Traduzione dei significati Sura Al-Hijr - Traduzione in pashtu dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano - Numero di pagina 264 - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 32

قَالَ یٰۤاِبْلِیْسُ مَا لَكَ اَلَّا تَكُوْنَ مَعَ السّٰجِدِیْنَ ۟

الله تعالی ابلیس ته وویل وروسته د انکار کولو د هغه ادم -علیه السلام- ته د سجدې کولو نه: څه شي ته مجبوره کړي او بند یې کړي د دې نه چې سجده وکړې د هغو ملاېکو سره چې هغوی زما د حکم د منلو په خاطر سجده وکړه؟

Versetto: 33

قَالَ لَمْ اَكُنْ لِّاَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهٗ مِنْ صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَاٍ مَّسْنُوْنٍ ۟

وویل ابلیس په داسې حال کې چې لویي کوونکی و: نه ښایې ما لره چې زه دې سجده وکړم یو بنده ته چې تا جوړ کړی د خټې لمدې نه چې دا خټه توره وه او بوی ئې هم بدل شوی و د زوړ والی د وجې نه.

Versetto: 34

قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَاِنَّكَ رَجِیْمٌ ۟ۙ

الله تعالی ابلیس ته وویل: ووځه د دې جنت څخه یقینا ته رټل شوی یې (شړل شوی یې د الله تعالی د رحمت نه).

Versetto: 35

وَّاِنَّ عَلَیْكَ اللَّعْنَةَ اِلٰی یَوْمِ الدِّیْنِ ۟

او بیشکه په تا باندې به لعنت او شړل زما د رحمت څخه وي د قیامت د ورځې پورې.

Versetto: 36

قَالَ رَبِّ فَاَنْظِرْنِیْۤ اِلٰی یَوْمِ یُبْعَثُوْنَ ۟

ابلیس وویل: ای زما ربه! ما ته مهلت راکړه او ما مه وژنه تر ورځې د دوباره راژوندې کیدلو د خلکو.د قبرونو نه.

Versetto: 37

قَالَ فَاِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِیْنَ ۟ۙ

الله تعالی ابلیس ته وویل: بیشکه ته د مهلت ورکړی شویو نه ئې هغوی چې د مرګ نیټه ئې وروسته کړی شوې.

Versetto: 38

اِلٰی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُوْمِ ۟

تر هغه وقت پورې چې ټول خلک به پکې د اولې شپیلۍ په وخت مړه کیږي.

Versetto: 39

قَالَ رَبِّ بِمَاۤ اَغْوَیْتَنِیْ لَاُزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الْاَرْضِ وَلَاُغْوِیَنَّهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

ابلیس وویل: ای زما ربه! پدې وجه چې تا زه ګمراه کړی یم خامخا زه به دوی ته په ځمکه کې ګناهونه ښایسته کوم، او خامخا ټول به د سمې لارې نه ګمراه کوم.

Versetto: 40

اِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

مګر هغوی چې تا خاص کړي د خپلو بندګانو نه ستا د بندګۍ لپاره.

Versetto: 41

قَالَ هٰذَا صِرَاطٌ عَلَیَّ مُسْتَقِیْمٌ ۟

الله تعالی وفرمایل: دا برابره لاره ده رارسیدونکی ده ما ته.

Versetto: 42

اِنَّ عِبَادِیْ لَیْسَ لَكَ عَلَیْهِمْ سُلْطٰنٌ اِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغٰوِیْنَ ۟

بیشکه زما خاص بندګان چې دي نشته تا لره څه وسع او نه تسلط د دوی په بې لارې کولو کې مګر هغوی چې ستا تابعداري وکړي دګمراهانو نه.

Versetto: 43

وَاِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

او بیشکه جهنم ځای د وعدې دی د ابلیس او د ټولو هغو چا چې د دې تابعداري یې کړي د ګمراهانو نه.

Versetto: 44

لَهَا سَبْعَةُ اَبْوَابٍ ؕ— لِكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُوْمٌ ۟۠

د جهنم لپاره اووه دروازې دي چې په دې باندې به ورننوځي، د هرې یوې دروازې لپاره د دې دروازو نه د ابلیس تابعداران دي په معلومه اندازه چې په دې دروازه به ننوځي.

Versetto: 45

اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ؕ

بیشکه هغه کسان چې ویریږي د خپل رب نه په عملي کولو د حکمونو د هغه او په ځان ساتلو سره د هغه د منهیاتو نه په جنتونو او چینو کې به وي.

Versetto: 46

اُدْخُلُوْهَا بِسَلٰمٍ اٰمِنِیْنَ ۟

دوی ته به د جنتونو د ننوتلو په وخت کې ویلی شي: ننوځئ په سلامتیا سره د هر قسم افتونو نه، او په امن کې د هر قسم ویرې نه.

Versetto: 47

وَنَزَعْنَا مَا فِیْ صُدُوْرِهِمْ مِّنْ غِلٍّ اِخْوَانًا عَلٰی سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِیْنَ ۟

او لری کړل مونږ هغه چې د دوی په زړونو کې وو د کینې او دښمنۍ نه، وروڼه وروڼه مینه کوونکی چې ناست به وي تختونو باندې یو بل ته به ګوري.

Versetto: 48

لَا یَمَسُّهُمْ فِیْهَا نَصَبٌ وَّمَا هُمْ مِّنْهَا بِمُخْرَجِیْنَ ۟

نه به رسیږي دوی ته په دې کې څه ستړی والی، او نه به وي دوی د دې نه ویستونکي، بلکې په دې کې به همیشه وي.

Versetto: 49

نَبِّئْ عِبَادِیْۤ اَنِّیْۤ اَنَا الْغَفُوْرُ الرَّحِیْمُ ۟ۙ

خبر ورکړه -ای پیغمبره- زما بندګانو ته چې بیشکه زه چې یم نو خاص زه بخښنه کوونکی یم هغه چا ته چې توبه وباسي د دوی نه، رحم کوونکی یم په هغه باندې.

Versetto: 50

وَاَنَّ عَذَابِیْ هُوَ الْعَذَابُ الْاَلِیْمُ ۟

او خبر ورکړه دوی ته چې بیشکه عذاب زما چې دي دردناک دی، نو ما ته دې رجوع وکړي د دې لپاره چې زما بخښنه حاصله کړي، او زما د عذاب څخه په امان کې شي.

Versetto: 51

وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَیْفِ اِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ

او خبر ورکړه دوی ته په باره د میلمنو د ابراهیم -علیه السلام- د ملاېکو نه هغوی چې د بچې زیری يې ورته راوړی و، او د لوط -علیه السلام- د قوم د هلاکت خبر یې راوړی و.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• في الآيات دليل على تزاور المتقين واجتماعهم وحسن أدبهم فيما بينهم، في كون كل منهم مقابلًا للآخر لا مستدبرًا له.

په دې ایتونو کې دلیل دی په ملاقات د پرهیزګارانو د یو بل سره او د هغوی راټولیدل او ښایسته ادب په خپل منځ کې، په داسې حال کې چې هر یو به د دوی نه یو بل ته مخامخ وي شا به یې ورته نه وي ګرځولي.

• ينبغي للعبد أن يكون قلبه دائمًا بين الخوف والرجاء، والرغبة والرهبة.

بنده لره پکار ده چې د هغه زړه همیشه د ویرې او امید، او مینې کولو او ویرې کولو ترمنځ وي.

• سجد الملائكة لآدم كلهم أجمعون سجود تحية وتكريم إلا إبليس رفض وأبى.

ټولو ملاېکو ادم -علیه السلام- ته د سلام او عزت سجده وکړه لیکن ابلیس چې و هغه انکار وکړ.

• لا سلطان لإبليس على الذين هداهم الله واجتباهم واصطفاهم في أن يلقيهم في ذنب يمنعهم عفو الله.

شیطان لره غلبه نشته په هغو کسانو چې الله تعالی ورته هدایت کړی او غوره کړي یې دي په اچولو په داسې ګناهونو کې چې دوی د الله تعالی دعفوې څخه محروموي.