ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែជាភាសាហ្វីលីពីន (ប៊ីសាយ៉ា) - មជ្ឍមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 43 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 257

ٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخۡرِجُهُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡلِيَآؤُهُمُ ٱلطَّٰغُوتُ يُخۡرِجُونَهُم مِّنَ ٱلنُّورِ إِلَى ٱلظُّلُمَٰتِۗ أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Ang Allāh Mao ang magbalantay sa mga mituo. Pagawson Niya sila gikan sa kangitngit ngadto sa kahayag; ug alang sa mga manggilimod, ang ilang magbalantay mao ang yawa nga nagpagawas kanila gikan sa kahayag ngadto sa kangingit; sila kadtong mga lumolopyo sa Kalayo,ug sila magpabilin didto sa walay kataposan.

អាយ៉ាត់: 258

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِي حَآجَّ إِبۡرَٰهِـۧمَ فِي رَبِّهِۦٓ أَنۡ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ إِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّيَ ٱلَّذِي يُحۡيِۦ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحۡيِۦ وَأُمِيتُۖ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأۡتِي بِٱلشَّمۡسِ مِنَ ٱلۡمَشۡرِقِ فَأۡتِ بِهَا مِنَ ٱلۡمَغۡرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِي كَفَرَۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Wala ba nimo mahibaloi ang nakiglantugi kang Abraham mahitungod sa iyang Ginoo (Allāh), tungod kay ang Allāh naghatag kaniya ug gingharian? Sa diha nga si Abraham miingon: (Allāh) nga akong Ginoo Siya ang naghatag og kinabuhi ug naghatag og hinungdan sa kamatayon, siya miingon: ako naghatag og kinabuhi ug naghatag usab og hinungdan sa kamatayon. Miingon si Abraham: Nan sa pagkatinuod ang Allāh naghimo sa adlaw nga musubang sa sidlakan ug musalop sa kasadpan; busa himoa kini nga mosubang sa kasadpan (kun ikaw matinuod). Dayon siya nga naglimod (sa Kamatuoran) napalaw; kay ang Allah dili mugiya ngadto sa husto niadtong mga nagabuhat ug kadautan.

អាយ៉ាត់: 259

أَوۡ كَٱلَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرۡيَةٖ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحۡيِۦ هَٰذِهِ ٱللَّهُ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۖ فَأَمَاتَهُ ٱللَّهُ مِاْئَةَ عَامٖ ثُمَّ بَعَثَهُۥۖ قَالَ كَمۡ لَبِثۡتَۖ قَالَ لَبِثۡتُ يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖۖ قَالَ بَل لَّبِثۡتَ مِاْئَةَ عَامٖ فَٱنظُرۡ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمۡ يَتَسَنَّهۡۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجۡعَلَكَ ءَايَةٗ لِّلنَّاسِۖ وَٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡعِظَامِ كَيۡفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكۡسُوهَا لَحۡمٗاۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥ قَالَ أَعۡلَمُ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

O kaniya (Ezra) nga milabay sa lungsod, nga nangahugno na ang mga atop niini; siya miingon: Kanus-a kaha kini hatagag kinabuhi sa Allāh human kini mamatay? Busa ang Allāh naghimo kaniya nga mamatay sulod sa usa ka gatus ka mga katuigan, ug unya mibanhaw kaniya. (Allāh) miingon: Unsa kadugay ka nagpabilin (nga patay)? Siya miingon: Ako nagpabilin (sa niini nga kahimtang) sa usa ka adlaw, o kabahin lang niini. Ang (Allāh) miingon: Dili, Ikaw nagpabilin (nga patay sulod sa) usa ka gatus ka mga katuigan; ug lantawa ang imong pagkaon ug ilimnon – nga diin wala nadaut; ug lantawa ang imong asno; ug aron himuon ka Namo nga Timaan alang sa katawhan, ug lantawa ang mga bukog, kun giunsa Namo kini pagpatibuok, dayon gibistihan sa unod; busa sa diha nga kini mahimong tin-aw kaniya, siya miingon: Ako nasayud nga ang Allāh makahimo sa tanang butang.