وَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهٗ مُنِیْبًا اِلَیْهِ ثُمَّ اِذَا خَوَّلَهٗ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِیَ مَا كَانَ یَدْعُوْۤا اِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلّٰهِ اَنْدَادًا لِّیُضِلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ؕ— قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِیْلًا ۖۗ— اِنَّكَ مِنْ اَصْحٰبِ النَّارِ ۟
او کله چې کافر ته د رنځ او مال له لاسه ورکولو او د ډبېدو د وېرې زیان ورسي نو خپل رب رابلي چې هغه زیان ترې لرې کړي چې ورته رسېدلی، یوازې ده ته ورګرځېدونکی وي، بیا چې کله د هغه زیان په لرې کولو ورته خپل نعمت ورکړي نو هغه څوک پرېږدي چې مخکې یې ورته عاجزي کوله چې الله دی، او د الله سره شریکان ګرځوي چې له هغه پرته یې عبادت کوي څو نور الله ته له ورتلونکې لارې څخه واړوي، ای رسوله! هغه چا ته ووایه چې دا حال یې وي: له خپل کفر څخه دې پاتې عمر هم ګټه واخله، او دا ډېره لږه زمانه ده، ځکه بېشکه ته د اور والاوو څخه یې د قیامت په ورځ ورسره داسې تړل شوی یې لکه یو ملګری چې د بل ملګري سره تړل شوی وي.
アラビア語 クルアーン注釈:
対訳
節: (8) 章: 集団章
クルアーンの対訳 - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - 対訳の目次
الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.