Traduzione dei significati Versetto 285 Sura Al-Baqarah - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 285

اٰمَنَ الرَّسُوْلُ بِمَاۤ اُنْزِلَ اِلَیْهِ مِنْ رَّبِّهٖ وَالْمُؤْمِنُوْنَ ؕ— كُلٌّ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَمَلٰٓىِٕكَتِهٖ وَكُتُبِهٖ وَرُسُلِهٖ ۫— لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ اَحَدٍ مِّنْ رُّسُلِهٖ ۫— وَقَالُوْا سَمِعْنَا وَاَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَاِلَیْكَ الْمَصِیْرُ ۟

پېغمبر محمد صلی الله علیه وسلم په ټولو هغو څه چې د الله تعالی لخوا ده ته نازل شوي باور کړی، او مومنانو همدا راز، ټولو په ګډه په الله ایمان راوړی، او په ټولو ملایکو یې هم ایمان راوړی، او په ټولو هغو کتابونو یې ایمان راوړی چې په پېغمبرانو یې نازل کړي، او په ټولو هغو پېغمبرانو یې ایمان راوړی چې رالېږلې یې دي، ایمان یې راوړی په داسې حال کې چې وایي: مونږ د الله تعالی د هېڅ یو استازي تر منځ توپير نه کوو، او وایي: مونږ هغه څه واوریدل چې تا پرې مونږ ته امر کړی او مونږ دې ترې منع کړې یو، مونږ ستا تابعداري کړې په کولو د هغه څه چې تا پرې امر کړی او په پرېښودلو د هغه څخه چې تا ترې منع کړې یو، او مونږ له تا غواړو چې مونږ ته بخښنه وکړې ای زمونږ ربه، پس زمونږ ستنیدل یوازې ستا په لور دي په ټولو کارونو کې.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• جواز أخذ الرهن لضمان الحقوق في حال عدم القدرة على توثيق الحق، إلا إذا وَثِقَ المتعاملون بعضهم ببعض.

د حقوقو د ضمانت لپاره د ګاڼې اخیستلو جواز، پداسې حال کې چې د حق د ثابتولو وس ونلري، مګر چې معامله کوونکي پر یو بل باور ولري (بیا باک نشته).

• حرمة كتمان الشهادة وإثم من يكتمها ولا يؤديها.

د ګواهۍ د پټولو حراموالی، او د هغه چا ګناه چې پټوي یې او نه یې ادا کوي.

• كمال علم الله تعالى واطلاعه على خلقه، وقدرته التامة على حسابهم على ما اكتسبوا من أعمال.

دالله تعالی د علم کمال (پوره والی) او د هغه خبر داری په خپلو مخلوقاتو، او د هغه پوره ځواک د هغوی څخه د خپلو کړنو د حساب اخیستلو په اړه.

• تقرير أركان الإيمان وبيان أصوله.

د ايمان د ارکانو او اصولو بيان

• قام هذا الدين على اليسر ورفع الحرج والمشقة عن العباد، فلا يكلفهم الله إلا ما يطيقون، ولا يحاسبهم على ما لا يستطيعون.

دا دین په اسانتیا او بنده ګانو څخه د سختۍ په لرې کولو ولاړ دی، نو الله تعالی هېڅوک نه مکلف کوي مګر په هغه څه چې وس یې لري، او د هغه څه حساب ورسره نه کوي چې وس یې نلري.