શબ્દોનું ભાષાંતર સૂરહ અત્ તૂર - ફારસી ભાષાતર - રવાદ ટ્રાન્સલેટ સેન્ટર - કુરઆન કરીમનો એન્સાઈક્લોપીડિયા

سوره طور

આયત: 1

وَالطُّوْرِ ۟ۙ

سوگند به کوه طور

આયત: 2

وَكِتٰبٍ مَّسْطُوْرٍ ۟ۙ

و سوگند به کتاب نوشته‌شده

આયત: 3

فِیْ رَقٍّ مَّنْشُوْرٍ ۟ۙ

در صحیفه‌ای گشوده

આયત: 4

وَّالْبَیْتِ الْمَعْمُوْرِ ۟ۙ

و سوگند به «بیت المَعمور» [که فرشتگان در آن، به عبادت پروردگار مشغولند]

આયત: 5

وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوْعِ ۟ۙ

و سوگند به [آسمان بلند، همان] سقف برافراشته [بر زمین]

આયત: 6

وَالْبَحْرِ الْمَسْجُوْرِ ۟ۙ

و سوگند به دریای آکنده [از آب]

આયત: 7

اِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ ۟ۙ

که بی‌تردید، عذاب پروردگارت به وقوع خواهد پیوست؛

આયત: 8

مَّا لَهٗ مِنْ دَافِعٍ ۟ۙ

و هیچ بازدارنده‌اى ندارد.

આયત: 9

یَّوْمَ تَمُوْرُ السَّمَآءُ مَوْرًا ۟

روزى كه آسمان به سختى در جنبش و اضطراب افتد

આયત: 10

وَّتَسِیْرُ الْجِبَالُ سَیْرًا ۟ؕ

و کوه‌ها با حركتى شدید روان شوند.

આયત: 11

فَوَیْلٌ یَّوْمَىِٕذٍ لِّلْمُكَذِّبِیْنَ ۟ۙ

در آن روز، واى به حال تكذیب‌كنندگان!

આયત: 12

الَّذِیْنَ هُمْ فِیْ خَوْضٍ یَّلْعَبُوْنَ ۟ۘ

همان کسانی كه در بیهوده‌گویى، سرگرم بازى‌اند.

આયત: 13

یَوْمَ یُدَعُّوْنَ اِلٰی نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ۟ؕ

روزى كه با خشونت به سوى آتش دوزخ رانده مى‌شوند.

આયત: 14

هٰذِهِ النَّارُ الَّتِیْ كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُوْنَ ۟

[به آنان گفته می‌شود:] «این [همان] آتشی است که آن را دروغ می‌پنداشتید.

આયત: 15

اَفَسِحْرٌ هٰذَاۤ اَمْ اَنْتُمْ لَا تُبْصِرُوْنَ ۟

آیا این [آتش و عذاب] جادوست یا [هنوز هم آن را] نمی‌بینید؟

આયત: 16

اِصْلَوْهَا فَاصْبِرُوْۤا اَوْ لَا تَصْبِرُوْا ۚ— سَوَآءٌ عَلَیْكُمْ ؕ— اِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟

به آتش درآیید [و بسوزید] كه شکیبایی و ناشکیباییِ شما [در برابر شعله‌های سوزانش] برایتان یكسان است؛ تنها در برابر آنچه كرده‌اید، مجازات مى‌شوید».

આયત: 17

اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّنَعِیْمٍ ۟ۙ

به راستی که پرهیزگاران در باغ‌های بهشت در ناز و نعمتند؛

આયત: 18

فٰكِهِیْنَ بِمَاۤ اٰتٰىهُمْ رَبُّهُمْ ۚ— وَوَقٰىهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیْمِ ۟

و از بخشش‌های [بی‌دریغِ] پروردگارشان و از اینكه از عذاب دوزخ نگاهشان داشته است شادمانند.

આયત: 19

كُلُوْا وَاشْرَبُوْا هَنِیْٓـًٔا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟ۙ

[به آنان گفته می‌شود:] «به پاداشِ کردارتان [در دنیا، اینک] گوارا بخورید و بیاشامید».

આયત: 20

مُتَّكِـِٕیْنَ عَلٰی سُرُرٍ مَّصْفُوْفَةٍ ۚ— وَزَوَّجْنٰهُمْ بِحُوْرٍ عِیْنٍ ۟

در حالى كه بر تخت‌هایى ردیف‌شده تكیه زده‌اند و حور العین را به همسریِ آنان درمی‌آوریم.

આયત: 21

وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِاِیْمَانٍ اَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَاۤ اَلَتْنٰهُمْ مِّنْ عَمَلِهِمْ مِّنْ شَیْءٍ ؕ— كُلُّ امْرِىۢ بِمَا كَسَبَ رَهِیْنٌ ۟

مؤمنانى كه فرزندانشان در ایمان پیرو آنان بودند، فرزندانشان را [نیز در بهشت] به آنان ملحق خواهیم كرد و از [پاداش] عملشان ذره‌اى نمى‌كاهیم؛ چرا که [سرنوشتِ] هر كس در گرو دستاورد خودِ اوست [و گناه دیگری را به دوش نمی‌کشد].

આયત: 22

وَاَمْدَدْنٰهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَّلَحْمٍ مِّمَّا یَشْتَهُوْنَ ۟

[در بهشت، از] هر نوع میوه و گوشتى كه بخواهند، پى‌درپى در دسترسشان قرار مى‌دهیم.

આયત: 23

یَتَنَازَعُوْنَ فِیْهَا كَاْسًا لَّا لَغْوٌ فِیْهَا وَلَا تَاْثِیْمٌ ۟

در آنجا جام‌های شرابى از دست یکدیگر مى‌گیرند كه نه موجب بیهوده‌گویى است و نه گناه؛

આયત: 24

وَیَطُوْفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَاَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُوْنٌ ۟

و نوجوانانى [که براى خدمت] پیرامونشان در رفت و آمدند، گویی [از زیبایی و سپیدرویی] همچون مرواریدى پنهان [در صدف] هستند.

આયત: 25

وَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰی بَعْضٍ یَّتَسَآءَلُوْنَ ۟

[بهشتیان] به یکدیگر روی می‌آورند [و] از [دنیا و احوال گذشتۀ] خود سؤال می‌کنند.

આયત: 26

قَالُوْۤا اِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِیْۤ اَهْلِنَا مُشْفِقِیْنَ ۟

می‌گویند: «ما در دنیا، در خانوادۀ خود [از عذاب الهی] می‌ترسیدیم.

આયત: 27

فَمَنَّ اللّٰهُ عَلَیْنَا وَوَقٰىنَا عَذَابَ السَّمُوْمِ ۟

الله [با نعمت اسلام] بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سوزان [دوزخ] محافظت کرد.

આયત: 28

اِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوْهُ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِیْمُ ۟۠

ما در زندگی دنیا، همواره او را [عبادت می‌کردیم و به ربوبیت] می‌خواندیم. بی‌تردید، او نیکوکار مهربان است».

આયત: 29

فَذَكِّرْ فَمَاۤ اَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَّلَا مَجْنُوْنٍ ۟ؕ

[ای پیامبر، با آیات قرآن به مردم] اندرز بده که به لطف پروردگارت [تو برخلاف ادعای کافران،] نه كاهنى و نه مجنون.

આયત: 30

اَمْ یَقُوْلُوْنَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهٖ رَیْبَ الْمَنُوْنِ ۟

آیا می‌گویند: «محمد شاعری است که منتظریم تا مرگش فرارسد [و از سخنانش رهایی یابیم]؟»

આયત: 31

قُلْ تَرَبَّصُوْا فَاِنِّیْ مَعَكُمْ مِّنَ الْمُتَرَبِّصِیْنَ ۟ؕ

بگو: «منتظر [مرگِ من] باشید؛ من [نیز] با شما منتظر خواهم ماند [تا عذابتان را به چشم ببینم]».

આયત: 32

اَمْ تَاْمُرُهُمْ اَحْلَامُهُمْ بِهٰذَاۤ اَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُوْنَ ۟ۚ

آیا عقل‌هایشان به [بیان] این [سخنان باطل] حُكم مى‌كند یا [اساساً] مردمی سرکش هستند؟

આયત: 33

اَمْ یَقُوْلُوْنَ تَقَوَّلَهٗ ۚ— بَلْ لَّا یُؤْمِنُوْنَ ۟ۚ

آیا می‌گویند: «[محمد] قرآن را جعل کرده است؟» [هرگز چنین نیست؛] بلکه [غرق در تکبرند که] ایمان نمی‌آورند.

આયત: 34

فَلْیَاْتُوْا بِحَدِیْثٍ مِّثْلِهٖۤ اِنْ كَانُوْا صٰدِقِیْنَ ۟ؕ

اگر راست مى‌گویند، سخنى مانند آن بیاورند.

આયત: 35

اَمْ خُلِقُوْا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ اَمْ هُمُ الْخٰلِقُوْنَ ۟ؕ

آیا آنان از هیچ آفریده شده‌اند یا خود آفرینندۀ خویشند؟

આયત: 36

اَمْ خَلَقُوا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ ۚ— بَلْ لَّا یُوْقِنُوْنَ ۟ؕ

آیا آنان آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند؟ [نه،] بلکه آنان یقین ندارند [که الله آفرینندۀ مطلق است].

આયત: 37

اَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآىِٕنُ رَبِّكَ اَمْ هُمُ الْمُصَۜیْطِرُوْنَ ۟ؕ

آیا گنجینه‌های [نعمت و هدایت] پروردگارت نزد آنان است؟ آیا [بر همه چیز] تسلط دارند؟

આયત: 38

اَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَّسْتَمِعُوْنَ فِیْهِ ۚ— فَلْیَاْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟ؕ

آیا نردبانى دارند كه [گفتار فرشتگان وحى را] به وسیلۀ آن مى‌شنوند؟ هر کس شنیده است، باید دلیلى روشن بیاورد.

આયત: 39

اَمْ لَهُ الْبَنٰتُ وَلَكُمُ الْبَنُوْنَ ۟ؕ

آیا الله فرزندان دختر دارد و شما پسر؟

આયત: 40

اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِّنْ مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُوْنَ ۟ؕ

[ای پیامبر،] آیا پاداشی از آنان درخواست می‌کنی [که از پرداخت آن در رنجند و هزینه‌اش] برایشان [گران و] سنگین است؟

આયત: 41

اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُوْنَ ۟ؕ

آیا از عالم غیب آگاهند و [خبرهاى نهان را] می‌نویسند؟

આયત: 42

اَمْ یُرِیْدُوْنَ كَیْدًا ؕ— فَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا هُمُ الْمَكِیْدُوْنَ ۟ؕ

آیا قصد نیرنگ [و نقشۀ پلیدی برایت] دارند؟ ولى کافران خود گرفتار نیرنگ [و تدبیر الهی] هستند.

આયત: 43

اَمْ لَهُمْ اِلٰهٌ غَیْرُ اللّٰهِ ؕ— سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟

آیا آنان معبودی غیر از الله دارند؟ الله از چیزهایی که [با او] شریک قرار می‌دهند پاک و منزه است.

આયત: 44

وَاِنْ یَّرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَآءِ سَاقِطًا یَّقُوْلُوْا سَحَابٌ مَّرْكُوْمٌ ۟

[این کافران، حتی] اگر پاره‌هایی از آسمان را نیز در حال سقوط ببینند، [باز هم ایمان نمى‌آورند و] مى‌گویند: «ابرى متراكم است».

આયત: 45

فَذَرْهُمْ حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ فِیْهِ یُصْعَقُوْنَ ۟ۙ

پس آنان را [به حال خود] رها كن تا با روزِ موعودشان كه [با نخستین دمیدنِ صور] مدهوش مرگ می‌گردند، مواجه شوند.

આયત: 46

یَوْمَ لَا یُغْنِیْ عَنْهُمْ كَیْدُهُمْ شَیْـًٔا وَّلَا هُمْ یُنْصَرُوْنَ ۟ؕ

روزى كه نیرنگشان سودمند نخواهد بود و [از هیچ سو] یارى نمی‌شوند.

આયત: 47

وَاِنَّ لِلَّذِیْنَ ظَلَمُوْا عَذَابًا دُوْنَ ذٰلِكَ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

ستمکاران [در دنیا نیز به دست مؤمنان] به عذاب دیگرى گرفتار خواهند شد؛ ولى بیشتر آنان نمى‌دانند.

આયત: 48

وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَاِنَّكَ بِاَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِیْنَ تَقُوْمُ ۟ۙ

[ای پیامبر،] در برابر حکم پروردگارت شکیبا باش؛ زیرا تو تحت نظر و حفاظت مایی؛ و هنگامی که [از خواب یا به قصد عبادت] برمی‌خیزی، پروردگارت را به پاکی ستایش کن.

આયત: 49

وَمِنَ الَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَاِدْبَارَ النُّجُوْمِ ۟۠

و [نیز در پاسى] از شب او را تسبیح بگوی [و نماز بگزار] و به هنگام افول ستارگان [در سپیده‌دم نیز نماز صبح بگزار].