Traduzione dei significati Versetto 140 Sura Al-An‘âm - Traduzione persiana dell'Abbreviata Esegesi del Nobile Corano, edita da Tafseer Center for Quranic Studies - L'Enciclopedia del Nobile Corano

Versetto: 140

قَدْ خَسِرَ الَّذِیْنَ قَتَلُوْۤا اَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَیْرِ عِلْمٍ وَّحَرَّمُوْا مَا رَزَقَهُمُ اللّٰهُ افْتِرَآءً عَلَی اللّٰهِ ؕ— قَدْ ضَلُّوْا وَمَا كَانُوْا مُهْتَدِیْنَ ۟۠

کسانی‌که فرزندان‌شان را از روی سبک‌سری و نادانی کشتند، و دام‌هایی را که الله به آنها روزی داده بود حرام کردند و این کار را به دروغ به الله نسبت دادند به سختی نابود شده‌اند، آنها از راه مستقیم دور شده‌اند، و به آن هدایت نیافته‌اند.

Alcuni insegnamenti da trarre da questi versi sono:

• ذم الله المشركين بسبع صفات هي : الخسران والسفاهة وعدم العلم وتحريم ما رزقهم الله والافتراء على الله والضلال وعدم الاهتداء؛ فهذه أمور سبعة، وكل واحد منها سبب تام في حصول الذم.

الله متعال مشرکان را با هفت صفت: خسران، سفاهت (کم عقلی)، جهل، تحریم حلال هایی که به آن ها ارزانی داشته است، افترا زدن به الله متعال، گمراهی و هدایت نیافتن، مذمت فرموده است، و هر یکی از این صفات، برای مذمتشان کافی است.

• الأهواء سبب تحريم ما أحل الله وتحليل ما حرم الله.

سبب حرام کردن آنچه الله متعال حلال کرده، و حلال کردن آنچه که حرام کرده است، هوا و هوس می باشد.

• وجوب الزكاة في الزروع والثمار عند حصادها، مع جواز الأكل منها قبل إخراج زكاتها، ولا يُحْسَب من الزكاة.

وجوب زکات در محصولات کشاورزی و میوه‌ها هنگام جمع‌آوری آنها، با جواز خوردن از آنها قبل از اخراج زکاتش، که این مقدار از زکات به شمار نمی‌رود.

• التمتع بالطيبات مع عدم الإسراف ومجاوزة الحد في الأكل والإنفاق.

بهره‌بردن از خوراکی‌های پاکیزه و حلال بدون اسراف و تجاوز از حد در خوردن و انفاق.