Terjemahan makna Ayah 97 Surah Surah Al-Māidah - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 97

۞ جَعَلَ ٱللَّهُ ٱلۡكَعۡبَةَ ٱلۡبَيۡتَ ٱلۡحَرَامَ قِيَٰمٗا لِّلنَّاسِ وَٱلشَّهۡرَ ٱلۡحَرَامَ وَٱلۡهَدۡيَ وَٱلۡقَلَٰٓئِدَۚ ذَٰلِكَ لِتَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَأَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ

อัลลอฮฺได้ทรงทำให้อัล-กะอฺบะฮฺอันเป็นบ้านที่ต้องห้ามนั้น เป็นที่ดำรงอยู่สำหรับมนุษย์ เพื่อประโยชน์อันสูงสุดของพวกเขาทั้งทางด้านศาสนา เช่น การละหมาด การทำฮัจญ์และอุมเราะฮ และทางด้านดุนยา เช่น ในเรื่องความปลอยภัยในเขตพื้นที่ที่ต้องห้ามและการเก็บรวบรวมพืชผลต่างๆ นาๆ และพระองค์ทรงได้ทำให้มีเดือนที่ต้องห้าม คือเดือน (ซุลกออฺดะฮฺ ซุลฮิจญะฮฺ มุหัรรอม และเราะญับ) เพื่อดำรงไว้ให้แก่พวกเขาซึ่งความปลอดภัยในพื้นที่แห่งนั้น จากการรุกราน หรือ สู้รบกัน และเช่นเดียวกันสัตว์พลี และสัตว์ที่ถูกสวมเครื่องหมายไว้ที่คอ ที่ถูกนำพามายังพื้นที่ฮะรอม (พื้นที่ต้องห้าม) เป็นพื้นที่ปลอดภัยจากการซุ่มทำร้าย นั้นคือสิ่งที่อัลลอฮฺได้ทรงโปรดปรานมันให้กับพวกเจ้า เพื่อพวกเจ้าจะได้รู้ว่า แท้จริงอัลลอฮฺทรงรู้สิ่งที่อยู่ในบรรดาชั้นฟ้า และสิ่งที่อยู่ในแผ่นดิน และแท้จริงอัลลอฮฺทรงรอบรู้ในทุกสิ่งทุกอย่าง และโดยแท้จริงแล้วบทบัญญัติของพระองค์เกี่ยวกับเรื่องนี้ เพื่อเป็นการรักษาไว้ซึ่งผลประโยชน์ต่อพวกเจ้าและเป็นการปกป้องภยันตรายให้แก่พวกเจ้าและนี่คือหลักฐานหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงความรอบรู้ของพระองค์ในสิ่งที่เป็นประโยชน์สำหรับปวงบ่าวทั้งหลาย

Beberapa Faedah Ayat-ayat di Halaman Ini:

• الأصل في شعائر الله تعالى أنها جاءت لتحقيق مصالح العباد الدنيوية والأخروية، ودفع المضار عنهم.

รากฐานอันสำคัญในบทบัญญัติของอัลลอฮฺ ตะอาลา คือ เพื่อให้บรรลุผลประโยชน์ของปวงบ่าวทั้งในโลกนี้และก็โลกหน้า และปกป้องภยันตรายให้ห่างพ้นจากพวกเขา

• عدم الإعجاب بالكثرة، فإنّ كثرة الشيء ليست دليلًا على حِلِّه أو طِيبه، وإنما الدليل يكمن في الحكم الشرعي.

อย่าได้อวดดีกับจำนวนมาก เพราะแท้จริงแล้วจำนวนมากนั้นไม่ได้บ่งบอกถึงความดีงาม หรือ เป็นที่ฮะลาล เพราะแท้จริงแล้วหลักฐานฮะลาลและความดีงามนั้นขึ้นอยู่กับบทบัญญัติแห่งอิสลามเท่านั้น

• من أدب المُسْتفتي: تقييد السؤال بحدود معينة، فلا يسوغ السؤال عما لا حاجة للمرء ولا غرض له فيه.

จากมารยาทของผู้ที่ขอรับคำวินิจฉัยคำตอบทางด้านศาสนา : จำกัดหรือตั้งคำถามอย่างมีขอบเขตที่ชัดเจน แล้วอย่าได้ทำให้คำถามนั้นเป็นที่ยุ่งยากเกินกว่าจำเป็น หรือไม่มีจุดมุ่งหมายใด

• ذم مسالك المشركين فيما اخترعوه وزعموه من محرمات الأنعام ك: البَحِيرة، والسائبة، والوصِيلة، والحامي.

เป็นที่ตำหนิซึ่งเส้นทางเดินของบรรดาผู้ที่ตั้งภาคีในสิ่งที่พวกเขานั้นได้ดัดแปลงคิดค้นมันขึ้นมาเอง และอ้างว่าเป็นสัตว์ที่ต้องห้าม เช่น อัล-บะฮีเราะฮฺ อัล-สาอิบะฮฺ อัล-วะศีละฮฺ และอัล-ฮามียฺ เป็นต้น