

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ صٰلِحٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت یاد کړه چې د هغوی ورور صالح هغوی ته وویل: ایا تاسې له الله نه ډاریږئ؟

આયત: 143

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

زه ستاسې په لور یو امین استازی یم.

આયત: 144

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

આયત: 145

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

زه ددې کار په بدل کې له تاسې څه نه غواړم زما بدل او اجر یوازې پر رب العالمین دی.

આયત: 146

اَتُتْرَكُوْنَ فِیْ مَا هٰهُنَاۤ اٰمِنِیْنَ ۟ۙ

ایا تاسې به په دې ژوند کې ډاډمن پریښوول شئ؟

આયત: 147

فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

په باغونو او چینو کې؟

આયત: 148

وَّزُرُوْعٍ وَّنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیْمٌ ۟ۚ

په کښتونو؟ او نرمو او خوږو خرماګانو کې؟

આયત: 149

وَتَنْحِتُوْنَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوْتًا فٰرِهِیْنَ ۟ۚ

او په داسې حال کې چې په ښه پوهه[۱۴] په غرونو کې کورونه تراشئ؟

[۱۴] بله معنايي دا ده چې عیش او عشرت پکې کوئ او یا دا چې په زور او توان يي جوړوئ( فتح القدیر).

આયત: 150

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډارشئ او زما مننه وکړئ.

આયત: 151

وَلَا تُطِیْعُوْۤا اَمْرَ الْمُسْرِفِیْنَ ۟ۙ

او له پولو نه د اووښتو خلکو حکم مه منئ.

આયત: 152

الَّذِیْنَ یُفْسِدُوْنَ فِی الْاَرْضِ وَلَا یُصْلِحُوْنَ ۟

د هغو چې په ځمکه کې فساد کوي او هیڅکله روغ کار نه کوي.

આયત: 153

قَالُوْۤا اِنَّمَاۤ اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِیْنَ ۟ۚ

قوم وویل: پیغمبره! پر تا سحر شوی دی.

આયત: 154

مَاۤ اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ۖۚ— فَاْتِ بِاٰیَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

ته پرته له دې چې زمونږ په شان یو انسان يې بل څه نه يې. نو که ته رښتینی يي دلیل را وړاندې کړه.

આયત: 155

قَالَ هٰذِهٖ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَّلَكُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۚ

صالح وویل: دغه اوښه ده څښل د هغې خپل، او ستاسې د څښلو لپاره ورځ ټاکل شوې ده.

આયત: 156

وَلَا تَمَسُّوْهَا بِسُوْٓءٍ فَیَاْخُذَكُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

هغې ته په بده لاس مه ورړئ که نه نو د لوی ورځې عذاب به مو ونیسي.

આયત: 157

فَعَقَرُوْهَا فَاَصْبَحُوْا نٰدِمِیْنَ ۟ۙ

اوښه يې زخمي کړه خو بالاخره په خپل کار پښیمانه وو.

આયત: 158

فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

عذاب ونیول ـ بې شکه چې پدې پيښه کې د عبرت لوی دلیل وو. خو د هغوی ډیر خلک مؤمنا نه وو.

આયત: 159

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او ستا رب پر هر څه برلاسی او مهربان دی.

આયત: 160

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوْطِ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

د لوط قوم پیغمبران درواغجن وګڼل.

આયત: 161

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ لُوْطٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت یاد کړه چې د هغوی ورور لوط هغوی ته وویل: ایا تاسې له الله څخه نه ډاریږئ؟

આયત: 162

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

زه ستاسې په لور یو امین استازی یم.

આયત: 163

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

આયત: 164

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

زه ددې کار په دبل کې له تاسې اجر نه غواړم. زما بدل او اجر یوازې پر رب العالمین دی.

આયત: 165

اَتَاْتُوْنَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

ایا په خلکو کې یوازې له نارینه وو سره جنسي اړیکي ساتئ؟

આયત: 166

وَتَذَرُوْنَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِّنْ اَزْوَاجِكُمْ ؕ— بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عٰدُوْنَ ۟

او خپلې هغه ښځې پریږدئ چې الله پاک درته پیدا کړي دي؟ رښتیا هم چې تاسې له ټولو پولو اووښتی قوم يې.

આયત: 167

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰلُوْطُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِیْنَ ۟

هغوی وویل: ای لوطه! لوړه ده که له دې خبرو لاس وانه خلې نو له دې ځایه به وشړل شې.

આયત: 168

قَالَ اِنِّیْ لِعَمَلِكُمْ مِّنَ الْقَالِیْنَ ۟ؕ

لوط وویل: زه ستاسې د کړنو پوره مخالف یم.

આયત: 169

رَبِّ نَجِّنِیْ وَاَهْلِیْ مِمَّا یَعْمَلُوْنَ ۟

ای زما ربه! ما او زما کورنۍ د دوی له کړنو څخه وژغوره.

આયત: 170

فَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

نو مونږ هغه او ټولې کورنۍ ته نجات ورکړ.

આયત: 171

اِلَّا عَجُوْزًا فِی الْغٰبِرِیْنَ ۟ۚ

خو یوازې یوه زړه ښخه وه چې په پاتې شوو کې وه.

આયત: 172

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟ۚ

بیا مو هغه نور ټول هلاک کړل.

આયત: 173

وَاَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ مَّطَرًا ۚ— فَسَآءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟

او پر هغوی مو د ډبرو باران و وراو. نو په ډارول شوو په خلکو د ډبرو سخت باران وو.

આયત: 174

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

بې له شکه په دې کې د عبرت لوی دلیل وو. خو د هغوی ډیرخلک مؤمنا نه وو.

આયત: 175

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.

આયત: 176

كَذَّبَ اَصْحٰبُ لْـَٔیْكَةِ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

د ګڼو ځنګلونو خاوندانو پیغمبران درواغجن وګڼل.

આયત: 177

اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت یاد کړه چې شعیب هغوی ته وویل: ایا تاسې له الله څخه نه ډاریږئ؟

આયત: 178

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

زه ستاسې په لور یو امانتګر استازی یم.

આયત: 179

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ؟

આયત: 180

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

زه ددې کار په بدل کې له تاسې څه نه غواړم. زما بدل یوازې پر رب العالمین دی.

આયત: 181

اَوْفُوا الْكَیْلَ وَلَا تَكُوْنُوْا مِنَ الْمُخْسِرِیْنَ ۟ۚ

پیمانې ښې پوره کوئ او چاته يې کمې مه ورکوئ.

આયત: 182

وَزِنُوْا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیْمِ ۟ۚ

او په سمه روغه تله تول کوئ.

આયત: 183

وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْیَآءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْاَرْضِ مُفْسِدِیْنَ ۟ۚ

د خلکو شیان مه کموئ. او په ځمکه کې د فساد هلې ځلې مه کوئ.

આયત: 184

وَاتَّقُوا الَّذِیْ خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ؕ

له هغه ذات نه وډار شئ چې تاسې او پخواني ټول خلک يې بیدا کړي دي.

આયત: 185

قَالُوْۤا اِنَّمَاۤ اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِیْنَ ۟ۙ

هغوی وویل: ته کوډ لاندې کړی يې.

આયત: 186

وَمَاۤ اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَاِنْ نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكٰذِبِیْنَ ۟ۚ

ته پرته له دې چې زمونږ په شان یو انسان يې بل څه نه يې او مونږ پر تا د درواغجنو ګمان کوو.

આયત: 187

فَاَسْقِطْ عَلَیْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَآءِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟ؕ

که ته رښتینی يي نو پر مونږ له اسمان څخه کومه ټوټه راوغورځوه!.

આયત: 188

قَالَ رَبِّیْۤ اَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ ۟

شعیب وویل: زما رب ستاسې پر کړنو ښه پوهیږي.

આયત: 189

فَكَذَّبُوْهُ فَاَخَذَهُمْ عَذَابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

هغوی شعیب درواغجن وګاڼه نو هغه و چې د تیارې ورځې[۱۵] پرې راغی. په رښتیا چې هغه د یوی لوی ورځې عذاب و.

[۱۵] له عبدالله بن عمر (رض) نه روایت دی (۷) ورځې پرې سخته ګرمي راغله. بیا وريځ راښکاره شوه د کلي یو سړی د وریځي په لور ولاړ او په سیورې کې يي له ګرمۍ څخه ځان وژغورلو، قوم يې خبر شو ورغلل، او له وریځې لاندې کیناستل، الله پاک پرې اور راښکته او ټول يي وسوزول( تفسیر ابن کثیر).

આયત: 190

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

په دې کې د عبرت یو نښه وه خو د دوی ډیر خلک ایمان راوړوونکي نه وو.

આયત: 191

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه چې ستا رب خامخا برلاسی مهربان دی.

આયત: 192

وَاِنَّهٗ لَتَنْزِیْلُ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

او بې له شکه دا قران رب العالمین نازل کړی دی.

આયત: 193

نَزَلَ بِهِ الرُّوْحُ الْاَمِیْنُ ۟ۙ

یوې امانت ګرې ساه راوړی دی.

આયત: 194

عَلٰی قَلْبِكَ لِتَكُوْنَ مِنَ الْمُنْذِرِیْنَ ۟ۙ

ستا زړه ته، تر څو ته له ډاروونکو شې.

આયત: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُّبِیْنٍ ۟ؕ

په روښانه عربي ژبه.

આયત: 196

وَاِنَّهٗ لَفِیْ زُبُرِ الْاَوَّلِیْنَ ۟

او همدغه د مخکینیو خلکو په کتابونو کې هم شته.

આયત: 197

اَوَلَمْ یَكُنْ لَّهُمْ اٰیَةً اَنْ یَّعْلَمَهٗ عُلَمٰٓؤُا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

ایا دا خبره ورته لویه نښه نه ده چې د بنې اسرائیلو علماء پرې پوهیږي؟

આયત: 198

وَلَوْ نَزَّلْنٰهُ عَلٰی بَعْضِ الْاَعْجَمِیْنَ ۟ۙ

بالفرض که مونږ په ځینو عجمي خلکو نازل کړای وای.

આયત: 199

فَقَرَاَهٗ عَلَیْهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ مُؤْمِنِیْنَ ۟ؕ

او هغه پر دوی لوستلی وای بیا به هم پرې ایمان نه وای راوړی.

આયત: 200

كَذٰلِكَ سَلَكْنٰهُ فِیْ قُلُوْبِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ؕ

په همدې توګه مونږ د قران دښمني د مجرمانو په زړونو کې ورننویستلې ده.

આયત: 201

لَا یُؤْمِنُوْنَ بِهٖ حَتّٰی یَرَوُا الْعَذَابَ الْاَلِیْمَ ۟ۙ

چې د دردناک عذاب تر لیدلو پرې ایمان نه راوړي.

આયત: 202

فَیَاْتِیَهُمْ بَغْتَةً وَّهُمْ لَا یَشْعُرُوْنَ ۟ۙ

نو چې ناببره په ناخبرۍ کې پرې عذاب راشي.

આયત: 203

فَیَقُوْلُوْا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُوْنَ ۟ؕ

بیا به وايې ایا مونږ ته به لږ ونه کتل شي؟

આયત: 204

اَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُوْنَ ۟

ایا هغوی زمونږ په عذاب تلوار کوي؟

આયત: 205

اَفَرَءَیْتَ اِنْ مَّتَّعْنٰهُمْ سِنِیْنَ ۟ۙ

ایا ته پوهیږې: که مونږ هغوی ته کلون کلونه وخت ورکړو؟

આયત: 206

ثُمَّ جَآءَهُمْ مَّا كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

او بیا ورته وعده کړی شوی عذاب راشي؟

આયત: 207

مَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یُمَتَّعُوْنَ ۟ؕ

نو ورکړی شوی مهلت او ورکړې شوې ګټې به ترې هیڅ شی دفع نه کړای شي.

આયત: 208

وَمَاۤ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْیَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُوْنَ ۟

مونږ هیڅ کلی د ډاروونکو له راتګ څخه وړاندې ندی هلاک کړی.

આયત: 209

ذِكْرٰی ۛ۫— وَمَا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

پند يي ورکړی ـ او مونږ هیڅ کله ظلم او تیری ندی کړی.

આયત: 210

وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیٰطِیْنُ ۟ۚ

او دا قران شیطانانو ندی راوړی.

આયત: 211

وَمَا یَنْۢبَغِیْ لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ؕ

دا نه د هغوی وړ او نه يي په وس پوره ده.

આયત: 212

اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُوْلُوْنَ ۟ؕ

ځکه چې هغوی يي له اوریدنې څخه لرې او بې برخې کړي شوي دي.

આયત: 213

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَتَكُوْنَ مِنَ الْمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ

نو ای محمده! له الله سره بل خدای مه رابله که نه نو ته به هم له سزا موندونکو څخه شې.

આયત: 214

وَاَنْذِرْ عَشِیْرَتَكَ الْاَقْرَبِیْنَ ۟ۙ

او خپل نژدې خپلوان وډاروه.

આયત: 215

وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

او ستا منونکو مومنانو ته وزر ټیټ کړه.

આયત: 216

فَاِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ اِنِّیْ بَرِیْٓءٌ مِّمَّا تَعْمَلُوْنَ ۟ۚ

که له تانه يي غاړه وغړوله نو ورته ووایه چې زه ستاسې له کړنو څخه بیزاره یم.

આયત: 217

وَتَوَكَّلْ عَلَی الْعَزِیْزِ الرَّحِیْمِ ۟ۙ

او یوازې په برلاسې مهربان ذات توکل وکړه.

આયત: 218

الَّذِیْ یَرٰىكَ حِیْنَ تَقُوْمُ ۟ۙ

هغه ذات چې ته پاڅیږې نو تا وینې.

આયત: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِی السّٰجِدِیْنَ ۟

او هغه وخت هم چې ته سجده کوونکو په مینځ کې اوړې را اوړې.

આયત: 220

اِنَّهٗ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟

ځکه چې هغه هر څه اوري او په هر څه پوه دی.

આયત: 221

هَلْ اُنَبِّئُكُمْ عَلٰی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیٰطِیْنُ ۟ؕ

ای خلکو! زه تاسې ته وښایم چې شیطانان چاته نازلیږي؟

આયત: 222

تَنَزَّلُ عَلٰی كُلِّ اَفَّاكٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

پر هر درواغجن ګناهکار نازلیږي.

આયત: 223

یُّلْقُوْنَ السَّمْعَ وَاَكْثَرُهُمْ كٰذِبُوْنَ ۟ؕ

اوریدلې خبرې یو بل ته وايې او ډیر يې درواغجن وي.

આયત: 224

وَالشُّعَرَآءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوٗنَ ۟ؕ

او په شاغرانو پسې غولیدلي خلک روان وي.

આયત: 225

اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ فِیْ كُلِّ وَادٍ یَّهِیْمُوْنَ ۟ۙ

ایا ته نه ګورې چې هغوی په هره کنده کې لالهانده وي.

આયત: 226

وَاَنَّهُمْ یَقُوْلُوْنَ مَا لَا یَفْعَلُوْنَ ۟ۙ

او زیات هغه څه وايې چې کوي يې نه .

આયત: 227

اِلَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَثِیْرًا وَّانْتَصَرُوْا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوْا ؕ— وَسَیَعْلَمُ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْۤا اَیَّ مُنْقَلَبٍ یَّنْقَلِبُوْنَ ۟۠

خو یوازې هغه خلک دا وړ ندي چې ایمان يي راوړی، نیکې کړنې يي خپلې کړي، الله پاک يي ډير یاد کړی او د ظلم او تیري په بدل کې يي غچ ایستی دی ـ هو! ظالمان به ډير ژر پوه شي چې اخرنۍ برخه لیک به يي څه وي؟