Terjemahan makna Ayah 40 Surah Surah Hūd - Terjemahan Berbahasa Tajik - Khawajah Meeruf Khawajah Meer - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 40

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَمۡرُنَا وَفَارَ ٱلتَّنُّورُ قُلۡنَا ٱحۡمِلۡ فِيهَا مِن كُلّٖ زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِ وَأَهۡلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيۡهِ ٱلۡقَوۡلُ وَمَنۡ ءَامَنَۚ وَمَآ ءَامَنَ مَعَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٞ

40. Чун фармони Мо ба ҳалоки онҳо даррасид ва танӯр^[1061]ҷӯшид, гуфтем: Аз ҳар ҷинсе ду тан (нару мода) ва низ хонадони худро дар киштӣ савор кун, ғайри он касе^[1062], ки фармони ҳалоки онҳо пеш содир шудааст ва низ ҳамроҳ гир онҳоеро, ки ба ту имон овардаанд. Ва ҷуз андаке ба ӯ имон наёварда буданд.^[1063]

[1061]Танӯри пухтупази нон, ки ҷӯшидани об аз он далолат бар омадани азоб мекунад
[1062] Яъне, касе, ки ба Аллоҳ имон наовардаст монанди ҳамсараш ва яке аз писаронаш
[1063] Тафсири Бағавӣ 4\176