ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 92 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាត់តាវហ្ពះ - الترجمة الخميرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 92

وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوۡكَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُكُمۡ عَلَيۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡيُنُهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ

ហើយក៏គ្មានទោសពៃរ៍ឬបាបកម្មអ្វីនោះដែរចំពោះអ្នកដែលមិនបានចូលរួមប្រយុទ្ធជាមួយអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់) នៅពេលដែលពួកគេបានមកជួបនឹងអ្នកដោយពួកគេស្នើសុំសត្វជំនិះដែលអាចដឹកពួកគេបាន ហើយអ្នកបានតបទៅកាន់ពួកគេវិញថាៈ ខ្ញុំមិនមានសត្វជំនិះសម្រាប់ដឹកពួកអ្នកនោះឡើយ។ ពួកគេក៏បានវិលត្រឡប់ទៅវិញទាំងស្រក់ទឹកភ្នែកដោយភាពទុក្ខព្រួយ ព្រោះតែពួកគេគ្មានលទ្ធភាពបរិច្ចាគ។

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• المجاهدون سيحصِّلون الخيرات في الدنيا، وإن فاتهم هذا فلهم الفوز بالجنة والنجاة من العذاب في الآخرة.

• បណ្តាអ្នកដែលតស៊ូប្រយុទ្ធ ពួកគេនឹងទទួលបាននូវប្រការល្អជាច្រើននៅក្នុងលោកិយនេះ ហើយប្រសិនបើពួកគេមិនទទួលបានវា(ក្នុងលោកិយនេះទេ) ក៏ពួកគេនឹងទទួលបាននូវជោគជ័យដោយទទួលបាននូវឋានសួគ៌ និងរួចផុតពីទណ្ឌកម្មនាថ្ងៃបរលោកដែរ។

• الأصل أن المحسن إلى الناس تكرمًا منه لا يؤاخَذ إن وقع منه تقصير.

• ធាតុដើមវា ការធ្វើល្អចំពោះមនុស្ស គឺជាក្តីសប្បុរសចេញពីខ្លួនគេផ្ទាល់ ដោយគេមិនយកទោសពៃរ៍នោះឡើយ ទោះបីជាមានការធ្វេសប្រហែស ឬខ្វះខាតខ្លះក៏ដោយ។

• أن من نوى الخير، واقترن بنيته الجازمة سَعْيٌ فيما يقدر عليه، ثم لم يقدر- فإنه يُنَزَّل مَنْزِلة الفاعل له.

• ជនណាដែលនៀត(តាំងចិត្ត)ធ្វើនូវអំពើល្អ ហើយការនៀតរបស់គេនោះផ្ទុកទៅដោយការតាំងចិត្តយ៉ាងមុតមាំថានឹងធ្វើវា តែក្រោយមកគេគ្មានសមត្ថភាពធ្វើវាទេនោះ ពិតណាស់ រូបគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យដូចអ្នកដែលធ្វើដែរ។

• الإسلام دين عدل ومنطق؛ لذلك أوجب العقوبة والمأثم على المنافقين المستأذنين وهم أغنياء ذوو قدرة على الجهاد بالمال والنفس.

• សាសនាឥស្លាម គឺជាសាសនាដែលប្រកបដោយភាពយុត្តិធម៌។ ហេតុនេះហើយទើបចាំបាច់ត្រូវតែទទួលទណ្ឌកម្មនិងបាបកម្មចំពោះពួកពុតត្បុតនិងពួកដែលបានសុំការអនុញ្ញាត(មិនចេញច្បាំង)ខណៈដែលពួកគេជាអ្នកមានទ្រព្យ និងមានលទ្ធភាពតស៊ូប្រយុទ្ធដោយទ្រព្យសម្បត្តិ និងខ្លួនប្រាណរបស់ពួកគេនោះ។