Traduzione dei significati Sura Al-Kahf - Traduzione in pashtu dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano - Numero di pagina 301 - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 62

فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتٰىهُ اٰتِنَا غَدَآءَنَا ؗ— لَقَدْ لَقِیْنَا مِنْ سَفَرِنَا هٰذَا نَصَبًا ۟

پس هر کله چې دواړه د دې ځای نه تیر شول، موسی -علیه السلام- خپل خادم ته وویل: راوړه مونږ ته زمونږ ناشته (صباح ناری)، یقینا مونږ رسېدلي یو د خپل دې سفر نه سخت ستړي والي ته.

Versetto: 63

قَالَ اَرَءَیْتَ اِذْ اَوَیْنَاۤ اِلَی الصَّخْرَةِ فَاِنِّیْ نَسِیْتُ الْحُوْتَ ؗ— وَمَاۤ اَنْسٰىنِیْهُ اِلَّا الشَّیْطٰنُ اَنْ اَذْكُرَهٗ ۚ— وَاتَّخَذَ سَبِیْلَهٗ فِی الْبَحْرِ ۖۗ— عَجَبًا ۟

وویل هغه ملګري: آیا ته خبر یې چې څه وشول کله چې مونږ تیږې (ګټي) ته پناه ویوړه؟! نو ما هیر کړل چې تا ته د ماهي باره کې خبر درکړم، او ما هېر نه کړل دا چې تا ته یې یاد کړم مګر شیطان راڅخه هېرکړل، نو ماهي ژوندی شو، او په دریاب کې یې ځان لره لاره ونیوله چې دا د تعجب خبره ده.

Versetto: 64

قَالَ ذٰلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ ۖۗ— فَارْتَدَّا عَلٰۤی اٰثَارِهِمَا قَصَصًا ۟ۙ

موسی -علیه السلام- خپل خادم ته وویل: دا هغه څه وو چې مونږ غوښتل، نو دا نښه ده د هغه نیک بنده، نو دا دواړه راوګرځېدل چې د خپلو قدمونو اثار یې لټول؛ د دې لپاره چې د دغې لارې څخه ورک نشي تر دې چې همدغې تیږې (ګټي) ته ورسېدل، او بیا د دغې نه د ماهي د ننوتلو ځای ته.

Versetto: 65

فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَاۤ اٰتَیْنٰهُ رَحْمَةً مِّنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنٰهُ مِنْ لَّدُنَّا عِلْمًا ۟

نو هر کله چې دوی دواړه د ماهي د ورکېدلو ځای ته ورسېدل هلته یې زمونږ د نیکو بندګانو څخه یو بنده بیامونده (او هغه خضر -علیه السلام-) و، مونږ هغه ته د خپل طرفه رحمت ورکړی و، او زمونږ د طرفه مو ورته پوهه ورکړې وه داسې پوهه چې نور خلک پرې نه پوهېدل، او دا هغه څه دي چې په دې قیصه کې دي.

Versetto: 66

قَالَ لَهٗ مُوْسٰی هَلْ اَتَّبِعُكَ عَلٰۤی اَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا ۟

موسی -علیه السلام- ده ته په تواضع او نرمۍ کې وویل: ایا زه ستا ملګری شم په دې شرط چې ته به ښايې ما ته د هغه علم نه چې الله تعالی تا ته درکړی د هدایت نه حق طرف ته؟.

Versetto: 67

قَالَ اِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِیْعَ مَعِیَ صَبْرًا ۟

خضر -علیه السلام- وویل: یقینا ته طاقت نه لرې د صبر کولو په هغه څه باندې چې ته یې وینې زما د علم نه؛ ځکه چې دا نه سمېږي د هغه علم سره چې تا سره دی.

Versetto: 68

وَكَیْفَ تَصْبِرُ عَلٰی مَا لَمْ تُحِطْ بِهٖ خُبْرًا ۟

او څرنګه به ته صبر وکړې په هغه څه چې ته یې وینې د هغو کارونو نه چې ته پکې سم طرف نه وې؛ ځکه چې په دې کې ته فیصله کوې ستا د معلوماتو په اندازه ؟!.

Versetto: 69

قَالَ سَتَجِدُنِیْۤ اِنْ شَآءَ اللّٰهُ صَابِرًا وَّلَاۤ اَعْصِیْ لَكَ اَمْرًا ۟

موسی -علیه السلام- وویل: زر دی چې ته بیامومې ما لره ان شاء الله صبر کوونکی په هغو کارونو چې زه یې ستا څخه وینم، کلک به یم ستا په تابعدارۍ باندې، هیڅ نافرماني به نه کوم ستا د هیڅ یو کار چې ته یې ما ته کوي.

Versetto: 70

قَالَ فَاِنِ اتَّبَعْتَنِیْ فَلَا تَسْـَٔلْنِیْ عَنْ شَیْءٍ حَتّٰۤی اُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا ۟۠

خضر -علیه السلام- موسی -علیه السلام- ته وویل: که ته زما تابعداري کوې، نو بیا به زما نه پوښتنه نه کوې د هغه څه باره کې چې ته ما وینې چې زه یې کوم، تر دې چې زه اول تاته د هغه سم بیان ونه کړم.

Versetto: 71

فَانْطَلَقَا ۫— حَتّٰۤی اِذَا رَكِبَا فِی السَّفِیْنَةِ خَرَقَهَا ؕ— قَالَ اَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ اَهْلَهَا ۚ— لَقَدْ جِئْتَ شَیْـًٔا اِمْرًا ۟

نو هر کله چې دې دواړو اتفاق وکړ په دې خبرو نو روان شول د دریاب غاړې ته تر دې چې یوې کښتۍ سره مخامخ شول، نو په هغې کې سپاره شو پغیر د کرایي نه د خضر -علیه السلام- د احترام د وجې نه، نو خضر -علیه السلام- هغه کښتۍ سورۍ کړه په راویستلو د یوې تختې د هغې له تختو څخه، نو موسی -علیه السلام- ورته وویل: آیا تا سورۍ کړه دې کښتۍ لره حال دا چې مونږ د دې کښتۍ والا پغیر د کرايي نه سواره کړو د دې لپاره چې دوی غرق شي؟! یقیتا تا راتلل وکړل یو ډیر لوی کار ته.

Versetto: 72

قَالَ اَلَمْ اَقُلْ اِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِیْعَ مَعِیَ صَبْرًا ۟

خضر -علیه السلام- موسی -علیه السلام- ته وویل: ایا ما نه و ویلي: چې ته طاقت نه لرې ما سره د صبر کولو په هغو کارونو چې ته یې زما نه وینې؟!

Versetto: 73

قَالَ لَا تُؤَاخِذْنِیْ بِمَا نَسِیْتُ وَلَا تُرْهِقْنِیْ مِنْ اَمْرِیْ عُسْرًا ۟

موسی -علیه السلام- خضر -علیه السلام- ته وویل: ته ما مه نیسه په سبب د پریښودلو زما ستا لوظ لره د هېریدلو د وجې نه، او په ما باندې تنګستیا او سختي مه کوه ستا په ملګرتیا کې.

Versetto: 74

فَانْطَلَقَا ۫— حَتّٰۤی اِذَا لَقِیَا غُلٰمًا فَقَتَلَهٗ ۙ— قَالَ اَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِیَّةً بِغَیْرِ نَفْسٍ ؕ— لَقَدْ جِئْتَ شَیْـًٔا نُّكْرًا ۟

نو دا دواړه روان شول وروسته د ښکته کیدلو د دوی د کښتۍ نه چې تلل د دریاب په غاړه، نو دې دواړو یو هلک ولیده چې بلوغ ته هم نه و رسیدلی د نورو هلکانو سره یې لوبې کولې، نو خضر -علیه السلام- هغه مړ کړ، نو موسی -علیه السلام- ورته وویل: ایا تا مړ کړ یو پاک نفس چې بلوغ ته هم نه و رسېدلی پرته له کومې ګناه څخه؟! یقینا تا راتلل وکړل یو ډیر نا اشنا کار ته!

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• استحباب كون خادم الإنسان ذكيًّا فطنًا كَيِّسًا ليتم له أمره الذي يريده.

مستحب دي باید د انسان خادم هوښیار او چالاک وي د دې لپاره چې کوم کار کول غواړي چې هغه ېې په ښه طریقه سر ته ورسیږي.

• أن المعونة تنزل على العبد على حسب قيامه بالمأمور به، وأن الموافق لأمر الله يُعان ما لا يُعان غيره.

په انسان باندې د هغه د الله تعالی د اوامرو د عملي کولو په اندازه مرسته نازلیږي، او د الله تعالی د امر سره موافق انسان سره داسې مرسته کیدلی شي چې هغه شان د هیچا سره نشي کیدلی.

• التأدب مع المعلم، وخطاب المتعلم إياه ألطف خطاب.

د ښوونکي سره ادب کول، او د شاګرد له خوا هغه ته په نرمۍ سره خبرې کول.

• النسيان لا يقتضي المؤاخذة، ولا يدخل تحت التكليف، ولا يتعلق به حكم.

په هیرې سره څوک نه رانیول کیږي، او د مکلفیت تر چتر لاندې هم نه راځي، او هیڅ حکم پرې نه تړل کیږي.

• تعلم العالم الفاضل للعلم الذي لم يَتَمَهَّر فيه ممن مهر فيه، وإن كان دونه في العلم بدرجات كثيرة.

د هر عالم په پرتله باید له هغه عالم څخه زده کړه وشي چې مهارت لرونکی یعنې متخصص وي په هغه علم کې، اګر که له لومړي څخه په علمي لحاظ د ډېرې ټیټې درجې خاوند وي.

• إضافة العلم وغيره من الفضائل لله تعالى، والإقرار بذلك، وشكر الله عليها.

د علم او نورو کمالونو نسبت کول الله تعالی ته، او په دې باندې اقرار کول، او په دې باندې د الله تعالی شکر ایستل.