Traduzione dei significati Sura Qâf - Traduzione persiana dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano - Numero di pagina 520 - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 36

وَكَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِّنْ قَرْنٍ هُمْ اَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوْا فِی الْبِلَادِ ؕ— هَلْ مِنْ مَّحِیْصٍ ۟

و چه بسیار امت هایی که آنان را قبل از این مشرکانِ تکذیب کننده ی ساکن مکه نابود کردیم، (امت هایی که) از این ها قوی تر بودند و در زمین جستجو کردند تا شاید پناه و گریزگاهی از عذاب بیابند اما راه فراری نیافتند.

Versetto: 37

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَذِكْرٰی لِمَنْ كَانَ لَهٗ قَلْبٌ اَوْ اَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیْدٌ ۟

قطعاً این نابودی امت‌های پیشین، مایۀ پند و اندرز صاحب قلبی است که با آن می‌اندیشد، یا با حضور قلب و هوشیار گوش فرا می‌دهد.

Versetto: 38

وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِیْ سِتَّةِ اَیَّامٍ ۖۗ— وَّمَا مَسَّنَا مِنْ لُّغُوْبٍ ۟

و به تحقیق ما آسمان‌ها، و زمین، و آنچه میان آسمان‌ها و زمین است را در شش روز آفریده‌ایم با اینکه می‌توانستیم آنها را در یک لحظه بیافرینیم، و هیچ رنجی به ما نرسید آن‌گونه که یهودیان می‌گویند.

Versetto: 39

فَاصْبِرْ عَلٰی مَا یَقُوْلُوْنَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوْعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوْبِ ۟ۚ

پس - ای رسول- در برابر سخنان یهودیان و دیگران شکیبایی کن، و برای پروردگارت درحالی‌که او را ستایش می‌کنی نماز فجر را قبل از طلوع خورشید برپادار، و نماز عصر را قبل از غروب خورشید بگزار.

Versetto: 40

وَمِنَ الَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَاَدْبَارَ السُّجُوْدِ ۟

و پاره‌ای از شب برای او تعالی نماز بگزار، و پس از نمازها تسبیح او را بگو.

Versetto: 41

وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَّكَانٍ قَرِیْبٍ ۟ۙ

و - ای رسول- به روزی‌که فرشتۀ مأمور دمیدن در صور از مکانی نزدیک برای بار دوم ندا می‌دهد، گوش فرا بده.

Versetto: 42

یَّوْمَ یَسْمَعُوْنَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ؕ— ذٰلِكَ یَوْمُ الْخُرُوْجِ ۟

روزی که مخلوقات صدای رستاخیز را به حقیقتی که هیچ تردیدی در آن نیست می‌شنوند. روزی‌که در آن این صدا را می‌شوند روز خروج مردگان از قبرهای‌شان برای حسابرسی و جزا است.

Versetto: 43

اِنَّا نَحْنُ نُحْیٖ وَنُمِیْتُ وَاِلَیْنَا الْمَصِیْرُ ۟ۙ

به‌راستی‌که ما زنده می‌کنیم و می‌میرانیم. هیچ زنده‌کننده و هیچ میراننده‌ای جز ما نیست، و بازگشت بندگان در روز قیامت برای حسابرسی و جزا فقط به‌سوی ما است.

Versetto: 44

یَوْمَ تَشَقَّقُ الْاَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ؕ— ذٰلِكَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیْرٌ ۟

روزی‌که زمین از روی آنها می‌شکافد و شتابان درمی‌آیند، این گردآوردن بر ما آسان است.

Versetto: 45

نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا یَقُوْلُوْنَ وَمَاۤ اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِجَبَّارٍ ۫— فَذَكِّرْ بِالْقُرْاٰنِ مَنْ یَّخَافُ وَعِیْدِ ۟۠

ما به آنچه که این تکذیب کنندگان می‌گویند آگاه‌تر هستیم، و - ای رسول- تو بر آنها مسلط نیستی تا آنها را بر ایمان مجبور سازی، و فقط مأمورِ ابلاغِ آنچه که الله تو را به تبلیغ آن فرمان داده هستی، پس با قرآن کسی را که از تهدید من می‌ترسد، پند بده؛ زیرا کسی كه می‌ترسد وقتی پند و اندرز داده شود، می‌پذیرد.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• الاعتبار بوقائع التاريخ من شأن ذوي القلوب الواعية.

عبرت‌گیری از رخدادهای تاریخ، خوی و سرشت صاحبان دل‌های هوشیار وآگاه است.

• خلق الله الكون في ستة أيام لِحِكَم يعلمها الله، لعل منها بيان سُنَّة التدرج.

آفرینش هستی در شش روز توسط الله به‌سبب حکمت‌هایی است که الله می‌داند، شاید یکی از آنها سنت تدریجی‌ بودن باشد.

• سوء أدب اليهود في وصفهم الله تعالى بالتعب بعد خلقه السماوات والأرض، وهذا كفر بالله.

بی‌ادبی یهودیان در توصیف الله تعالی به خسته‌شدن پس از آفرنش آسمان‌ها و زمین. این امر کفر به الله است.