શબ્દોનું ભાષાંતર આયત 111 સૂરહ અલ્ બકરહ - ફારસી ભાષાતર - સંક્ષિપ્ત કુરઆન મજીદની સમજુતી - કુરઆન કરીમનો એન્સાઈક્લોપીડિયા

આયત: 111

وَقَالُوْا لَنْ یَّدْخُلَ الْجَنَّةَ اِلَّا مَنْ كَانَ هُوْدًا اَوْ نَصٰرٰی ؕ— تِلْكَ اَمَانِیُّهُمْ ؕ— قُلْ هَاتُوْا بُرْهَانَكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟

هم یهود و هم نصارا گفتند: همانا بهشت مخصوص آنها است؛ چنان‌که یهودیان گفتند: هرگز به بهشت داخل نمی‌شود مگر کسی‌که یهودی باشد، و مسیحیان گفتند: هرگز کسی وارد بهشت نمی‌شود مگر اینکه نصرانی باشد؛ این سخنان، آرزوهای باطل و توهمات فاسد آنها است، - ای پیامبر- در پاسخ به آنها بگو: اگر راست می‌گویید و در ادعای خویش صادق هستید، دلیل ادعای‌تان را بیاورید.

આયતોના ફાયદાઓ માંથી:

• أن الأمر كله لله، فيبدل ما يشاء من أحكامه وشرائعه، ويبقي ما يشاء منها، وكل ذلك بعلمه وحكمته.

تمام امور برای الله است، پس هرچه از احکام و شرایعش را که بخواهد عوض می‌کند و هرچه از آن را که بخواهد باقی می‌گذارد، و تمام این امور، از روی علم و حکمت او انجام می‌شود.

• حَسَدُ كثيرٍ من أهل الكتاب هذه الأمة، لما خصَّها الله من الإيمان واتباع الرسول، حتى تمنوا رجوعها إلى الكفر كما كانت.

حسادت بسیاری از اهل کتاب با امت اسلام، بدین سبب است که الله، مسلمانان را به ایمان و پیروی رسول صلی الله علیه وسلم خاص گردانید، به‌گونه‌ای که بازگشت مسلمانان به کفر را، چنان‌که قبلاً بر آن بودند، آرزو می‌کنند.