対訳 節 12 章 ユーヌス章 - クルアーン簡潔注釈（フィリピン - タガログ語対訳） - クルアーン百科事典

節: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Kapag tumama sa taong tagapagmalabis sa sarili niya ang isang karamdaman o ang isang kasagwaan ng kalagayan ay dumadalangin siya sa Amin habang nagpapakaabang nagsusumamo habang nakahiga sa tagiliran niya o nakaupo o nakatayo, sa pag-asang maalis ang taglay niyang kapinsalaan. Ngunit noong tumugon Kami sa panalangin niya at nag-alis Kami sa taglay niyang kapinsalaan ay nagpatuloy siya sa kung ano ang dating nasa kanya na para bang hindi siya dumalangin sa Amin ng pagpawi sa kapinsalaang tumama sa kanya. Kung paanong ipinaakit para sa umaayaw na ito ang pagpapatuloy sa pagkaligaw niya, ipinaakit sa mga lumalampas sa mga hangganan dahil sa kawalang-pananampalataya nila ang dati nilang ginagawa na kawalang-pananampalataya at mga pagsuway kaya hindi sila nag-iiwan nito.

本諸節の功徳:

• لطف الله عز وجل بعباده في عدم إجابة دعائهم على أنفسهم وأولادهم بالشر.

Ang kabaitan ni Allāh – kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan – sa mga lingkod Niya dahil sa hindi pagtugon sa panalangin nila ng kasamaan laban sa mga sarili nila at mga anak nila.

• بيان حال الإنسان بالدعاء في الضراء والإعراض عند الرخاء والتحذير من الاتصاف بذلك.

Ang paglilinaw sa kalagayan ng tao sa panalangin sa kagipitan at pag-ayaw sa sandali ng ginhawa, at ang pagbibigay-babala sa pagtataglay ng katangiang iyon.

• هلاك الأمم السابقة كان سببه ارتكابهم المعاصي والظلم.

Ang kapahamakan ng mga kalipunang nauna ay dahilan sa pagkagawa nila ng mga pagsuway at paglabag sa katarungan.