ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 12 ជំពូក​ សូរ៉ោះយូនូស - ការបកប្រែ​ភាសាអង់គ្លេស - តាគីយុទទីន​ ហុីឡេីលី - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

 12. And when harm touches man, he invokes Us, lying on his side, or sitting or standing. But when We have removed his harm from him, he passes on as if he had never invoked Us for a harm that touched him! Thus it is made fair-seeming to the Musrifûn^[2] that which they used to do.

(V.10:12) Musrifûn Those who belied Allâh and His Prophets, and transgressed Allâh’s limits by committing all kinds of crimes and sins.