Terjemahan makna Surah Surah Asy-Syu'arā` - الترجمة البشتوية - سرفراز - Ensiklopedia Alquran Alkarim

الشعراء

Ayah: 1

طٰسٓمّٓ ۟

ظسم.

Ayah: 2

تِلْكَ اٰیٰتُ الْكِتٰبِ الْمُبِیْنِ ۟

دا د یوه روښانه کتاب ایتونه دي.

Ayah: 3

لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ اَلَّا یَكُوْنُوْا مُؤْمِنِیْنَ ۟

ښايې ته ځان د مرګ تر پولې غمجن کړې چې هغوی ولې ایمان نه راوي؟

Ayah: 4

اِنْ نَّشَاْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِّنَ السَّمَآءِ اٰیَةً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خٰضِعِیْنَ ۟

که مونږ وغواړو نو اسمان څخه به پرې یوه نښه راښکته او هغوی به په خپله ورته غاړه ټیټه کړي.

Ayah: 5

وَمَا یَاْتِیْهِمْ مِّنْ ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ اِلَّا كَانُوْا عَنْهُ مُعْرِضِیْنَ ۟

د مهربان خدای له لورې چې ورته هر نوی پند راشي نو دوی ترې مخ اړوي.

Ayah: 6

فَقَدْ كَذَّبُوْا فَسَیَاْتِیْهِمْ اَنْۢبٰٓؤُا مَا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟

هو! خبره يي درواغ وګڼله نو ژر دی چې د هغې خبرې پای ورته راشي چې دوی پرې ملنډې وهلې.

Ayah: 7

اَوَلَمْ یَرَوْا اِلَی الْاَرْضِ كَمْ اَنْۢبَتْنَا فِیْهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِیْمٍ ۟

ایا ځمکې ته نه ګوري چې مونږ پکې څومره غوره جنسونه راپورته کړي دي؟

Ayah: 8

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

په رښتیا چې په دې کې غټه نښه شته خو د هغوی ډیر خلک خبره نه مني.

Ayah: 9

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه ستا رب په هر څه برلاسی او خورا مهربان دی.

Ayah: 10

وَاِذْ نَادٰی رَبُّكَ مُوْسٰۤی اَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظّٰلِمِیْنَ ۟ۙ

او هغه را په زړه کړه چې ستا رب پر موسی غږ وکړ چې د ظالم قوم په لور ولاړ شه.

Ayah: 11

قَوْمَ فِرْعَوْنَ ؕ— اَلَا یَتَّقُوْنَ ۟

د فرعون قوم ته هغوی ولې له خپل رب څخه نه ډاریږي؟

Ayah: 12

قَالَ رَبِّ اِنِّیْۤ اَخَافُ اَنْ یُّكَذِّبُوْنِ ۟ؕ

موسی وویل: ای زما ربه! له ماسره ویره ده چې ما به درواغجن وګڼي.

Ayah: 13

وَیَضِیْقُ صَدْرِیْ وَلَا یَنْطَلِقُ لِسَانِیْ فَاَرْسِلْ اِلٰی هٰرُوْنَ ۟

زړه مي تنګیږي او ژبه مې هم ښه روانه نه ده. نو هارون هم د پیغمبر په توګه ولیږه.

Ayah: 14

وَلَهُمْ عَلَیَّ ذَنْۢبٌ فَاَخَافُ اَنْ یَّقْتُلُوْنِ ۟ۚۖ

او هغوی پر ما د یوې ګناه دعوه لري ډاریږم چې وبه مي وژني[۱۱].

[۱۱] ما به ووژني او د دعوت رسولو کار به نیمګړی پاتې شي( البحر المحیط).

Ayah: 15

قَالَ كَلَّا ۚ— فَاذْهَبَا بِاٰیٰتِنَاۤ اِنَّا مَعَكُمْ مُّسْتَمِعُوْنَ ۟

الله وفرمایل: نه! هغوی هیڅ نشي کولی. تاسې دواړه زما له ایتونو سره ورشئ زه له تاسې سره یم او هر څه اورم.

Ayah: 16

فَاْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُوْلَاۤ اِنَّا رَسُوْلُ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

دواړه فرعون ته ورشئ او ورته ووايې چې: مونږ د رب العالمین استازي یو.

Ayah: 17

اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

بنې اسرائیل له مونږ سره پریږده.

Ayah: 18

قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ فِیْنَا وَلِیْدًا وَّلَبِثْتَ فِیْنَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِیْنَ ۟ۙ

فرعون وویل: ایا ته مې په خپله غیږ کې د کوچنې ځوی په توګه نه يي روزلی؟ او تا زمونږ په مینځ کې څو کلونه ژوند نه دی تیر کړی؟

Ayah: 19

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِیْ فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكٰفِرِیْنَ ۟

او بالاخره دې خپل هغه کار وکړ چې تا کړی او زمونږ له نظام نه سرغړوونکی وې.

Ayah: 20

قَالَ فَعَلْتُهَاۤ اِذًا وَّاَنَا مِنَ الضَّآلِّیْنَ ۟ؕ

موسی وویل: هو! هغه کار له ما نه په خطايې سره وشو.

Ayah: 21

فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِیْ رَبِّیْ حُكْمًا وَّجَعَلَنِیْ مِنَ الْمُرْسَلِیْنَ ۟

او بیا ستاسې له ډار نه وتښتیدم. نو زما رب ما ته پوهه را په برخه او زه يي له رسولانو نه وګرځولم.

Ayah: 22

وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ اَنْ عَبَّدْتَّ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

او دا ستا لورینه ده چې په ما يې باروې چې بني اسرائیل دې خپل غلامان ګرځولي وو؟

Ayah: 23

قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

فرعون وویل: رب العالمین څه شی دی؟

Ayah: 24

قَالَ رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ؕ— اِنْ كُنْتُمْ مُّوْقِنِیْنَ ۟

موسی وویل: د اسمانونو او ځمکې او د هغه څه رب دی چې ددې دواړو په مینځ کې دي. که تاسې باور کوونکي یاست.

Ayah: 25

قَالَ لِمَنْ حَوْلَهٗۤ اَلَا تَسْتَمِعُوْنَ ۟

فرعون چاپیریال ته وویل: ایا نه اورئ چې دا سړی څه وايې؟

Ayah: 26

قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

موسی وویل: ستاسې رب دی او ستاسې د نیکونو رب هم دی.

Ayah: 27

قَالَ اِنَّ رَسُوْلَكُمُ الَّذِیْۤ اُرْسِلَ اِلَیْكُمْ لَمَجْنُوْنٌ ۟

فرعون وویل: په رښتیا چې تاسې ته رالیږل شوی استازی لیونی دی.

Ayah: 28

قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَیْنَهُمَا ؕ— اِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُوْنَ ۟

موسی وویل: ختیځ او لویدیځ او د هغه څه چې د دواړو په مینځ کې دي د ټولو رب دی که تاسې عقلمن یاست.

Ayah: 29

قَالَ لَىِٕنِ اتَّخَذْتَ اِلٰهًا غَیْرِیْ لَاَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُوْنِیْنَ ۟

فرعون وویل: قسم دی که چیرې پرته له ما بل څه په خدايي ونیسې نو خامخا به دې په زندان کې واچوم.

Ayah: 30

قَالَ اَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَیْءٍ مُّبِیْنٍ ۟ۚ

موسی وویل: که څه هم یو ښکاره دلیل وړاندې کړم؟

Ayah: 31

قَالَ فَاْتِ بِهٖۤ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

فرعون وویل: را وړاندې يې کړه که ته له رښتینو څخه يې.

Ayah: 32

فَاَلْقٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ

موسی خپله امسا وغورځوله ناببره هغه یو لوی ښامار شو.

Ayah: 33

وَّنَزَعَ یَدَهٗ فَاِذَا هِیَ بَیْضَآءُ لِلنّٰظِرِیْنَ ۟۠

او چې لاس يې را وویست نو د کتونکو لپاره سپین پړکیدونکی وو.

Ayah: 34

قَالَ لِلْمَلَاِ حَوْلَهٗۤ اِنَّ هٰذَا لَسٰحِرٌ عَلِیْمٌ ۟ۙ

فرعون خپلو نژدې درباریانو ته وویل: په رښتیا چې دا سړی یو پوه ساحر دی.

Ayah: 35

یُّرِیْدُ اَنْ یُّخْرِجَكُمْ مِّنْ اَرْضِكُمْ بِسِحْرِهٖ ۖۗ— فَمَاذَا تَاْمُرُوْنَ ۟

غواړي چې په خپل سحر تاسې له خپل وطن نه وشړي. نو مشوره او نظر مو څه دی؟

Ayah: 36

قَالُوْۤا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَآىِٕنِ حٰشِرِیْنَ ۟ۙ

هغوی وویل: ده او ورور ته يي وخت ورکړه او ښارونو ته جارچیان ولیږه.

Ayah: 37

یَاْتُوْكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِیْمٍ ۟

چې ډير زیات پوه او رسیدلی ساحران درته راولي.

Ayah: 38

فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِیْقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۙ

نو ساحران ټاکلې ورځې ته راټول کړای شول.

Ayah: 39

وَّقِیْلَ لِلنَّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُّجْتَمِعُوْنَ ۟ۙ

او خلکو ته وویل شو چې ایا راټولیدونکي یاست؟

Ayah: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ اِنْ كَانُوْا هُمُ الْغٰلِبِیْنَ ۟

ښايې چې مونږ د ساحرانو مننه وکړو که هغوی برلاسي شول.

Ayah: 41

فَلَمَّا جَآءَ السَّحَرَةُ قَالُوْا لِفِرْعَوْنَ اَىِٕنَّ لَنَا لَاَجْرًا اِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغٰلِبِیْنَ ۟

کله چې ساحران راغلل نو فرعون ته يې وویل: که مونږ برلاسي شو نو څه انعام مو شته؟

Ayah: 42

قَالَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ اِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِیْنَ ۟

فرعون وویل: هو! او بیا به تاسې زما له نژدې خلکو یاست.

Ayah: 43

قَالَ لَهُمْ مُّوْسٰۤی اَلْقُوْا مَاۤ اَنْتُمْ مُّلْقُوْنَ ۟

موسی ساحرانو ته وویل: وغورځوئ هغه څه چې تاسې يي غورزوونکي یاست.

Ayah: 44

فَاَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِیَّهُمْ وَقَالُوْا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ اِنَّا لَنَحْنُ الْغٰلِبُوْنَ ۟

نو هغوی خپلې رسۍ او امساګانې وغورزولې او ويې ویل: د فرعو په دبدبه لوړه ده چې مونږ برلاسي یو.

Ayah: 45

فَاَلْقٰی مُوْسٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَاْفِكُوْنَ ۟ۚۖ

بیا موسی خپله امسا وغورځوله، امسا ټول هغه شیان تیر کړل چې هغوی درواغ جوړ کړي وو.

Ayah: 46

فَاُلْقِیَ السَّحَرَةُ سٰجِدِیْنَ ۟ۙ

هغه وو چې ساحران پړ مخ په سجده پریوتل.

Ayah: 47

قَالُوْۤا اٰمَنَّا بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

او ویې ویل: مونږ د عالمیانو په رب ایمان راوړی دی.

Ayah: 48

رَبِّ مُوْسٰی وَهٰرُوْنَ ۟

د موسی او هارون په رب.

Ayah: 49

قَالَ اٰمَنْتُمْ لَهٗ قَبْلَ اَنْ اٰذَنَ لَكُمْ ۚ— اِنَّهٗ لَكَبِیْرُكُمُ الَّذِیْ عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۚ— فَلَسَوْفَ تَعْلَمُوْنَ ؕ۬— لَاُقَطِّعَنَّ اَیْدِیَكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ مِّنْ خِلَافٍ وَّلَاُوصَلِّبَنَّكُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۚ

فرعون ویل: ایا زما له اجازې نه وړاندې مو په هغه ایمان راووړ؟ بې له شکه موسی ستاسې هغه لوی ساحر دی چې تاسې ته يي سحر ښوولی دی. نو ډیر ژر به تاسې پوه شئ. زه خامخا ستاسې لاسونه او پښې ادل بدل پرې کوم او تاسې ټول به په دار وځړوم.

Ayah: 50

قَالُوْا لَا ضَیْرَ ؗ— اِنَّاۤ اِلٰی رَبِّنَا مُنْقَلِبُوْنَ ۟ۚ

هغوی وویل: هیڅ باک نشته مونږ په هر صورت د خپل رب په لور ورتلونکي یو.

Ayah: 51

اِنَّا نَطْمَعُ اَنْ یَّغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطٰیٰنَاۤ اَنْ كُنَّاۤ اَوَّلَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ؕ۠

مونږ هیله من یو چې رب مو ټول ګناهونه راوبښي ځکه چې مونږ لومړني ایمان راوړنکي یو.

Ayah: 52

وَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسٰۤی اَنْ اَسْرِ بِعِبَادِیْۤ اِنَّكُمْ مُّتَّبَعُوْنَ ۟

او مونږ موسی ته وحې وکړه چې زما بنده ګان د شپې روان کړه فرعونیان به په تاسې پسې را ووځي.

Ayah: 53

فَاَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِی الْمَدَآىِٕنِ حٰشِرِیْنَ ۟ۚ

فرعون ښارونو ته جارچیان ولیږل.

Ayah: 54

اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِیْلُوْنَ ۟ۙ

چې دغه یوه کوچنۍ ډله ده.

Ayah: 55

وَاِنَّهُمْ لَنَا لَغَآىِٕظُوْنَ ۟ۙ

او همدوی زمونږ قهر راپارولی دی.

Ayah: 56

وَاِنَّا لَجَمِیْعٌ حٰذِرُوْنَ ۟ؕ

او بې شکه مونږ ښه بیدار او تیار یو.

Ayah: 57

فَاَخْرَجْنٰهُمْ مِّنْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

نو مونږ فرعونیان له باغونو او چینو نه وښکل.

Ayah: 58

وَّكُنُوْزٍ وَّمَقَامٍ كَرِیْمٍ ۟ۙ

او له خزانو او غوره ماڼیو نه.

Ayah: 59

كَذٰلِكَ ؕ— وَاَوْرَثْنٰهَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

هو! همدا مو وکړل. او هغه ټول مو بنې اسرائیلو ته په میراث ورکړل.

Ayah: 60

فَاَتْبَعُوْهُمْ مُّشْرِقِیْنَ ۟

نو هغوی په مؤمنانو پسې، او د لمرخاته په وخت کې ور ورسیدل.

Ayah: 61

فَلَمَّا تَرَآءَ الْجَمْعٰنِ قَالَ اَصْحٰبُ مُوْسٰۤی اِنَّا لَمُدْرَكُوْنَ ۟ۚ

نو کله چې دواړو ډلو یو بل ولیدل نو د موسی ملګرو وویل: بې له شکه اوس مونږ نیول کیږو.

Ayah: 62

قَالَ كَلَّا ۚ— اِنَّ مَعِیَ رَبِّیْ سَیَهْدِیْنِ ۟

موسی وویل: نه : مه وار خطا کیږئ مه رب مې مل دی ډیر ژر به ښوونه راته وکړي.

Ayah: 63

فَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسٰۤی اَنِ اضْرِبْ بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ؕ— فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِیْمِ ۟ۚ

نو مونږ موسی ته وحې وکړه چې په امساء دې سیند ووهه. نو هغه وو چې سیند څیرې او هره برخه يې د لوی غره په شان ودریده.

Ayah: 64

وَاَزْلَفْنَا ثَمَّ الْاٰخَرِیْنَ ۟ۚ

او هلته مو هغه نور هم رانژدې کړل.

Ayah: 65

وَاَنْجَیْنَا مُوْسٰی وَمَنْ مَّعَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۚ

موسی او د هغه ملګرو ته مو نجات ورکړ.

Ayah: 66

ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟ؕ

او بیا مو هغه غرق کړل.

Ayah: 67

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

په رښتیا چې په دې پیښه کې د عبرت لویه نښه ده. خو د هغوی ډیر خلک ایمان نه راوي.

Ayah: 68

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او په رښتیا چې ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.

Ayah: 69

وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَاَ اِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ

او دوی ته د ابراهیم کیسه ووایه.

Ayah: 70

اِذْ قَالَ لِاَبِیْهِ وَقَوْمِهٖ مَا تَعْبُدُوْنَ ۟

کله چې هغه خپل پلار او قوم ته وویل: تاسې د څه عبادت کوئ؟

Ayah: 71

قَالُوْا نَعْبُدُ اَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عٰكِفِیْنَ ۟

هغوی وویل: مونږ د بوتانو عبادت کوو او تل ورته لاس په نامه یو.

Ayah: 72

قَالَ هَلْ یَسْمَعُوْنَكُمْ اِذْ تَدْعُوْنَ ۟ۙ

ابراهیم وویل: تاسې يې چې رابلئ خبره مو اوري؟

Ayah: 73

اَوْ یَنْفَعُوْنَكُمْ اَوْ یَضُرُّوْنَ ۟

یا څه ګټه او تاوان در رسوي؟

Ayah: 74

قَالُوْا بَلْ وَجَدْنَاۤ اٰبَآءَنَا كَذٰلِكَ یَفْعَلُوْنَ ۟

هغوی وویل: نه دا خبره نه ده بلکې مونږ ته همدا راپاتې ده زمونږ نیکونو همداسې کړي دي.

Ayah: 75

قَالَ اَفَرَءَیْتُمْ مَّا كُنْتُمْ تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ

پوهیږئ چې د کوم څه تاسې عبادت کوئ؟

Ayah: 76

اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمُ الْاَقْدَمُوْنَ ۟ؗ

تاسې او ستاسې پخوانیو نیکونو يې کړی.

Ayah: 77

فَاِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّیْۤ اِلَّا رَبَّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

دا ټول زما دښمنان دي یوازې رب العالمین زما ملاتړ دی.

Ayah: 78

الَّذِیْ خَلَقَنِیْ فَهُوَ یَهْدِیْنِ ۟ۙ

هغه ذات چې زه يې پیدا کړی او لار يې راته ښايې.

Ayah: 79

وَالَّذِیْ هُوَ یُطْعِمُنِیْ وَیَسْقِیْنِ ۟ۙ

او هغه ذات چې خوراک او څښاک راکوي.

Ayah: 80

وَاِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِیْنِ ۟

او چې ناروغ شم نو روغوي مې.

Ayah: 81

وَالَّذِیْ یُمِیْتُنِیْ ثُمَّ یُحْیِیْنِ ۟ۙ

او هغه ذات دی چې مړ کوي مې او بیا مې راژوندی کوي.

Ayah: 82

وَالَّذِیْۤ اَطْمَعُ اَنْ یَّغْفِرَ لِیْ خَطِیْٓـَٔتِیْ یَوْمَ الدِّیْنِ ۟ؕ

او هغه ذات دی چې زه ترې هیله من یم چې د حساب په ورځ به زما ټول ګناهونه وبښي.

Ayah: 83

رَبِّ هَبْ لِیْ حُكْمًا وَّاَلْحِقْنِیْ بِالصّٰلِحِیْنَ ۟ۙ

ای زما ربه! ما ته علم او پوهه را په برخه او له نیکانو سره مې یو ځای کړه.

Ayah: 84

وَاجْعَلْ لِّیْ لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْاٰخِرِیْنَ ۟ۙ

او په راتلونکو نسلونو کې مې په ښه نوم سره یاد کړه.

Ayah: 85

وَاجْعَلْنِیْ مِنْ وَّرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیْمِ ۟ۙ

او له نعمتونو نه د ډک جنت په وارثانو کې مې وګڼه.

Ayah: 86

وَاغْفِرْ لِاَبِیْۤ اِنَّهٗ كَانَ مِنَ الضَّآلِّیْنَ ۟ۙ

او پلار مې وبښه په رښتیا چې هغه لا لارې ورکو څخه وو.

Ayah: 87

وَلَا تُخْزِنِیْ یَوْمَ یُبْعَثُوْنَ ۟ۙ

او په هغه ورځ مې مه رسواء کوه چې ټول خلک راپورته کړای شي.

Ayah: 88

یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَّلَا بَنُوْنَ ۟ۙ

په هغه ورځ چې نه مال ګټه رسولای شي او نه ځامن.

Ayah: 89

اِلَّا مَنْ اَتَی اللّٰهَ بِقَلْبٍ سَلِیْمٍ ۟ؕ

مګر ګټه یوازې د هغه چا ده چې الله ته په پاک زړه ورشي.

Ayah: 90

وَاُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِیْنَ ۟ۙ

او نژدې کړای شي پرهیزګارانو ته جنت

Ayah: 91

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِلْغٰوِیْنَ ۟ۙ

او ښکاره کړای شي لار ورکو ته دوزخ.

Ayah: 92

وَقِیْلَ لَهُمْ اَیْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ

او ورته وویل شي چې اوس چیرې دي هغه چې تاسې به يې عبادت کولو؟

Ayah: 93

مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؕ— هَلْ یَنْصُرُوْنَكُمْ اَوْ یَنْتَصِرُوْنَ ۟ؕ

ایا پرته له الله، خدایان ستاسې ملاتړکوي؟ او یا له خپلو ځانو څخه دفاع کوي؟

Ayah: 94

فَكُبْكِبُوْا فِیْهَا هُمْ وَالْغَاوٗنَ ۟ۙ

نو دوی او بې لارې خلک به په جهنم کې پړمخ وغورځول شي.

Ayah: 95

وَجُنُوْدُ اِبْلِیْسَ اَجْمَعُوْنَ ۟ؕ

او هم د ابلیس ټول لښکر.

Ayah: 96

قَالُوْا وَهُمْ فِیْهَا یَخْتَصِمُوْنَ ۟ۙ

هغوی به په ورځ کې د ناندریو په اوږدو کې وايې.

Ayah: 97

تَاللّٰهِ اِنْ كُنَّا لَفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

قسم په الله چې مونږ ښکاره بې لارې وو.

Ayah: 98

اِذْ نُسَوِّیْكُمْ بِرَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

چې تاسو مو د ټول عالم له رب سره برابرولئ.

Ayah: 99

وَمَاۤ اَضَلَّنَاۤ اِلَّا الْمُجْرِمُوْنَ ۟

او همدا لوی مجرمان وو چې مونږ يې بې لارې کړي وو.

Ayah: 100

فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِیْنَ ۟ۙ

نو ځکه نن زمونږ هیڅ غوښتونکي نشته.

Ayah: 101

وَلَا صَدِیْقٍ حَمِیْمٍ ۟

او نه مو خوږ او مهربان دوست.

Ayah: 102

فَلَوْ اَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

کاشکې چې یو ځل بیرته تللي وای نو ایمان به مو راوړی وو.

Ayah: 103

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

هو! په دې کې ډیر لوی دلیل دی خو د هغوی ډیر خلک ایمان نه راوړي.

Ayah: 104

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.

Ayah: 105

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوْحِ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

د نوح قوم پیغمبران درواغجن وګڼل.

Ayah: 106

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ نُوْحٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت یاد کړه چې ورور يې نوح ورته وویل: ایا له الله څخه نه ډاریږئ؟

Ayah: 107

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

زه ستاسې په لور یو امین استازی یم.

Ayah: 108

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

له الله نه وډارشئ او زما مننه وکړئ.

Ayah: 109

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۚ

او زه له تاسې نه په دې کار کوم بدل نه غواړم او زما بدل او اجر یوازې پر رب العالمین دی.

Ayah: 110

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ؕ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

Ayah: 111

قَالُوْۤا اَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْاَرْذَلُوْنَ ۟ؕ

هغوی وویل: ایا مونږ ستا خبره ومنو سره له دې چې یوازې پریوتو[۱۲] خلکو ستا مننه کړې؟

[۱۲] د هغوی غوښتنه وه چې پریوتي خلک لرې کړه مونږ به ستا ملګري شو نوح ځواب ورکړ چې د خلکو د کړنو سره زما کار نشته. زه د خلکو اخلاص او صداقت ته ګورم( تفهیم القران).

Ayah: 112

قَالَ وَمَا عِلْمِیْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟ۚ

نوح وویل: د هغوی له کړنو زه خبر نه یم.

Ayah: 113

اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰی رَبِّیْ لَوْ تَشْعُرُوْنَ ۟ۚ

د هغوی د حالاتو ګرویګنه زما د رب کار دی که په څه پوه یاست.

Ayah: 114

وَمَاۤ اَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

او زه مؤمنان نه شړم.

Ayah: 115

اِنْ اَنَا اِلَّا نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ؕ

زه پرته له یوه څرګند ډاروونکي بل څه نه یم.

Ayah: 116

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰنُوْحُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمَرْجُوْمِیْنَ ۟ؕ

هغوی وویل: نوحه! لوړه ده که له دې کارونو دې لاس وانه خیست نو خامخا به په ډبرو وویشتل شې.

Ayah: 117

قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْمِیْ كَذَّبُوْنِ ۟ۚۖ

نوح وویل: ای زما ربه! زه خپل قوم درواغجن وګڼلم.

Ayah: 118

فَافْتَحْ بَیْنِیْ وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَّنَجِّنِیْ وَمَنْ مَّعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

اوس ته زما او هغوی ترمینځ اخرنۍ پریکړه وکړه! او ما او زما مؤمن ملګري له شر څخه خلاص کړه.

Ayah: 119

فَاَنْجَیْنٰهُ وَمَنْ مَّعَهٗ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ۟ۚ

نو مونږ هغه او د هغه ملګرو ته په یوه ډکه کښتۍ کې نجات ورکړ.

Ayah: 120

ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبٰقِیْنَ ۟ؕ

او بیا مو نور پاتې خلک ډوب کړل.

Ayah: 121

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

بې له شکه په دې کې یو دلیل دی. خو د هغوی ډیر خلک مؤمنان نه وو.

Ayah: 122

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه ستا رب پر هر څه برلاسی مهربان دی.

Ayah: 123

كَذَّبَتْ عَادُ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

عادیانو پیغمبران درواغجن وګڼل.

Ayah: 124

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ هُوْدٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت رایاد کړه چې ورور يې هود ورته وویل: ایا له الله څخه نه ډاریږئ؟

Ayah: 125

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

بې له شکه زه ستاسې په لور امین استازی یم.

Ayah: 126

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

Ayah: 127

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

او زه له تاسې نه ددې کار په بدل کې کوم اجر نه غواړم. زما اجر یوازې پر رب العالمین دی.

Ayah: 128

اَتَبْنُوْنَ بِكُلِّ رِیْعٍ اٰیَةً تَعْبَثُوْنَ ۟ۙ

ایا تاسې په هره لوړه د لوبو په توګه نښه جوړوئ؟

Ayah: 129

وَتَتَّخِذُوْنَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُوْنَ ۟ۚ

او هسې دنګې ماڼۍ جوړوئ ګنې تاسې به تل تر تله واست؟

Ayah: 130

وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِیْنَ ۟ۚ

او چې څوک مو په لاس درغی نو د تیري کوونکو او ظلم کوونکو کړنه ورسره کوئ.

Ayah: 131

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

Ayah: 132

وَاتَّقُوا الَّذِیْۤ اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُوْنَ ۟ۚ

له هغه ذات نه وډار شئ چې تاسې ښه پوهیږئ چې په څه ډول لورینې يې درسره کړي؟

Ayah: 133

اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَّبَنِیْنَ ۟ۚۙ

د څارویو او ځامنو لورینه يي درسره کړې.

Ayah: 134

وَجَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۚ

او د باغونو او چینو لورینه.

Ayah: 135

اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟ؕ

زه پر تاسې د یوې لوی ورځې له عذاب نه ډاریږم.

Ayah: 136

قَالُوْا سَوَآءٌ عَلَیْنَاۤ اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِّنَ الْوٰعِظِیْنَ ۟ۙ

هغوی وویل: مونږ ته یو شان ده چې نصیحت راته وکړې او که نه؟

Ayah: 137

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ

همدا د پخوانیو[۱۳] زوړ خوی دی.

[۱۳] د پخوا نه همدا خبره روانه ده چې ځینې خلک ځان ته پیغمبران وايې خو دا هسې خبره ده یا معنې دا چې که ته مونږ ته هر نصیحت وکړې مونږ درته غوږ نه ږدو ځکه چې مونږ د خپلو پخوانیو خلکو په لار روان یو( فتح القدیر).

Ayah: 138

وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ

او مونږ به هیڅکله ونه ربړول شو.

Ayah: 139

فَكَذَّبُوْهُ فَاَهْلَكْنٰهُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

قوم يي هغه درواغجن وګاڼه، نو مونږ هم هغوی هلاک کړل. بې له شکه په دې کې یو لوی دلیل وو. او ډير خلک يې ایمان راوړونکي نه وو.

Ayah: 140

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه چې ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.

Ayah: 141

كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

ثمودیانو پیغمبران درواغجن وګڼل.

Ayah: 142

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ صٰلِحٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت یاد کړه چې د هغوی ورور صالح هغوی ته وویل: ایا تاسې له الله نه ډاریږئ؟

Ayah: 143

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

زه ستاسې په لور یو امین استازی یم.

Ayah: 144

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

Ayah: 145

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

زه ددې کار په بدل کې له تاسې څه نه غواړم زما بدل او اجر یوازې پر رب العالمین دی.

Ayah: 146

اَتُتْرَكُوْنَ فِیْ مَا هٰهُنَاۤ اٰمِنِیْنَ ۟ۙ

ایا تاسې به په دې ژوند کې ډاډمن پریښوول شئ؟

Ayah: 147

فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

په باغونو او چینو کې؟

Ayah: 148

وَّزُرُوْعٍ وَّنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیْمٌ ۟ۚ

په کښتونو؟ او نرمو او خوږو خرماګانو کې؟

Ayah: 149

وَتَنْحِتُوْنَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوْتًا فٰرِهِیْنَ ۟ۚ

او په داسې حال کې چې په ښه پوهه[۱۴] په غرونو کې کورونه تراشئ؟

[۱۴] بله معنايي دا ده چې عیش او عشرت پکې کوئ او یا دا چې په زور او توان يي جوړوئ( فتح القدیر).

Ayah: 150

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډارشئ او زما مننه وکړئ.

Ayah: 151

وَلَا تُطِیْعُوْۤا اَمْرَ الْمُسْرِفِیْنَ ۟ۙ

او له پولو نه د اووښتو خلکو حکم مه منئ.

Ayah: 152

الَّذِیْنَ یُفْسِدُوْنَ فِی الْاَرْضِ وَلَا یُصْلِحُوْنَ ۟

د هغو چې په ځمکه کې فساد کوي او هیڅکله روغ کار نه کوي.

Ayah: 153

قَالُوْۤا اِنَّمَاۤ اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِیْنَ ۟ۚ

قوم وویل: پیغمبره! پر تا سحر شوی دی.

Ayah: 154

مَاۤ اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ۖۚ— فَاْتِ بِاٰیَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

ته پرته له دې چې زمونږ په شان یو انسان يې بل څه نه يې. نو که ته رښتینی يي دلیل را وړاندې کړه.

Ayah: 155

قَالَ هٰذِهٖ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَّلَكُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۟ۚ

صالح وویل: دغه اوښه ده څښل د هغې خپل، او ستاسې د څښلو لپاره ورځ ټاکل شوې ده.

Ayah: 156

وَلَا تَمَسُّوْهَا بِسُوْٓءٍ فَیَاْخُذَكُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

هغې ته په بده لاس مه ورړئ که نه نو د لوی ورځې عذاب به مو ونیسي.

Ayah: 157

فَعَقَرُوْهَا فَاَصْبَحُوْا نٰدِمِیْنَ ۟ۙ

اوښه يې زخمي کړه خو بالاخره په خپل کار پښیمانه وو.

Ayah: 158

فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

عذاب ونیول ـ بې شکه چې پدې پيښه کې د عبرت لوی دلیل وو. خو د هغوی ډیر خلک مؤمنا نه وو.

Ayah: 159

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او ستا رب پر هر څه برلاسی او مهربان دی.

Ayah: 160

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوْطِ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

د لوط قوم پیغمبران درواغجن وګڼل.

Ayah: 161

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ لُوْطٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت یاد کړه چې د هغوی ورور لوط هغوی ته وویل: ایا تاسې له الله څخه نه ډاریږئ؟

Ayah: 162

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

زه ستاسې په لور یو امین استازی یم.

Ayah: 163

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ.

Ayah: 164

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

زه ددې کار په دبل کې له تاسې اجر نه غواړم. زما بدل او اجر یوازې پر رب العالمین دی.

Ayah: 165

اَتَاْتُوْنَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

ایا په خلکو کې یوازې له نارینه وو سره جنسي اړیکي ساتئ؟

Ayah: 166

وَتَذَرُوْنَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِّنْ اَزْوَاجِكُمْ ؕ— بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ عٰدُوْنَ ۟

او خپلې هغه ښځې پریږدئ چې الله پاک درته پیدا کړي دي؟ رښتیا هم چې تاسې له ټولو پولو اووښتی قوم يې.

Ayah: 167

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰلُوْطُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِیْنَ ۟

هغوی وویل: ای لوطه! لوړه ده که له دې خبرو لاس وانه خلې نو له دې ځایه به وشړل شې.

Ayah: 168

قَالَ اِنِّیْ لِعَمَلِكُمْ مِّنَ الْقَالِیْنَ ۟ؕ

لوط وویل: زه ستاسې د کړنو پوره مخالف یم.

Ayah: 169

رَبِّ نَجِّنِیْ وَاَهْلِیْ مِمَّا یَعْمَلُوْنَ ۟

ای زما ربه! ما او زما کورنۍ د دوی له کړنو څخه وژغوره.

Ayah: 170

فَنَجَّیْنٰهُ وَاَهْلَهٗۤ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

نو مونږ هغه او ټولې کورنۍ ته نجات ورکړ.

Ayah: 171

اِلَّا عَجُوْزًا فِی الْغٰبِرِیْنَ ۟ۚ

خو یوازې یوه زړه ښخه وه چې په پاتې شوو کې وه.

Ayah: 172

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَرِیْنَ ۟ۚ

بیا مو هغه نور ټول هلاک کړل.

Ayah: 173

وَاَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ مَّطَرًا ۚ— فَسَآءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟

او پر هغوی مو د ډبرو باران و وراو. نو په ډارول شوو په خلکو د ډبرو سخت باران وو.

Ayah: 174

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

بې له شکه په دې کې د عبرت لوی دلیل وو. خو د هغوی ډیرخلک مؤمنا نه وو.

Ayah: 175

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه ستا رب په هر څه برلاسی او مهربان دی.

Ayah: 176

كَذَّبَ اَصْحٰبُ لْـَٔیْكَةِ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

د ګڼو ځنګلونو خاوندانو پیغمبران درواغجن وګڼل.

Ayah: 177

اِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

هغه وخت یاد کړه چې شعیب هغوی ته وویل: ایا تاسې له الله څخه نه ډاریږئ؟

Ayah: 178

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

زه ستاسې په لور یو امانتګر استازی یم.

Ayah: 179

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

نو له الله وډار شئ او زما مننه وکړئ؟

Ayah: 180

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

زه ددې کار په بدل کې له تاسې څه نه غواړم. زما بدل یوازې پر رب العالمین دی.

Ayah: 181

اَوْفُوا الْكَیْلَ وَلَا تَكُوْنُوْا مِنَ الْمُخْسِرِیْنَ ۟ۚ

پیمانې ښې پوره کوئ او چاته يې کمې مه ورکوئ.

Ayah: 182

وَزِنُوْا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیْمِ ۟ۚ

او په سمه روغه تله تول کوئ.

Ayah: 183

وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ اَشْیَآءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْاَرْضِ مُفْسِدِیْنَ ۟ۚ

د خلکو شیان مه کموئ. او په ځمکه کې د فساد هلې ځلې مه کوئ.

Ayah: 184

وَاتَّقُوا الَّذِیْ خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ؕ

له هغه ذات نه وډار شئ چې تاسې او پخواني ټول خلک يې بیدا کړي دي.

Ayah: 185

قَالُوْۤا اِنَّمَاۤ اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِیْنَ ۟ۙ

هغوی وویل: ته کوډ لاندې کړی يې.

Ayah: 186

وَمَاۤ اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَاِنْ نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكٰذِبِیْنَ ۟ۚ

ته پرته له دې چې زمونږ په شان یو انسان يې بل څه نه يې او مونږ پر تا د درواغجنو ګمان کوو.

Ayah: 187

فَاَسْقِطْ عَلَیْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَآءِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟ؕ

که ته رښتینی يي نو پر مونږ له اسمان څخه کومه ټوټه راوغورځوه!.

Ayah: 188

قَالَ رَبِّیْۤ اَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُوْنَ ۟

شعیب وویل: زما رب ستاسې پر کړنو ښه پوهیږي.

Ayah: 189

فَكَذَّبُوْهُ فَاَخَذَهُمْ عَذَابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟

هغوی شعیب درواغجن وګاڼه نو هغه و چې د تیارې ورځې[۱۵] پرې راغی. په رښتیا چې هغه د یوی لوی ورځې عذاب و.

[۱۵] له عبدالله بن عمر (رض) نه روایت دی (۷) ورځې پرې سخته ګرمي راغله. بیا وريځ راښکاره شوه د کلي یو سړی د وریځي په لور ولاړ او په سیورې کې يي له ګرمۍ څخه ځان وژغورلو، قوم يې خبر شو ورغلل، او له وریځې لاندې کیناستل، الله پاک پرې اور راښکته او ټول يي وسوزول( تفسیر ابن کثیر).

Ayah: 190

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

په دې کې د عبرت یو نښه وه خو د دوی ډیر خلک ایمان راوړوونکي نه وو.

Ayah: 191

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

او بې له شکه چې ستا رب خامخا برلاسی مهربان دی.

Ayah: 192

وَاِنَّهٗ لَتَنْزِیْلُ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

او بې له شکه دا قران رب العالمین نازل کړی دی.

Ayah: 193

نَزَلَ بِهِ الرُّوْحُ الْاَمِیْنُ ۟ۙ

یوې امانت ګرې ساه راوړی دی.

Ayah: 194

عَلٰی قَلْبِكَ لِتَكُوْنَ مِنَ الْمُنْذِرِیْنَ ۟ۙ

ستا زړه ته، تر څو ته له ډاروونکو شې.

Ayah: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِیٍّ مُّبِیْنٍ ۟ؕ

په روښانه عربي ژبه.

Ayah: 196

وَاِنَّهٗ لَفِیْ زُبُرِ الْاَوَّلِیْنَ ۟

او همدغه د مخکینیو خلکو په کتابونو کې هم شته.

Ayah: 197

اَوَلَمْ یَكُنْ لَّهُمْ اٰیَةً اَنْ یَّعْلَمَهٗ عُلَمٰٓؤُا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

ایا دا خبره ورته لویه نښه نه ده چې د بنې اسرائیلو علماء پرې پوهیږي؟

Ayah: 198

وَلَوْ نَزَّلْنٰهُ عَلٰی بَعْضِ الْاَعْجَمِیْنَ ۟ۙ

بالفرض که مونږ په ځینو عجمي خلکو نازل کړای وای.

Ayah: 199

فَقَرَاَهٗ عَلَیْهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ مُؤْمِنِیْنَ ۟ؕ

او هغه پر دوی لوستلی وای بیا به هم پرې ایمان نه وای راوړی.

Ayah: 200

كَذٰلِكَ سَلَكْنٰهُ فِیْ قُلُوْبِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ؕ

په همدې توګه مونږ د قران دښمني د مجرمانو په زړونو کې ورننویستلې ده.

Ayah: 201

لَا یُؤْمِنُوْنَ بِهٖ حَتّٰی یَرَوُا الْعَذَابَ الْاَلِیْمَ ۟ۙ

چې د دردناک عذاب تر لیدلو پرې ایمان نه راوړي.

Ayah: 202

فَیَاْتِیَهُمْ بَغْتَةً وَّهُمْ لَا یَشْعُرُوْنَ ۟ۙ

نو چې ناببره په ناخبرۍ کې پرې عذاب راشي.

Ayah: 203

فَیَقُوْلُوْا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُوْنَ ۟ؕ

بیا به وايې ایا مونږ ته به لږ ونه کتل شي؟

Ayah: 204

اَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُوْنَ ۟

ایا هغوی زمونږ په عذاب تلوار کوي؟

Ayah: 205

اَفَرَءَیْتَ اِنْ مَّتَّعْنٰهُمْ سِنِیْنَ ۟ۙ

ایا ته پوهیږې: که مونږ هغوی ته کلون کلونه وخت ورکړو؟

Ayah: 206

ثُمَّ جَآءَهُمْ مَّا كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

او بیا ورته وعده کړی شوی عذاب راشي؟

Ayah: 207

مَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یُمَتَّعُوْنَ ۟ؕ

نو ورکړی شوی مهلت او ورکړې شوې ګټې به ترې هیڅ شی دفع نه کړای شي.

Ayah: 208

وَمَاۤ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْیَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُوْنَ ۟

مونږ هیڅ کلی د ډاروونکو له راتګ څخه وړاندې ندی هلاک کړی.

Ayah: 209

ذِكْرٰی ۛ۫— وَمَا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

پند يي ورکړی ـ او مونږ هیڅ کله ظلم او تیری ندی کړی.

Ayah: 210

وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیٰطِیْنُ ۟ۚ

او دا قران شیطانانو ندی راوړی.

Ayah: 211

وَمَا یَنْۢبَغِیْ لَهُمْ وَمَا یَسْتَطِیْعُوْنَ ۟ؕ

دا نه د هغوی وړ او نه يي په وس پوره ده.

Ayah: 212

اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُوْلُوْنَ ۟ؕ

ځکه چې هغوی يي له اوریدنې څخه لرې او بې برخې کړي شوي دي.

Ayah: 213

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَتَكُوْنَ مِنَ الْمُعَذَّبِیْنَ ۟ۚ

نو ای محمده! له الله سره بل خدای مه رابله که نه نو ته به هم له سزا موندونکو څخه شې.

Ayah: 214

وَاَنْذِرْ عَشِیْرَتَكَ الْاَقْرَبِیْنَ ۟ۙ

او خپل نژدې خپلوان وډاروه.

Ayah: 215

وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

او ستا منونکو مومنانو ته وزر ټیټ کړه.

Ayah: 216

فَاِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ اِنِّیْ بَرِیْٓءٌ مِّمَّا تَعْمَلُوْنَ ۟ۚ

که له تانه يي غاړه وغړوله نو ورته ووایه چې زه ستاسې له کړنو څخه بیزاره یم.

Ayah: 217

وَتَوَكَّلْ عَلَی الْعَزِیْزِ الرَّحِیْمِ ۟ۙ

او یوازې په برلاسې مهربان ذات توکل وکړه.

Ayah: 218

الَّذِیْ یَرٰىكَ حِیْنَ تَقُوْمُ ۟ۙ

هغه ذات چې ته پاڅیږې نو تا وینې.

Ayah: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِی السّٰجِدِیْنَ ۟

او هغه وخت هم چې ته سجده کوونکو په مینځ کې اوړې را اوړې.

Ayah: 220

اِنَّهٗ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟

ځکه چې هغه هر څه اوري او په هر څه پوه دی.

Ayah: 221

هَلْ اُنَبِّئُكُمْ عَلٰی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیٰطِیْنُ ۟ؕ

ای خلکو! زه تاسې ته وښایم چې شیطانان چاته نازلیږي؟

Ayah: 222

تَنَزَّلُ عَلٰی كُلِّ اَفَّاكٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

پر هر درواغجن ګناهکار نازلیږي.

Ayah: 223

یُّلْقُوْنَ السَّمْعَ وَاَكْثَرُهُمْ كٰذِبُوْنَ ۟ؕ

اوریدلې خبرې یو بل ته وايې او ډیر يې درواغجن وي.

Ayah: 224

وَالشُّعَرَآءُ یَتَّبِعُهُمُ الْغَاوٗنَ ۟ؕ

او په شاغرانو پسې غولیدلي خلک روان وي.

Ayah: 225

اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ فِیْ كُلِّ وَادٍ یَّهِیْمُوْنَ ۟ۙ

ایا ته نه ګورې چې هغوی په هره کنده کې لالهانده وي.

Ayah: 226

وَاَنَّهُمْ یَقُوْلُوْنَ مَا لَا یَفْعَلُوْنَ ۟ۙ

او زیات هغه څه وايې چې کوي يې نه .

Ayah: 227

اِلَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَثِیْرًا وَّانْتَصَرُوْا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوْا ؕ— وَسَیَعْلَمُ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْۤا اَیَّ مُنْقَلَبٍ یَّنْقَلِبُوْنَ ۟۠

خو یوازې هغه خلک دا وړ ندي چې ایمان يي راوړی، نیکې کړنې يي خپلې کړي، الله پاک يي ډير یاد کړی او د ظلم او تیري په بدل کې يي غچ ایستی دی ـ هو! ظالمان به ډير ژر پوه شي چې اخرنۍ برخه لیک به يي څه وي؟