Terjemahan makna Surah Al-Ḥāqqah - Terjemahan Al-Mukhtaṣar fī at-Tafsīr ke bahasa Thailand - Nomor Halaman 567 - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

ฟิรเอานฺและกลุ่มชนก่อนหน้าเขา และหมู่บ้านที่ถูกลงโทษด้วยการพลิกแผ่นดินใส่พวกเขาคือกลุ่มชนของลูฏ เนื่องจากการที่พวกเขาได้กระทำผิดบาปต่างๆต่อพระองค์ เช่นการการตั้งภาคีและการฝ่าฝืนบทบัญญัติของพระองค์

Ayah: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

และทุกๆกลุ่มชนได้ฝ่าฝืนพร้อมๆกับปฏิเสธศรัทธาต่อรอซูลที่ถูกส่งไปยังพวกเขา ดังนั้นพระองค์อัลลอฮฺจึงลงโทษพวกเขาอย่งหนักหน่วงและรุนแรงที่สุด มากกว่าการลงโทษปกติ

Ayah: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

เมื่อน้ำท่วมสูงขึ้นเกินขอบเขตของมัน เราได้บรรทุกบรรพบุรุษของพวกเจ้าไว้บนเรือที่นบีนูหฺ อลัยฮิสสลาม ได้สร้างไว้ตามคำสั่งของเรา(พระองค์อัลลอฮฺ) พวกเจ้าถึงได้รอดชีวิตมาเช่นเดียวกัน

Ayah: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

เราจะบันทึกเหตุการณ์และเรื่องราวของเรือไว้เป็นบทเรียนและข้อเตือนใจถึงความหายนะของผู้ปฏิเสธศรัทธา(จนน้ำ) และการรอดพ้นของผู้ศรัทธา เพื่อที่หูจะได้ยินและจดจำการเล่าขานบทเรียนในครั้งนี้

Ayah: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

ดังนั้นเมื่อมลาอิกะห์ที่รับหน้าที่เป่าสังข์ได้เป่าสังข์หนึ่งครั้ง ซึ่งมันเป็นการเป่าในรอบที่สอง

Ayah: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

แผ่นดินและภูเขาจะถูกยกขึ้น กระแทกกันเป็นเสี่ยงๆในทีเดียว แล้วมันทั้งแตกกระจายเป็นผุยผง

Ayah: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

ดังนั้นเมื่อเหตุการณ์เหล่านั้นเกิดขึ้น วันกิยามะฮฺก็จะเกิดขึ้นตามในทันที

Ayah: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

ในวันนั้นชั้นฟ้าจะแยกออกจากกัน เนื่องจากการลงมาของบรรดามลาอิกะฮฺ ทำให้ระบบชั้นฟ้าหลดออกจากันและอ่อนแอลงทันที หลังจากที่มันเคยมั่นคง แข็งแรง และปะติดปะต่อกัน

Ayah: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

และในวันที่ยิ่งใหญ่นั้น มลาอิกะฮฺก็จะปรากฏอยู่บนเวหาและอยู่ข้างๆนั้น ซึ่งจะมีมลาอิกะฮฺผู้ใกล้ชิดพระองค์อัลลอฮฺจำนวนแปดท่านทำหน้าที่ทูนบังลังก์แห่งพระผู้อภิบาลของเจ้า

Ayah: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

มวลมนุษย์เอ๋ย ในวันนั้นพวกเจ้าจะถูกนำมาอยู่ต่อหน้าพระองค์ ไม่มีความลับอันใดๆของพวกเจ้าถูกปิดบัง แต่ทว่าพระองค์อัลลอฮฺทรงรอบรู้ยิ่ง และทรงรับทราบมันมาโดยตลอด

Ayah: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

ส่วนผู้ที่ได้รับบันทึกการงานของเขาด้วยมือขวาของเขา เขาก็จะเรียกผู้คนด้วยความสุขและปิติยินดีว่า พวกเจ้าทั้งหลายมาสิ มาอ่านบันทึกการงานของฉันซิ

Ayah: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

ฉันรู้และศรัทธามั่นไว้ตั้งแต่อยู่บนโลกดุนยานี้แล้วว่า ฉันจะถูกฟื้นคืนชีพและจะได้รับผลตอบแทนของฉันในวันปรโลกอย่างแน่นอน

Ayah: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

และแล้วเขาก็มีความสุขสำราญในชีวิตการเป็นอยู่ ครั้นเมื่อเขาได้พบเห็นชีวิตอันบรมสุขที่เป็นอมตะ

Ayah: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

อยู่ในสวนสวรรค์อันสูงส่งและมีเกียรติยิ่ง

Ayah: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

ผลไม้ของมันอยู่แค่เอื้อมมือสำหรับผู้ที่จะรับประทานมัน

Ayah: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

จะมีเสียงกล่าวให้เกียรติแก่พวกเขาว่า พวกเจ้าจงกิน จงดื่ม โดยปราศจากอันตรายใดๆจากมัน เพื่อเป็นการตอนแทนพวกเจ้าต่อการงานที่ดีที่พวกเจ้าได้ปฏิบัติไว้บนโลกดุนยาในช่วงวันเวลาที่ได้ผ่านพ้นไป

Ayah: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

ส่วนผู้ที่รับบันทึกการงานของเขาด้วยมือซ้ายของเขานั้น เขาก็จะกล่าวด้วยความผิดหวังอย่างที่สุดว่า ฉันไม่น่ารับบันทึกของฉันเลย เพราะในนั้นมีการงานที่ไม่ดีที่สมควรแก่ได้รับการลงโทษจากพระองค์อย่างแน่นอน

Ayah: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

และฉันไม่อยากรับรู้สิ่งใดๆเกี่ยวกับบัญชีของฉัน

Ayah: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

มันช่างแย่เหลือเกิน ฉันเคยหวังไว้ว่าความตายของฉันไม่ถูกฟื้นคืนชีพมาอีกครั้งชั่วกาลนาน

Ayah: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

ทรัพย์สมบัติของฉันไม่ได้คุ้มกันฉันให้พ้นจากบทลงโทษของพระองค์อัลลอฮฺแต่อย่างใด

Ayah: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

ข้ออ้างของฉันก็ได้หายไปจากฉันแล้ว และที่ฉันเคยพึ่งพาอาศัยมันซึ่งอำนาจและศักดิ์ศรีก็ไม่เหลือสักอย่าง

Ayah: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

และได้มีเสียงกล่าวว่า โอ้ มลาอิกะฮฺเอ๋ย จงนำเขาไปและล่ามโซ่คอเขาไว้

Ayah: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

แล้วโยนเขาเข้ากองไฟนรก เพื่อให้เขาได้สัมผัสกับความร้อนระอุของมัน

Ayah: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

แล้วล่ามโซ่เขา ซึ่งความยาวของโช่นั้นเจ็ดสิบศอก

Ayah: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

แท้จริงเขามิได้ศรัทธาในพระองค์อัลลอฮฺผู้ยิ่งใหญ่

Ayah: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

และเขาไม่ส่งเสริมการเลี้ยงอาหารคนยากจน

Ayah: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

ดังนั้น ในวันกิยามะฮฺเขาจะไม่มีเพื่อนแท้ใดๆที่จะคอยช่วยเหลือเขาให้พ้นจากบทลงโทษ

Beberapa Faedah Ayat-ayat di Halaman Ini:

• المِنَّة التي على الوالد مِنَّة على الولد تستوجب الشكر.

•ความโปรดปรานที่มีต่อพ่อแม่คือความโปรดปรานที่ลูกจำต้องขอบคุณต่อท่านทั้งสอง

• إطعام الفقير والحض عليه من أسباب الوقاية من عذاب النار.

•การเลี้ยงอาหารแก่คนยากจนและสนับสนุนกิจการเช่นนี้เป็นสาเหตุหนึ่งที่จะช่วยปกป้องจากการถูกลงโทษในไฟนรก

• شدة عذاب يوم القيامة تستوجب التوقي منه بالإيمان والعمل الصالح.

•ความรุนแรงของการลงโทษในวันกิยามะฮฺนั้นจำต้องหลีกเลี่ยงมันด้วยการศรัทธามั่นในหลักการอิสลามและการปฏิบัติการงานที่ดี