対訳 節 4 章 マルヤム章 - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 4

قَالَ رَبِّ اِنِّیْ وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّیْ وَاشْتَعَلَ الرَّاْسُ شَیْبًا وَّلَمْ اَكُنْ بِدُعَآىِٕكَ رَبِّ شَقِیًّا ۟

وئې ویل: ای ربه زما! بېشکه کمزوري شوي هډوکي زما، او د سر سپینوالی مې هم زیات شوی، او نه یم زه بد بخته زما په دعا غوښتلو کې ستا نه، بلکې کله چې هم ما ستا څخه دعا غوښتله نو تا زما دعا قبوله کړې.

本諸節の功徳:

• الضعف والعجز من أحب وسائل التوسل إلى الله؛ لأنه يدل على التَّبَرُّؤِ من الحول والقوة، وتعلق القلب بحول الله وقوته.

خپله کمزوري ښودل او عاجزي کول؛ الله تعالی ته د نزدیکت لپاره د ټولو نه د خوښې وسېلې دي؛ ځکه چې دا دلالت کوي په بیزارۍ سره د خپل طاقت او قدرت نه، او په تعلق د زړه د الله تعالی په قدرت او طاقت پورې.

• يستحب للمرء أن يذكر في دعائه نعم الله تعالى عليه، وما يليق بالخضوع.

انسان لره پکار دي چې په خپلو دعاګانو کې د الله تعالی نعمتونه په ځان باندې یاد کړي، او هغه څه دې وکړي چې د خضوع سره مناسب وي.

• الحرص على مصلحة الدين وتقديمها على بقية المصالح.

کوشش کول د دین د مصلحت لپاره او مخکې کول د هغه په نورو مصلحتونو باندې.

• تستحب الأسماء ذات المعاني الطيبة.

د ښایسته معنی لرونکو نومونو کیښودل مستحب دي.