対訳 節 158 章 雌牛章 - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 158

اِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَآىِٕرِ اللّٰهِ ۚ— فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِ اَنْ یَّطَّوَّفَ بِهِمَا ؕ— وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا ۙ— فَاِنَّ اللّٰهَ شَاكِرٌ عَلِیْمٌ ۟

د کعبې شریفې خواته چې د صفا او مروه کوم دوه پیژندل شوي غرونه دي، دا د شریعت له نښو څخه دي، نو هر څوک چي بیت الله شریف ته د حج یا عمری اداء کولو اراده وکړي؛ نو په دوی څه ګناه نشته چی د دې دواړو غرونو ترمنځ منډې ووهي (سعي وکړي) او دلته د نه ګناه معنی دا ده چې د هغو مسلمانانو لپاره اطمینان دی چی کومو به د صفا او مروه ترمنځ سعی کول بد ګڼل په دې عقیده چې دا د جاهلیت له کارونو څخه دي، نو الله تعالی روښانه کړه چې دا د حج د کارونو څخه دي او چاچې په اخلاص سره په خپله خوښه مستحب کارونه تر سره کړل، نو الله تعالی یې له هغه څخه قبلوي او بدله ورله هم ورکوي، الله تعالی پوهه دی په هغه چا چې نیک کارونه کوي، او د ثواب مستحق ګرځي.

本諸節の功徳:

• الابتلاء سُنَّة الله تعالى في عباده، وقد وعد الصابرين على ذلك بأعظم الجزاء وأكرم المنازل.

پر خپلو بنده ګانو ازمیښت کول د الله تعالی طریقه ده او په دې ازمیښتونو باندې صبرکوونکو سره الله تعالی د سترې بدلې او د غوره درجو ورکولو وعده کړې ده.

• مشروعية السعي بين الصفا والمروة لمن حج البيت أو اعتمر.

د حج او عمرې کوونکو لپاره د صفا او مروه تر منځ د منډې وهلو (سعی کولو) جواز او مشروعیت.

• من أعظم الآثام وأشدها عقوبة كتمان الحق الذي أنزله الله، والتلبيس على الناس، وإضلالهم عن الهدى الذي جاءت به الرسل.

له خلکو څخه د الله تعالی د رالېږل شوي حق پټول او په خلکو باندې د حق ګډوډول او خلک د پیغمبرانو له لارې څخه بې لارې کول له ډېرو غټو ګناهونو څخه دي او سخته سزا به ورکول کېږي.