Traduzione dei significati Versetto 41 Sura Al-An‘âm - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 41

بَلْ اِیَّاهُ تَدْعُوْنَ فَیَكْشِفُ مَا تَدْعُوْنَ اِلَیْهِ اِنْ شَآءَ وَتَنْسَوْنَ مَا تُشْرِكُوْنَ ۟۠

حق خبره دا ده چې هغه مهال بيا له هغه الله پرته؛ چې پيداکړي يې ياست بل څوک نه رابولئ، ترڅو که هغه وغواړي مصيبت درڅخه لېرې کړي او ضررمو پورته کړي، همغه الله د دغه څښتن دی او پرې ځواکمن دی، خو کوم چې ستاسو معبودان دي چې له الله سره مو شريک کړي دي؛ نو هغه نه رابولئ، ځکه تاسې پوهېږئ چې هغه ګټه او توان نشي رسولای.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• تشبيه الكفار بالموتى؛ لأن الحياة الحقيقية هي حياة القلب بقَبوله الحق واتباعه طريق الهداية.

د کافرانو مشابهت د مړو سره؛ ځکه حقیقې زندګي د زړونو زندګې ده او هغه د حق په قبلولو او د هدایت د لارې په تابعدارۍ کولو سره وي.

• من حكمة الله تعالى في الابتلاء: إنزال البلاء على المخالفين من أجل تليين قلوبهم وردِّهم إلى ربهم.

په امتحان او ازمیښت کې د الله تعالی د حکمتونو څخه دا دي: په مخالفینو باندې عذاب رالیږل د هغوی د زړونو د نرم والي لپاره او د هغوی خپل رب ته د ورګرځیدلو لپاره.

• وجود النعم والأموال بأيدي أهل الضلال لا يدل على محبة الله لهم، وإنما هو استدراج وابتلاء لهم ولغيرهم.

ګمراهانو سره د نعمتونو او مالونو شتوالی هغوی سره د الله تعالی په مینه دلالت نه کوي، بلکې دا د هغوی لپاره مهلت دی او د هغوی او دنورو خلکو لپاره امتحان او ازمیښت دی.