Terjemahan makna Ayah 48 Surah Surah Al-Anfāl - Terjemahan Berbahasa Belanda - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 48

وَإِذۡ زَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ ٱلۡيَوۡمَ مِنَ ٱلنَّاسِ وَإِنِّي جَارٞ لَّكُمۡۖ فَلَمَّا تَرَآءَتِ ٱلۡفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّنكُمۡ إِنِّيٓ أَرَىٰ مَا لَا تَرَوۡنَ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَۚ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

48. (En gedenk) toen Iblies hun (kwade) daden voor hen juist deed lijken (door hen op te hitsen tegen de moslims) en zei: “Op deze dag zal geen mens de overhand krijgen over jullie (troepen) want ik (zal jullie bijstaan) zoals het een goede buur (betaamt).” Maar toen de twee legers (van moslims en ongelovigen) elkaar in het oog kregen, keerde hij op zijn hielen terug en zei: “Waarlijk, ik heb niets met jullie te maken. Voorwaar, ik zie wat jullie niet zien. Waarlijk! Ik vrees (dat) Allah (mij zal vernietigen), want Allah is streng in de bestraffing.”