Terjemahan makna Ayah 47 Surah Surah Az-Zumar - Terjemahan Berbahasa Bisaya - Ruwwād - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 47

وَلَوۡ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعٗا وَمِثۡلَهُۥ مَعَهُۥ لَٱفۡتَدَوۡاْ بِهِۦ مِن سُوٓءِ ٱلۡعَذَابِ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ وَبَدَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مَا لَمۡ يَكُونُواْ يَحۡتَسِبُونَ

Kon sila nga nagbuhat ug daotan (pinaagi sa paghimo og mga kauban ni Allāh sa pagsimba) adunay tanan nga ania sa yuta, ug sa susama pa niini, sa pagkatinuod sila makatubos [sa ilang kaugalingon] uban niini gikan sa pagsakit sa pag-antus sa Adlaw sa Pagkabanhaw. Ang wala nila damha kaniadto nga magalibot ngadto kanila gikan sa Allah.