対訳 章 詩人たち章 - クルアーン簡潔注釈（アッサム語対訳） - ページ番号 372 - クルアーン百科事典

節: 112

قَالَ وَمَا عِلْمِیْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟ۚ

নূহ আলাইহিচ্ছালামে সিহঁতক ক’লেঃ মই কি জানো এই মুমিনসকলে কি কাম কৰিছে? মইতো সিহঁতৰ সংৰক্ষক নহয় যে, সিহঁতৰ সকলো কৰ্ম গণনা কৰি ৰাখিম?!

節: 113

اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰی رَبِّیْ لَوْ تَشْعُرُوْنَ ۟ۚ

তেওঁলোকৰ হিচাপ-নিকাচ আল্লাহৰ দায়িত্বত, তেৱেঁই তেওঁলোকৰ প্ৰকাশ্য-অপ্ৰকাশ্য সকলো কৰ্ম সম্পৰ্কে জানে। এইটো মোৰ দায়িত্ব নহয়। আফচোচ! তোমালোকে যদি উপলব্ধি কৰিব পাৰিলাহেঁতেন যে, তোমালোকে কিমান ডাঙৰ কথা কৈছা!

節: 114

وَمَاۤ اَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟ۚ

তোমালোকে ঈমান আনিবা বুলি কৈ মোক যি প্ৰস্তাৱ দি আছা, সেই প্ৰস্তাৱ স্বীকাৰ কৰি মই কেতিয়াও মোৰ বৈঠকৰ পৰা মুমিনসকলক আঁতৰাই দিব নোৱাৰোঁ।

節: 115

اِنْ اَنَا اِلَّا نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ؕ

মই এজন প্ৰকাশ্য সতৰ্ককাৰী। তোমালোকক আল্লাহৰ শাস্তিৰ পৰা সতৰ্ক কৰোঁ।

節: 116

قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ یٰنُوْحُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمَرْجُوْمِیْنَ ۟ؕ

তেওঁক তেওঁৰ সম্প্ৰদায়ৰ লোকসকলে ক’লেঃ তুমি আমাক যি ধৰ্মৰ পিনে আহ্বান কৰি আছা, যদি তুমি ইয়াৰ পৰা বিৰত নাথাকা তেন্তে নিশ্চয় তোমাক লাঞ্ছিত অপমানিত কৰি শিল দলিয়াই মৃত্যুদণ্ড প্ৰদান কৰা হ’ব।

節: 117

قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْمِیْ كَذَّبُوْنِ ۟ۚۖ

নূহ আলাইহিচ্ছালামে তেওঁৰ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত দুআ কৰি ক’লেঃ হে মোৰ প্ৰতিপালক! নিশ্চয় মোৰ সম্প্ৰদায়ে মোক অস্বীকাৰ কৰিছে। তথা তোমাৰ ফালৰ পৰা মই যি লৈ আহিছোঁ, সেয়া সিহঁতে বিশ্বাস কৰা নাই।

節: 118

فَافْتَحْ بَیْنِیْ وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَّنَجِّنِیْ وَمَنْ مَّعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

এতেকে তুমি, মোৰ আৰু সিহঁতৰ মাজত মীমাংসা কৰি দিয়া, এনেকুৱা মীমাংসা কৰিবা যাতে সিহঁতে অসত্যৰ ওপৰত অটল থকাৰ কাৰণে ধ্বংস হৈ যায়। লগতে মোক আৰু মোৰ সম্প্ৰদায়ৰ মুমিনসকলক সেই শাস্তিৰ পৰা ৰক্ষা কৰা, যি শাস্তিৰ জৰিয়তে তুমি মোৰ সম্প্ৰদায়ৰ কাফিৰসকলক ধ্বংস কৰিবা।

節: 119

فَاَنْجَیْنٰهُ وَمَنْ مَّعَهٗ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ۟ۚ

এতেকে আমি তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা কবূল কৰিলোঁ, লগতে তেওঁক আৰু তেওঁৰ লগত থকা মুমিনসকলক ৰক্ষা কৰি সেই নাঁৱত আৰোহণ কৰালোঁ, যিখন নাও মানুহ আৰু জীৱ-জন্তুৰে ভৰা আছিল।

節: 120

ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبٰقِیْنَ ۟ؕ

তাৰ পিছত আমি তেওঁৰ সম্প্ৰদায়ৰ বাকী লোকসকলক ধ্বংস কৰিলোঁ।

節: 121

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

নূহ আৰু তেওঁৰ সম্প্ৰদায়ৰ এই ঘটনাত তথা নূহ আৰু তেওঁৰ লগত থকা মুমিনসকলৰ নাজাতৰ মাজত, লগতে কাফিৰসকলৰ ধ্বংসৰ মাজত সেইসকল লোকৰ বাবে ডাঙৰ শিক্ষা আছে, যিসকলে শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিব বিচাৰে। তথাপিও অধিকাংশ লোকে ঈমান পোষণ কৰা নাছিল।

節: 122

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟۠

হে ৰাছুল! নিশ্চয় আপোনাৰ প্ৰতিপালক মহাপৰাক্ৰমশালী, তেওঁ শত্ৰুসকলৰ পৰা প্ৰতিশোধ লয়, কিন্তু সিহঁতৰ মাজৰ যিসকলে তাওবা কৰে, তেওঁলোকৰ প্ৰতি তেওঁ অতি দয়ালু।

節: 123

كَذَّبَتْ عَادُ ١لْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ

এইদৰে আদ সম্প্ৰদায়েও সিহঁতৰ ৰাছুল হূদক অস্বীকাৰ কৰি, গোটেই ৰাছুলসকলকেই অস্বীকাৰ কৰিছে।

節: 124

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوْهُمْ هُوْدٌ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟ۚ

স্মৰণ কৰা সেই সময়ছোৱাক, যেতিয়া সিহঁতৰ বংশীয় ভাই হূদ আলাইহিচ্ছালামে সিহঁতক কৈছিলঃ তোমালোকে আল্লাহক ভয় নকৰা নেকি? তেওঁৰ ভয়ত আনৰ উপাসনা কৰা এৰি নিদিয়া কিয়?!

節: 125

اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

নিশ্চয় মই তোমালোকৰ ৰাছুল। আল্লাহে মোক তোমালোকৰ পিনে প্ৰেৰণ কৰিছে। মই এজন বিশ্বস্ত ব্যক্তি। আল্লাহে মোক যি প্ৰচাৰ কৰিবলৈ আদেশ দিছে, তাত মই অকণো কম-বেছি নকৰোঁ।

節: 126

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

এতেকে তোমালোকে আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰি আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকি তেওঁৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰা। তথা মই তোমালোকক যিবোৰ আদেশ দিওঁ, সেইবোৰ মানি চলা; আৰু মই তোমালোকক যিবোৰ বস্তুৰ পৰা নিষেধ কৰোঁ, সেইবোৰৰ পৰা বিৰত থকা।

節: 127

وَمَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ۚ— اِنْ اَجْرِیَ اِلَّا عَلٰی رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

মই তোমালোকক মোৰ প্ৰতিপালকৰ পৰা লৈ অহা যি শিক্ষা দি আছোঁ, তাৰ পৰিবৰ্তে তোমালোকৰ পৰা মই কোনো পাৰিশ্ৰমিক বিচৰা নাই। মোৰ প্ৰতিদান কেৱল সৃষ্টিজগতৰ ৰব্ব আল্লাহ তাআলাইহে প্ৰদান কৰিব, তেওঁৰ বাহিৰে আন কোনেও নহয়।

節: 128

اَتَبْنُوْنَ بِكُلِّ رِیْعٍ اٰیَةً تَعْبَثُوْنَ ۟ۙ

তোমালোকে প্ৰত্যেক উচ্চ স্থানত অলাগতীয়াল স্মাৰক কিয় বনোৱা, অথচ পৃথিৱী আৰু আখিৰাতত সেইবোৰে তোমালোকৰ একো উপকাৰ সাধন কৰিব নোৱাৰে?!

節: 129

وَتَتَّخِذُوْنَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُوْنَ ۟ۚ

তোমালোকে এনেকুৱা দুৰ্গ আৰু অট্টালিকা নিৰ্মাণ কৰা, এনেকুৱা লাগে যেনিবা তোমালোকে এই পৃথিৱীত অমৰ হৈ থাকিবা, ইয়াৰ পৰা কেতিয়াও বিদায় নল’বা!

節: 130

وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِیْنَ ۟ۚ

লগতে তোমালোকে যেতিয়া কাৰোবাক হত্যা কৰিবলৈ অথবা আঘাত কৰিবলৈ আক্ৰমণ কৰা, তেতিয়া নিৰ্দয় আৰু নিষ্ঠুৰ হৈ আক্ৰমণ কৰা পৰিলক্ষিত হয়।

節: 131

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۚ

এতেকে তোমালোকে আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰি আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকি তেওঁৰ তাক্বৱা অৱলম্বন কৰা। তথা মই তোমালোকক যিবোৰ আদেশ দিওঁ,সেইবোৰ মানি চলা; আৰু মই তোমালোকক যিবোৰ বস্তুৰ পৰা নিষেধ কৰোঁ, সেইবোৰৰ পৰা বিৰত থকা।

節: 132

وَاتَّقُوا الَّذِیْۤ اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُوْنَ ۟ۚ

তোমালোকে আল্লাহৰ ক্ৰোধক ভয় কৰা উচিত, তেৱেঁই তোমালোকক এইবোৰ নিয়ামত প্ৰদান কৰিছে, যিবোৰ প্ৰতিভা তোমালোকৰ মাজত আছে।

節: 133

اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَّبَنِیْنَ ۟ۚۙ

তেৱেঁই তোমালোকক চতুষ্পদ জন্তু প্ৰদান কৰিছে, তথা তোমালোকক সন্তান-সন্ততি দান কৰিছে।

節: 134

وَجَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۚ

তোমালোকক প্ৰদান কৰিছে বিভিন্ন বাগান, আৰু প্ৰবাহিত নিজৰা।

節: 135

اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟ؕ

হে মোৰ জাতিৰ লোকসকল! মই তোমালোকৰ বিষয়ে এটা ভয়ঙ্গকৰ দিৱসৰ শাস্তিকলৈ ভীত-সন্ত্ৰস্ত। সেই দিৱসটো হৈছে কিয়ামত দিৱস।

節: 136

قَالُوْا سَوَآءٌ عَلَیْنَاۤ اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِّنَ الْوٰعِظِیْنَ ۟ۙ

তেওঁৰ জাতিৰ লোকসকলে ক’লেঃ তুমি আমাক সদোপদেশ দিয়া নিদিয়া দুয়োটাই সমান। আমি কদাপিও তোমাৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ নকৰোঁ। আনহাতে আমি যিটোক অনুসৰণ কৰোঁ, সেইটোক কেতিয়াও বৰ্জন নকৰোঁ।

本諸節の功徳:

• أفضلية أهل السبق للإيمان حتى لو كانوا فقراء أو ضعفاء.

ঈমান পোষণ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত আগভাগ লোৱা লোকসকলৰ শ্ৰেষ্ঠতা, যদিও তেওঁলোক দুৰ্বল তথা দৰিদ্ৰই নহওক কিয়।

• إهلاك الظالمين، وإنجاء المؤمنين سُنَّة إلهية.

অন্যায়কাৰীসকলক ধ্বংস কৰা আৰু মুমিনসকলক ৰক্ষা কৰাটো আল্লাহৰ সাধাৰণ নিয়ম।

• خطر الركونِ إلى الدنيا.

পৃথিৱীক প্ৰাধান্য দিয়া আৰু ইয়াৰ প্ৰতি ভৰসা কৰাৰ ভয়াৱহতা।

• تعنت أهل الباطل، وإصرارهم عليه.

বাতিলপন্থীৰ জিদ আৰু সিহঁতৰ আঁকোৰগোজ স্বভাৱ।