Traduzione dei significati Versetto 47 Sura Al-Anbiyâ’ - Traduzione persiana dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano, edita da Tafseer Center for Quranic Studies - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 47

وَنَضَعُ الْمَوَازِیْنَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیٰمَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْـًٔا ؕ— وَاِنْ كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ اَتَیْنَا بِهَا ؕ— وَكَفٰی بِنَا حٰسِبِیْنَ ۟

و ترازوهای درست را برای اهل قیامت نصب می‌کنیم تا اعمال‌شان با آنها سنجیده شود، پس در آن روز هیچ‌کس با کاستن از نیکی‌هایش یا افزودن بر بدی‌هایش مورد ستم قرار نمی‌گیرد، حتی اگر چیز قابل سنجش بسیار کوچکی به وزن دانۀ خردلی باشد آن را می‌آوریم، و ما برای حساب کافی هستیم تا اعمال بندگانمان را مورد حسابرسی قرار دهیم.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• نَفْع الإقرار بالذنب مشروط بمصاحبة التوبة قبل فوات أوانها.

سود اقرار به گناه مشروط است به وجود توبه قبل از اینکه دیر شود.

• إثبات العدل لله، ونفي الظلم عنه.

اثبات عدالت برای الله، و نفی ظلم از او تعالی.

• أهمية قوة الحجة في الدعوة إلى الله.

اهمیت نیروی استدلال در دعوت به‌سوی الله.

• ضرر التقليد الأعمى.

ضرر تقلید کورکورانه.

• التدرج في تغيير المنكر، والبدء بالأسهل فالأسهل، فقد بدأ إبراهيم بتغيير منكر قومه بالقول والصدع بالحجة، ثم انتقل إلى التغيير بالفعل.

تدریجی بودن تغییر کارهای ناپسند، و این که باید در ابتدا از کارهای ساده شروع کرد، چنان که ابراهیم -علیه السلام- کارهای زشت قومش را در ابتدا با سخن و بیان حق شروع کرد، سپس به تغییر عملی روی آورد.