Traduzione dei significati Sura Tâ-Hâ - Traduzione in pashtu dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano - Numero di pagina 318 - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 88

فَاَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهٗ خُوَارٌ فَقَالُوْا هٰذَاۤ اِلٰهُكُمْ وَاِلٰهُ مُوْسٰی ۚۙ۬— فَنَسِیَ ۟ؕ

نو سامري د دغو ګاڼو څخه بني اسرایېلو لره د خوسي جسد راوویسته چې روح پکې نه و، د غوا په شان اواز به یې کاوه، نو کوم کسان چې اخته شوي و د دوی نه د سامري په کار باندې هغوی ووېل: دا ستاسې معبود دی او د موسی معبود هم دی، هغه دا هیر کړی او دلته یې پریښودلی.

Versetto: 89

اَفَلَا یَرَوْنَ اَلَّا یَرْجِعُ اِلَیْهِمْ قَوْلًا ۙ۬— وَّلَا یَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَّلَا نَفْعًا ۟۠

آیا نه ګوري دا کسان چې فتنه کې واقع شوي د خوسي په وجه نو بندګي یې ورله شروع کړې، بېشکه خوسی چې دی نه د دوی سره خبرې کولی شي او نه ورته څه جواب ورکولی شي، او طاقت نه لري په دفع کولو د ضرر د دوی نه او نه د نور چا نه، او طاقت نه لري د فاېدې رسولو خپل ځان ته، او نه بل چا ته.

Versetto: 90

وَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هٰرُوْنُ مِنْ قَبْلُ یٰقَوْمِ اِنَّمَا فُتِنْتُمْ بِهٖ ۚ— وَاِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمٰنُ فَاتَّبِعُوْنِیْ وَاَطِیْعُوْۤا اَمْرِیْ ۟

او یقېنا ویلي و دوی ته هارون -علیه السلام- مخکې د راتللو د موسی -علیه السلام- نه: نه دی په شکل د خوسي کې د سرو زرو نه او اواز د هغه مګر ازمېښت دي په تاسو د دې لپاره چې ښکاره شي مومن له کافر څخه، او یقېنا رب ستاسې -ای قومه- هغه ذات دی چې واک لري د مهربانۍ او رحمت، نه هغه څوک چې اختیار نه لري تاسې نه د ضرر دفع کولو او یا د فاېدې دررسولو، پاتې لا دا چې په تاسې دې رحم وکړي، نو زما تابعداري وکړئ یواځې د الله تعالی په بندګۍ کې، او زما خبره ومنئ په پريښودلو د بندګۍ د بل چا کې.

Versetto: 91

قَالُوْا لَنْ نَّبْرَحَ عَلَیْهِ عٰكِفِیْنَ حَتّٰی یَرْجِعَ اِلَیْنَا مُوْسٰی ۟

وویل هغو کسانو چې په امتحان کې غورځېدلي وو د خوسي په عبادت سره: مونږ به همېشه د خوسي په بندګۍ باندې یو تر دې چې بېرته راوګرځي مونږ ته موسی.

Versetto: 92

قَالَ یٰهٰرُوْنُ مَا مَنَعَكَ اِذْ رَاَیْتَهُمْ ضَلُّوْۤا ۟ۙ

موسی -علیه السلام- خپل ورور هارون -علیه السلام- ته ووېل: څه شي ته منع کړی وې کله چې تا لېدلي وو دوی چې ګمراه شوي وو د خوسي په بندګۍ کولو سره پغېر له الله تعالی نه.

Versetto: 93

اَلَّا تَتَّبِعَنِ ؕ— اَفَعَصَیْتَ اَمْرِیْ ۟

چې تا دوی پرېښودلې وو او په ما پسې راغلی وې؟! ایا تا زما د امر نافرماني وکړه کله چې ما ته په دوی باندې خلیفه (نایب) مقرر کړی وې.

Versetto: 94

قَالَ یَبْنَؤُمَّ لَا تَاْخُذْ بِلِحْیَتِیْ وَلَا بِرَاْسِیْ ۚ— اِنِّیْ خَشِیْتُ اَنْ تَقُوْلَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِیْ ۟

او هر کله چې موسی-علیه السلام- د خپل ورور ږېره او د سر وېښتان ونېول او خپل ځان طرف ته یې راکش کړ په داسې حال کې چې انکار کوونکی و په هغه باندې د هغه د دې کار په وجه؛ هارون -علیه السلام- ورته وویل په داسې حال کې چې د هغه نه یې د مهربانۍ او نرمۍ غوښتنه کوله: زما ږېره او د سر ویختان مه نېسه، ځکه زما سره یو عذر شته زما د پاتي کېدلو د هغوی سره، نو بېشکه زه ویرېدلم که دوی یواځې پريږدم نو دوی به یو بل سره اختلاف پیداکړي، نو ته به بېا وایې: تا د دوی ترمنځ اختلاف پیداکړی، او د دوی باره کې دې زما وصیت نه دی ساتلی.

Versetto: 95

قَالَ فَمَا خَطْبُكَ یٰسَامِرِیُّ ۟

موسی -علیه السلام- سامري ته ووېل: څه دی لوی کار ستا ای سامري؟ او څه شي ته دې کار ته مجبوره کړې؟

Versetto: 96

قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ یَبْصُرُوْا بِهٖ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ اَثَرِ الرَّسُوْلِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذٰلِكَ سَوَّلَتْ لِیْ نَفْسِیْ ۟

سامري موسی -علیه السلام- ته ووېل: ما لېدلي وو هغه څه چې دوی نه وو لېدلي، پس بېشکه ما جبریل په اس باندې لیدلی وو، نو ما راواخېسته یوه لپه د خاورې د هغه د اس د پښو د قدم نه، نو هغه ما په دې ویلي کړی شوی د خوسي په شکل کې ګاڼه باندې واچوله، نو د دې نه یو خوسی جوړ شو چې اواز یې درلود، او همدارنګه ښاېسته کړی و ما ته زما نفس ما چې کوم کار کړی دی.

Versetto: 97

قَالَ فَاذْهَبْ فَاِنَّ لَكَ فِی الْحَیٰوةِ اَنْ تَقُوْلَ لَا مِسَاسَ ۪— وَاِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَّنْ تُخْلَفَهٗ ۚ— وَانْظُرْ اِلٰۤی اِلٰهِكَ الَّذِیْ ظَلْتَ عَلَیْهِ عَاكِفًا ؕ— لَنُحَرِّقَنَّهٗ ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهٗ فِی الْیَمِّ نَسْفًا ۟

موسی -علیه السلام- سامري ته وویل: لاړ شه ته نو یقېنا تا لره دا خبره ده چې ته به وایې تر څو چې ته ژوندی یې: نه زه د چا سره لاس لګوم او نه دې زما سره څوک لاس لګوي، نو ته به اوسېږې شړل شوی (یوازې پريښودل شوی)، او یقېنا شته دی ستا لپاره یوه نېټه د قیامت په ورځ چې ستا سره به حساب کیږي او تا ته به پکې سزا درکول کېږي، الله تعالی به دې له دې نېټي نه وروسته کوي، او وګوره خپل خوسي ته چې تا ترې معبود جوړ کړی و، او د دې په بندګۍ باندې ولاړ وې پغېر له الله تعالی نه، مونږ به خامخا په دې باندې اور لګوو تر څو چې ویلي شي، بیا به وغورځوو مونږ دې لره په دریاب کې تر دې چې هیڅ اثر یې پاتې نشي.

Versetto: 98

اِنَّمَاۤ اِلٰهُكُمُ اللّٰهُ الَّذِیْ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ؕ— وَسِعَ كُلَّ شَیْءٍ عِلْمًا ۟

بېشکه معبود ستاسې په حقه سره -ای خلکو- هغه الله تعالی دی نشته څوک حقدار د بندګۍ په حقه سره پغیر له هغه نه، هر یو شی یې په خپل علم کې راګیر کړی، نو د هغه پاک ذات څخه د هیڅ شي علم نشي پاتي کیدلی.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• خداع الناس بتزوير الحقائق مسلك أهل الضلال.

د حقیقتونو په بدلولو سره د خلکو دوکه کول د ګمراهانو طریقه کار دی.

• الغضب المحمود هو الذي يكون عند انتهاكِ محارم الله.

ستايل شوې غصه هغه ده چې د الله د محارمو د له منځه تلو پر مهال وي.

• في الآيات أصل في نفي أهل البدع والمعاصي وهجرانهم، وألا يُخَالَطوا.

په دې آیتونو کې اصل دی په شړلو د بدعتیانو او ګمراهانو او د هغوی پرېښودل، او باید د هغوی سره څوک یوځای نشي.

• في الآيات وجوب التفكر في معرفة الله تعالى من خلال مفعولاته في الكون.

آیتونه پدې دلالت کوي چې د الله تعالی د پيژندګلوۍ په موخه د هغه په کایناتو او په کایناتو کې د هغه په کړنو کې فکر کول یو واجب عمل دی.