Traduzione dei significati Versetto 62 Sura Al-Furqân - Traduzione persiana dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano, edita da Tafseer Center for Quranic Studies - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 62

وَهُوَ الَّذِیْ جَعَلَ الَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ اَرَادَ اَنْ یَّذَّكَّرَ اَوْ اَرَادَ شُكُوْرًا ۟

و الله همان ذاتی است که برای هرکس که بخواهد از آیات الله پند بگیرد و هدایت شود، یا بخواهد شکر الله را در قبال نعمت‌هایش به جای آورد شب و روز را پی در پی قرار داد که هر یک از آن دو در پی دیگری می‌آید و جانشین آن می‌شود.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• الداعي إلى الله لا يطلب الجزاء من الناس.

دعوتگر به‌سوی الله از مردم پاداش نمی‌طلبد.

• ثبوت صفة الاستواء لله بما يليق به سبحانه وتعالى.

ثبوت صفت اِستواء برای الله آن‌گونه که شایستۀ او تعالی است.

• أن الرحمن اسم من أسماء الله لا يشاركه فيه أحد قط، دال على صفة من صفاته وهي الرحمة.

رحمان یکی از اسمهای الله است که هرگز هیچ‌کس در آن با او شریک نیست، و بر یکی از صفات او تعالی یعنی رحمت دلالت دارد.

• إعانة العبد بتعاقب الليل والنهار على تدارُكِ ما فاتَهُ من الطاعة في أحدهما.

کمک به بنده با درآمدن شب و روز از پی یکدیگر بر جبران طاعتی که در شب یا روز از دست داده است.

• من صفات عباد الرحمن التواضع والحلم، وطاعة الله عند غفلة الناس، والخوف من الله، والتزام التوسط في الإنفاق وفي غيره من الأمور.

یکی از صفات بندگان رحمان تواضع و بردباری، و طاعت الله هنگام غفلت مردم، و ترس از الله، و پایبندی میانه در انفاق و سایر امور است.