ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 91 ជំពូក​ សូរ៉ោះយូសុហ្វ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 91

قَالُوْا تَاللّٰهِ لَقَدْ اٰثَرَكَ اللّٰهُ عَلَیْنَا وَاِنْ كُنَّا لَخٰطِـِٕیْنَ ۟

برادرانش با پوزش ‌خواهی از کاری که با او انجام داده بودند به او گفتند: به الله سوگند که الله با صفات کمال که به تو عطا کرده تو را بر ما برتری بخشیده است، و به‌راستی‌که در کاری که با تو انجام دادیم خطاکار و ستمکار بوده‌ایم.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• عظم معرفة يعقوب عليه السلام بالله حيث لم يتغير حسن ظنه رغم توالي المصائب ومرور السنين.

بزرگی شناخت یعقوب علیه السلام از الله، چون با وجود مصیبت‌های پیاپی و گذشت سال‌ها، گمان نیکش تغییر نکرد.

• من خلق المعتذر الصادق أن يطلب التوبة من الله، ويعترف على نفسه ويطلب الصفح ممن تضرر منه.

از اخلاق و صفات پوزش ‌خواه راستین این است که از الله بخشش می‌طلبد، و علیه خودش اعتراف می‌کند و از کسی‌که از او زیان دیده است درخواست گذشت دارد.

• بالتقوى والصبر تنال أعظم الدرجات في الدنيا وفي الآخرة.

با تقوا و شکیبایی، بالاترین درجات در دنیا و آخرت به دست می‌آید.

• قبول اعتذار المسيء وترك الانتقام، خاصة عند التمكن منه، وترك تأنيبه على ما سلف منه.

قبول پوزش‌ خواهی خطاکار و ترک انتقام، به‌خصوص در صورت توان بر انتقام، و سرزنش ‌نکردن او بر خطایی که از او سر زده است.