対訳 章 アッ＝サジダ章 - クルアーン簡潔注釈（パシュトー語対訳） - ページ番号 415 - クルアーン百科事典

سجده

本章の趣旨:

بيان حقيقة الخلق وأحوال الإنسان في الدنيا والآخرة.

د پيدايښت د حقيقت او په دنيا او آخرت کې د انسان د حالاتو بيان.

---

節: 1

الٓمّٓ ۟ۚ

(الم) د دې په څېر (حروفو) په اړه د سورت بقرې په پېل کې وړاندې بحث شوی دی.

節: 2

تَنْزِیْلُ الْكِتٰبِ لَا رَیْبَ فِیْهِ مِنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟ؕ

دا هغه قرآن دی چې محمد صلی الله علیه وسلم راوړی او پر هغه د رب العالمین له لوري نازل کړی شوی، هېڅ شک پکې نشته.

節: 3

اَمْ یَقُوْلُوْنَ افْتَرٰىهُ ۚ— بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَّاۤ اَتٰىهُمْ مِّنْ نَّذِیْرٍ مِّنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُوْنَ ۟

بېشکه دا کافران وایي: بېشکه محمد خپل رب پورې په دروغو تړلی دی، داسې نه ده څرنګه چې دوی وایي، بکه دا هغه حق دی چې شک پکې نشته، ستا د رب لخوا -ای پېغمبره- پر تا نازل کړی شوی څو ووېروې هغه قوم چې له تا مخکې ورته پېغمبر نه دی راغلی چې د الله له عذاب څخه یې ووېروي، ښایي[تاسو امید ولرئ] چې دوی حق ته لار ومومي نو تابعداري او عمل پرې وکړي.

節: 4

اَللّٰهُ الَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِیْ سِتَّةِ اَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوٰی عَلَی الْعَرْشِ ؕ— مَا لَكُمْ مِّنْ دُوْنِهٖ مِنْ وَّلِیٍّ وَّلَا شَفِیْعٍ ؕ— اَفَلَا تَتَذَكَّرُوْنَ ۟

الله تعالی هغه ذات دی چې آسمانونه یې پېدا کړي، او ځمکه یې پېدا کړې، او د دې دواړو ترمنځ چې څه دي هغه یې په شپږو ورځو کې پېدا کړي، او هغه واکمن دی پر دې چې د سترګو له رپ څخه یې هم په لږ وخت کې پېدا کړي، بیا پورته شو په عرش په داسې پورته کېدلو چې د ده له شان سره ښایي، نشته تاسو لره -ای خلکو- له ده پرته څوک ملګری چې ستاسو د کارونو سرپرستي وکړي، یا سپارښتګر چې ستاسو رب ته مو سپارښتنه وکړي، آیا تاسو فکر نه کوئ، چې د هغه الله عبادت وکړئ چې پېدا کړي یې یاست او هغه سره د بل چا عبادت ونکړئ؟!.

節: 5

یُدَبِّرُ الْاَمْرَ مِنَ السَّمَآءِ اِلَی الْاَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ اِلَیْهِ فِیْ یَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗۤ اَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّوْنَ ۟

الله پاک په آسمانونو او ځمکه کې د ټولو مخلوقاتو چارې سمبالوي، بیا دا چارې ده ته ورخېژي په ورځ کې چې اندازه یې ستاسو -ای خلکو- په شمېر د دنیا د زرو کالو برابره ده.

節: 6

ذٰلِكَ عٰلِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیْزُ الرَّحِیْمُ ۟ۙ

هغه ذات چې دا ټول کارونه سمبالوي هماغه په پټو او ښکاره و پوه دی، له دې دواړه ترې هېڅ شی هم نه پټېږي، برلاسی دی چې هېڅوک پرې نشي برلاسي کېدلی هغه چې له خپلو دښمنانو څخه بدله اخلي، په خپلو مومنانو بندګانو باندې مهربان دی.

節: 7

الَّذِیْۤ اَحْسَنَ كُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهٗ وَبَدَاَ خَلْقَ الْاِنْسَانِ مِنْ طِیْنٍ ۟ۚ

هغه ذات چې ډېر کلک (ښه) یې جوړ کړي څه یې چې پېدا کړي، او د آدم علیه السلام پېدایښت یې له خټې پېل کړی پرته له مخکنۍ بېلګې.

節: 8

ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهٗ مِنْ سُلٰلَةٍ مِّنْ مَّآءٍ مَّهِیْنٍ ۟ۚ

بیا یې پیدا کړه د ده اولاده وروسته له هغه، دهغه اوبو څخه چې رایې ښکلې، سمدس راووتلې په شکل د منئ.

節: 9

ثُمَّ سَوّٰىهُ وَنَفَخَ فِیْهِ مِنْ رُّوْحِهٖ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْاَبْصَارَ وَالْاَفْـِٕدَةَ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تَشْكُرُوْنَ ۟

بیا یې د انسان پېدایښت په برابره توګه بشپړ کړ، او له خپل روح څخه یې پکې پوکی وکړ په امر کولو ملائکې ته د روح په پوکولو، او تاسو ته یې-ای خلکو-غوږونه درکړل چې پرې واورئ، او سترګې یې درکړې چې پرې ووینئ، او زړونه یې درکړل چې عقل وکاروئ، تاسو لږ د دې نعمتونو شکر وباسئ کوم چې پر تاسو الله کړي دي.

節: 10

وَقَالُوْۤا ءَاِذَا ضَلَلْنَا فِی الْاَرْضِ ءَاِنَّا لَفِیْ خَلْقٍ جَدِیْدٍ ؕ۬— بَلْ هُمْ بِلِقَآءِ رَبِّهِمْ كٰفِرُوْنَ ۟

مشرکانو او پاڅون (بعث) دروغ ګڼونکو وویل: کله چې مونږ مړه شو او پر ځمکه کې ورک شو، او زمونږ تنې خاورې شي، نو آیا بیا به له سره ژوندي پاڅو؟! دا خو عقل نه مني، بلکه دوی په واقع کې په پاڅون کافران شوي، باور پرې نلري.

節: 11

قُلْ یَتَوَفّٰىكُمْ مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِیْ وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ اِلٰی رَبِّكُمْ تُرْجَعُوْنَ ۟۠

ته ورته ووایه -ای پېغمبره- دې مشرکانو د بعث (پاڅون) دروغ ګڼونکو ته: د مرګ هغه ملائکه مو چې د روحونو اخیستل ورته الله سپارلي مړه کوي، بیا یوازې مونږ ته د قیامت په ورځ د حساب او بدلې اخیستلو لپاره راګرځئ.

本諸節の功徳:

• الحكمة من بعثة الرسل أن يهدوا أقوامهم إلى الصراط المستقيم.

د پېغمبرانو د رالېږلو حکمت خپلو قومونو ته نېغه لار ښودل دي.

• ثبوت صفة الاستواء لله من غير تشبيه ولا تمثيل.

الله ته د استواء صفت پرته له تشبیه او تمثیل (بېلګې) ثابتول.

• استبعاد المشركين للبعث مع وضوح الأدلة عليه.

د مشرکانو لخوا بعث (پاڅون) لرې او نا اشنا ګڼل سره لدې چې دلایل پرې څرګند دي.