ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 17 ជំពូក​ អាល់ហាស្ហរ៍ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសា Pashto - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 17

فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَاۤ اَنَّهُمَا فِی النَّارِ خَالِدَیْنِ فِیْهَا ؕ— وَذٰلِكَ جَزٰٓؤُا الظّٰلِمِیْنَ ۟۠

د شيطان او چا چې د هغه پيروي کړې پايله د قيامت په ورځ په اور کې ده چې تل به پکې اوسېدونکي وي، دغه بدله چې د هغوی دواړو انتظار کوي هغه د الله له پولو څخه په اوښتلو سره پر ځانونو د ظلم کوونکو بدله ده.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• من علامات توفيق الله للمؤمن أنه يحاسب نفسه في الدنيا قبل حسابها يوم القيامة.

مؤمن ته د الله د توفيق له نښانو څخه دا ده چې د قيامت د ورځې له حساب مخکې له ځان سره حساب کوي.

• في تذكير العباد بشدة أثر القرآن على الجبل العظيم؛ تنبيه على أنهم أحق بهذا التأثر لما فيهم من الضعف.

بندګانو ته په لوی غره کې د قرآن د سخت اغېز ور په يادولو کې پردې خبره تنبيه ده چې هغوی زيات د دغه اغېز وړ دي ځکه په هغوی کې کمزوري هم ده.

• أشارت الأسماء (الخالق، البارئ، المصور) إلى مراحل تكوين المخلوق من التقدير له، ثم إيجاده، ثم جعل له صورة خاصة به، وبذكر أحدها مفردًا فإنه يدل على البقية.

د الله (الخالق، البارئ، المصور) نومونه د مخلوق بېلابېلو پړاوونوته اشاره ده، چې لومړی يې تقدير، بيا يې رامنځته کول، بيا يې په ځانګړي شکل کې ګرځول دي، له هغو څخه د يوه ذکر کول پر پاتې نورو هم دلالت کوي.