Traduzione dei significati Sura Al-Mâ’idah - Traduzione in assamese dell'Esegesi Abbreviata del Nobile Corano - Numero di pagina 127 - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 114

قَالَ عِیْسَی ابْنُ مَرْیَمَ اللّٰهُمَّ رَبَّنَاۤ اَنْزِلْ عَلَیْنَا مَآىِٕدَةً مِّنَ السَّمَآءِ تَكُوْنُ لَنَا عِیْدًا لِّاَوَّلِنَا وَاٰخِرِنَا وَاٰیَةً مِّنْكَ ۚ— وَارْزُقْنَا وَاَنْتَ خَیْرُ الرّٰزِقِیْنَ ۟

ফলত ঈছা আলাইহিচ্ছালামে সিহঁতৰ কথা মতে আল্লাহৰ ওচৰত দুআ কৰিলেঃ হে আমাৰ প্ৰতিপালক! আমালৈ এখন দস্তৰখান অৱতীৰ্ণ কৰা, আমি আৰু আমাৰ পৰবৰ্তীসকলে এই অৱতীৰ্ণ হোৱা দিনটোক উৎসৱ হিচাপে পালন কৰি সেইদিনা তোমাৰ কৃতজ্ঞতা আদায় কৰিম, আৰু এইটো তোমাৰ অদ্বিতীয়তাৰ প্ৰমাণ তথা মোৰ প্ৰকৃত নবী হোৱাৰ প্ৰতীক হৈ ৰ'ব। লগতে আমাক এনেকুৱা জীৱিকা প্ৰদান কৰা যিটো তোমাৰ ইবাদত কৰিবলৈ সহায়ক হ'ব। হে আমাৰ প্ৰতিপালক! কেৱল তুমিয়েই উত্তম জীৱিকা প্ৰদানকাৰী।

Versetto: 115

قَالَ اللّٰهُ اِنِّیْ مُنَزِّلُهَا عَلَیْكُمْ ۚ— فَمَنْ یَّكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَاِنِّیْۤ اُعَذِّبُهٗ عَذَابًا لَّاۤ اُعَذِّبُهٗۤ اَحَدًا مِّنَ الْعٰلَمِیْنَ ۟۠

আল্লাহে ঈছা আলাইহিছ ছালামক উত্তৰ দি ক'লেঃ তোমালোকে বিচৰা এই দস্তৰখান মই অৱতীৰ্ণ কৰিম কিন্তু ইয়াৰ পিছত যিয়ে কুফুৰী কৰিব, সি নিজেই নিজকে দোষী সাব্যস্ত কৰিব। কিয়নো মই তাক এনেকুৱা কঠোৰ শাস্তি প্ৰদান কৰিম যিটো আন কাকো দিয়া নহ'ব। কাৰণ সি স্পষ্ট নিদৰ্শন দেখিছে, সেয়ে তাৰ কুফুৰী হৈছে গোড়ামী। ফলত আল্লাহে প্ৰতিশ্ৰুতি ৰক্ষা কৰি সিহঁতৰ ওপৰত এটা দস্তৰখান অৱতীৰ্ণ কৰিলে।

Versetto: 116

وَاِذْ قَالَ اللّٰهُ یٰعِیْسَی ابْنَ مَرْیَمَ ءَاَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُوْنِیْ وَاُمِّیَ اِلٰهَیْنِ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؕ— قَالَ سُبْحٰنَكَ مَا یَكُوْنُ لِیْۤ اَنْ اَقُوْلَ مَا لَیْسَ لِیْ ۗ— بِحَقٍّ ؔؕ— اِنْ كُنْتُ قُلْتُهٗ فَقَدْ عَلِمْتَهٗ ؕ— تَعْلَمُ مَا فِیْ نَفْسِیْ وَلَاۤ اَعْلَمُ مَا فِیْ نَفْسِكَ ؕ— اِنَّكَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوْبِ ۟

স্মৰণ কৰা, ক্বিয়ামতৰ দিনা যেতিয়া আল্লাহে ঈছা আলাইহিছ ছালামক সম্বোধন কৰি ক'ব, হে ঈছা ইবনে মৰিয়ম! তুমি মানুহক কৈছিলা নেকি যে, আল্লাহক এৰি মোক আৰু মোৰ মাতৃক উপাস্য কৰি লোৱা, তেতিয়া ঈছা আলাইহিছ ছালামে আল্লাহৰ পৱিত্ৰতা বৰ্ণনা কৰি ক'ব, সত্যৰ বাহিৰে এনেকুৱা কথা কোৱা মোৰ বাবে উচিত নহয়। ধৰি লোৱা হওঁক যদি মই কৈছো, তেন্তে তুমি সেই বিষয়ে নিশ্চিত ভাৱে জানা, কিয়নো কোনো বস্তু তোমাৰ পৰা গোপন নহয়। মোৰ অন্তৰৰ গোপন বিষয় সম্পৰ্কেও তুমি অৱগত। কিন্তু তোমাৰ অন্তৰত কি আছে সেয়া মই নাজানো। কেৱল তুমিয়ে প্ৰত্যেক অদৃশ্য, প্ৰকাশ্য, অপ্ৰকাশ্য বিষয় সম্পৰ্কে জানা।

Versetto: 117

مَا قُلْتُ لَهُمْ اِلَّا مَاۤ اَمَرْتَنِیْ بِهٖۤ اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبِّیْ وَرَبَّكُمْ ۚ— وَكُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیْدًا مَّا دُمْتُ فِیْهِمْ ۚ— فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِیْ كُنْتَ اَنْتَ الرَّقِیْبَ عَلَیْهِمْ ؕ— وَاَنْتَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ شَهِیْدٌ ۟

ঈছা আলাইহিছ ছালামে নিজ প্ৰতিপালকক ক'লেঃ মই সিহঁতক সেইটোৱে কৈছো যিটো ক'বলৈ তুমি মোক আদেশ কৰিছিলা যে, সিহঁতে যেন কেৱল তোমাৰেই ইবাদত কৰে, আৰু মই যিমান দিন সিহঁতৰ মাজত আছিলো সিহঁতৰ তত্বাৱধায়ক আছিলো। কিন্তু যেতিয়া মোৰ অৱস্থান সময় শেষ হ'ল আৰু তুমি মোক জীৱিত অৱস্থাত আকাশলৈ উঠাই আনিলা, তাৰ পিছত হে মোৰ ৰব্ব! তুমিয়ে সিহঁতৰ কৰ্মৰ ৰক্ষক আছিলা। তুমি প্ৰত্যেক বস্তু সম্পৰ্কে অৱগত। কোনো বস্তু তোমাৰ পৰা গোপন নহয়, মই সিহঁতক কি কৈছিলো, আৰু মোৰ পিছত সিহঁতে কি কৈছে, সেই সকলোবোৰ তুমি জানা।

Versetto: 118

اِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَاِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۚ— وَاِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَاِنَّكَ اَنْتَ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟

(হে মোৰ ৰব্ব) যদি তুমি সিহঁতক শাস্তি দিয়া তেন্তে সিহঁত তোমাৰেই বান্দা। তুমি সিহঁতৰ লগত যিটো ইচ্ছা সেইটোৱে কৰিব পাৰা। আনহাতে সিহঁতৰ মাজৰ মুমিনসকলক যদি তুমি দয়া কৰি ক্ষমা কৰি দিয়া তেন্তে কোনেও তোমাক প্ৰতিৰোধ কৰিব নোৱাৰে। তুমি মহাপৰাক্ৰমশালী, তোমাক কোনেও পৰাজিত কৰিব নোৱাৰে তথা নিজ কৰ্মত প্ৰজ্ঞাৱান।

Versetto: 119

قَالَ اللّٰهُ هٰذَا یَوْمُ یَنْفَعُ الصّٰدِقِیْنَ صِدْقُهُمْ ؕ— لَهُمْ جَنّٰتٌ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِیْنَ فِیْهَاۤ اَبَدًا ؕ— رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَرَضُوْا عَنْهُ ؕ— ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِیْمُ ۟

আল্লাহে ঈছা আলাইহিছ ছালামক ক'বঃ এইটো সেইদিন, যিদিনা সত্য নিয়ত পোষণকাৰীয়ে, সত্কৰ্মকাৰীয়ে তথা সত্যবাদীসকলৰ সত্যতাই উপকাৰ কৰিব। তেওঁলোকৰ বাবে এনেকুৱা জান্নাত থাকিব, যাৰ অট্টালিকা তথা গছ-গছনিবোৰৰ তলেদি নদী প্ৰবাহিত হ'ব। তাত তেওঁলোক চিৰস্থায়ী হ'ব। তাত তেওঁলোকৰ কেতিয়াও মৃত্যু নহ'ব। আল্লাহ তেওঁলোকৰ ওপৰত সন্তুষ্ট থাকিব, কেতিয়াও অসন্তুষ্ট নহ'ব তথা তেওঁলোকেও চিৰস্থায়ী নিয়ামতবোৰ পাই আল্লাহৰ ওপৰত সন্তুষ্ট হ'ব। এইটোৱেই মহাসফলতা, কোনো সফলতাই ইয়াৰ সমান নহয়।

Versetto: 120

لِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا فِیْهِنَّ ؕ— وَهُوَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟۠

আকাশমণ্ডল তথা পৃথিৱীৰ ৰাজত্ব একমাত্ৰ আল্লাহৰ, তেৱেঁই ইয়াৰ সৃষ্টিকৰ্তা আৰু তেৱেঁই পৰিচালক। ইয়াৰ মাজত থকা সকলো সৃষ্টিৰ কেৱল তেৱেঁই গৰাকী। তেওঁ সকলো বস্তুৰ ওপৰত ক্ষমতাৱান, তেওঁক কোনেও বিবশ কৰিব নোৱাৰে।

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• توعد الله تعالى كل من أصرَّ على كفره وعناده بعد قيام الحجة الواضحة عليه.

স্পষ্ট প্ৰমাণ অহাৰ পিছতো যিয়ে কুফৰ তথা অবাধ্যতাৰ পথ অৱলম্বন কৰিব, তাৰ বাবে আল্লাহে শাস্তিৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে।

• تَبْرئة المسيح عليه السلام من ادعاء النصارى بأنه أبلغهم أنه الله أو أنه ابن الله أو أنه ادعى الربوبية أو الألوهية.

মছীহ আলাইহিছ ছালামক খৃষ্টানসকলৰ এই দাবীৰ পৰা মুক্ত কৰা যে, তেৱেঁই আল্লাহ অথবা তেওঁ আল্লাহৰ পুত্ৰ নাইবা তেওঁ ৰব্ব হোৱাৰ বা উপাস্য হোৱাৰ দাবী কৰিছিল।

• أن الله تعالى يسأل يوم القيامة عظماء الناس وأشرافهم من الرسل، فكيف بمن دونهم درجة؟!

ক্বিয়ামতৰ দিনা আল্লাহে সকলোতকৈ সন্মানিত লোকসকল অৰ্থাৎ নবীসকলকো প্ৰশ্ন কৰিব, তেন্তে তেওঁলোকতকৈ নিম্ন শ্ৰেণীৰ লোকৰ কি অৱস্থা হ'ব?।

• علو منزلة الصدق، وثناء الله تعالى على أهله، وبيان نفع الصدق لأهله يوم القيامة.

সততাৰ স্থান হৈছে অতি উচ্চ। আল্লাহে সৎলোকৰ প্ৰশংসা কৰিছে তথা ক্বিয়ামতৰ দিনা তেওঁলোকৰ সততাই উপকাৰ কৰিব বুলি বৰ্ণনা কৰিছে।