Terjemahan makna Ayah 22 Surah Surah Al-Kahf - Terjemahan Berbahasa Bisaya - Ruwwād - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 22

سَيَقُولُونَ ثَلَٰثَةٞ رَّابِعُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ وَيَقُولُونَ خَمۡسَةٞ سَادِسُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ رَجۡمَۢا بِٱلۡغَيۡبِۖ وَيَقُولُونَ سَبۡعَةٞ وَثَامِنُهُمۡ كَلۡبُهُمۡۚ قُل رَّبِّيٓ أَعۡلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا قَلِيلٞۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمۡ إِلَّا مِرَآءٗ ظَٰهِرٗا وَلَا تَسۡتَفۡتِ فِيهِم مِّنۡهُمۡ أَحَدٗا

Ang uban nanag-ingon; "(Sila) tutolo, ang ikaupat kanila mao ang ilang iro"; ug (ang uban) nag-ingon: "Lima, ang ikaunom kanila mao ang ilang iro", nga naghimo ug pangagpas sa unsay wala mahibaloi; (apan ang uban) moingon: "Pito, ug ang ikawalo kanila mao ang ilang iro." Isulti: "Ang akong Ginoo (Allah) labing nakahibalo sa ilang gidaghanon, walay nakaila kanila gawas sa pipila"; busa ayaw pakiglalis (mahitungod sa ilang gidaghanon) gawas sa tin-aw nga Pamatuod (nga Among gipadayag kanimo). ni ikaw maga-pangutana niini (sa mga sumusunod sa nahaunang Kasulatan) mahitungod sa mga tawo sa langob.