ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាស្ហស្ហ៊ូអារ៉ក - ការបកប្រែ​ជាភាសាអង់គ្លេស -មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 369 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

so that we may follow the magicians, if they are victorious?”

អាយ៉ាត់: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

When the magicians came, they said to Pharaoh, “Will there be a reward for us if we are victorious?”

អាយ៉ាត់: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

He said, “Yes, and then you will surely be of those who are close to me.”

អាយ៉ាត់: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

Moses said to them, “Throw whatever you wish to throw.”

អាយ៉ាត់: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

So they threw their ropes and staffs, and said, “By the glory of Pharaoh, it is we who will be the victorious!”

អាយ៉ាត់: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

Then Moses threw his staff, and at once it swallowed up all objects of their illusion.

អាយ៉ាត់: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

So the magicians fell down in prostration.

អាយ៉ាត់: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

They said, “We believe in the Lord of the worlds,

អាយ៉ាត់: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

the Lord of Moses and Aaron.”

អាយ៉ាត់: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

Pharaoh said, “How dare you believe in him before I give you permission. Indeed, he is your master who taught you magic, but you will soon come to know. I will surely cut off your hands and feet on opposite sides, then I will crucify you all.”

អាយ៉ាត់: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

They said, “No harm; we will surely return to our Lord.

អាយ៉ាត់: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

We hope that our Lord will forgive us our sins, as we are the first of the believers.”

អាយ៉ាត់: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

We inspired Moses, “Leave with My slaves by night; you will surely be pursued.”

អាយ៉ាត់: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

So Pharaoh sent heralds to the cities^[10],

[10] In order to prevent the emigration of the Children of Israel.

អាយ៉ាត់: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

saying, “These are but a small band,

អាយ៉ាត់: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

and they have enraged us,

អាយ៉ាត់: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

but we are all well-prepared.”

អាយ៉ាត់: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Thus did We drive them^[11] out of their gardens and springs,

[11] i.e., Pharaoh and his people.

អាយ៉ាត់: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

and their treasures and splendid dwellings.

អាយ៉ាត់: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

So it was, and We made the Children of Israel to inherit them.

អាយ៉ាត់: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

They pursued them at sunrise.