[6] Елиф, лам и мим се букви од арапската азбука. Многу поглавја во Куранот почнуваат со овие и со други букви (та-син-мим, каф-ха-ајн-сад, ја-син, та-ха) кои се читаат самостојно, не образувајќи зборови. Ваквите курански стихови укажуваат на недостижноста на Куранот како Божја објава. По секој ваков стих, следи друг каде што се спомнува Куранот и неговата објава од Господарот на световите.