ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 201 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាល់អាក់រ៉ហ្វ - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 201

اِنَّ الَّذِیْنَ اتَّقَوْا اِذَا مَسَّهُمْ طٰٓىِٕفٌ مِّنَ الشَّیْطٰنِ تَذَكَّرُوْا فَاِذَا هُمْ مُّبْصِرُوْنَ ۟ۚ

بیشکه هغه کسان چې له الله تعالی څخه ویریږي په عملي کولو د اوامرو د هغه او په ځان ساتلو سره د هغه له منهیاتو نه؛ کله چې ورسیږي دوی ته څه وسوسه د شیطان له طرفه نو دوی ګناه وکړي؛ پس دوی د الله تعالی لويي او نافرمانو ته عذاب او تابعدارانو ته ثواب ورکول رایاد کړي، نو د خپلې ګناه څخه توبه وباسي، او خپل رب ته رجوع وکړي، نو دوی یقینا په دغه وخت کې کلک ودریدلي په حق باندې، او برابر کړی یې دي هغه خطاګانې چې دوی کولی، او د هغو څخه بند شوي.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• في الآيات بشارة للمسلمين المستقيمين على صراط نبيهم صلى الله عليه وسلم بأن ينصرهم الله كما نصر نبيه وأولياءه.

پر عاقل لازمه ده چې د الله تعالی عبادت وکړي، ځکه همغه ذات دی چې د دين ګټې ثابتوي د داسې کتاب پر نازلولو سره چې په دين کې پر لويو علومو او دنيوي ګټو مشتمل دی له خپلو بنده ګانو د نېکانو پر مسلطولو او هغوی لره يې په ساتلو او د هغوی په مرسته کولو، نو د هغه چا دښمني زيان نشي ورته رسولای چې دښمني ورسره کوي.

• في الآيات جماع الأخلاق، فعلى العبد أن يعفو عمن ظلمه، ويعطي من حرمه، ويصل من قطعه.

په دغه آیتونو کې د خپل نبي صلی الله عليه وسلم پر نېغه لاره تلونکو مسلمانانو لپاره زيری دی، چې الله به يې مرسته کوي، لکه څنګه يې چې د خپل نبي او دوستانو مرسته کړې ده.

• على العبد إذا مَسَّه سوء من الشيطان - فأذنب بفعل محرم، أو ترك واجب - أن يستغفر الله تعالى، ويستدرك ما فرط منه بالتوبة النصوح والحسنات الماحية.

په يادو آيتونو کې د نېکو اخلاقو ټولګه ده، چې پر بنده لازمه ده هغه چاته بخښنه وکړي چې ظلم يې پرې کړی دی، هغه چاته څه ورکړي چې بې برخې کړی يې دی او له هغه چا سره خپلوي وپالي چې پرې کړې يې ده.

• الواجب على العاقل عبادة الله تعالى؛ لأنه هو الذي يحقق له منافع الدين بإنزال الكتاب المشتمل على العلوم العظيمة في الدّين، ومنافع الدنيا بتولّي الصالحين من عباده وحفظه لهم ونصرته إياهم، فلا تضرهم عداوة من عاداهم.

پر بنده لازم دي، چې کله شيطان کوم زيان ورورسوي- بیا - د ناروا په ترسره کولو يا واجب په پرېښودلو سره ګناه وکړي، له الله تعالی دې بښنه وغواړي او د نصوح توبې په اېستلو او د ګناهونو په له منځه وړونکو نېکيو دې د هغې تېروتنې تلافي وکړي.